Prototyp FBA Typ A miał długość 7,7 metra, rozpiętość skrzydeł 9 metrów i powierzchnię nośną 18 m², a napędzany był silnikiem Gnome Omega o mocy 50 KM, umieszczonym w konfiguracji pchającej na rozpórkach pomiędzy górnym i dolnym płatem[1]. Kadłub wykonany był z drewna, skrzydła miały konstrukcję dwuprzęsłową, a dwuosobowa załoga zajmowała miejsca obok siebie[1]. Samolot skierowano do produkcji seryjnej, budując początkowo dziewięć sztuk[1]. Jeden egzemplarz został przebudowany na amfibię, poprzez dodanie chowanego do kadłuba podwozia kołowego, zaś inny został wyposażony w silnik o mocy 100 KM i wziął udział w wyścigach lotniczychSchneider Trophy(inne języki) w 1914 roku, zajmując 2. miejsce[1]. Druga seria FBA Typ A liczyła 40 egzemplarzy, wyprodukowanych na zamówienie brytyjskie, napędzanych silnikami o mocy 80 lub 100 KM[a].
Pierwszym użytkownikiem wodnosamolotów FBA Typ A było lotnictwo morskie k.u.k. Kriegsmarine, które przed I wojną światową nabyło trzy sztuki[1][3]. Maszyny zostały zmodyfikowane według wymagań zamawiającego: otrzymały powiększony kadłub w celu możliwości zabrania większej ilości paliwa, wzmocniono część ogonową, zastosowano podskrzydłowe pływaki o okrągłym przekroju oraz wymieniono jednostki napędowe na silniki Gnome Monosoupape o mocy 80 KM[1]. Samoloty otrzymały oznaczenia A22, A23 i A24, a po wybuchu I wojny światowej używane były do zadań rozpoznawczych z załogą zredukowaną do pilota, co pozwalało na zwiększenie zasięgu[1].
Dania
W lotnictwie morskim Kongelige Danske Marine służyły dwa egzemplarze FBA Typ A, zakupione przed wybuchem I wojny światowej[4][5].
Wielka Brytania
W 1915 i w 1916 roku Royal Naval Air Service zakupiło 42 sztuki wodnosamolotów FBA Typ A (w tym 40 nowych, wyprodukowanych na brytyjskie zamówienie)[1]. Samoloty o numerach seryjnych 3113, 3114 oraz 3199–3208 służyły w 1. Skrzydle Morskim, operując później z Dunkierki; maszyny o numerach seryjnych 3637–3656 bazowały w Calshot, Dover, Killingholme(inne języki), Felixstowe, Windermere i White City(inne języki), a łodzie z numerami seryjnymi 9601–9610 operowały z Dover, Windermere, White City i Calshot[1].
Opis konstrukcji i dane techniczne
FBA Typ A w locie
FBA Typ A był niewielką łodzią latającą o układzie dwupłatu i konstrukcji drewnianej[1]. Szkielet jednoredanowego kadłuba wykonany był z drewna i pokrytysklejką[6]. Długość samolotu wynosiła od 7,7 do 8,83 metra, rozpiętość skrzydeł od 9 do 11,88 metra, a powierzchnia nośna 18 m² (dla rozpiętości 9 metrów)[1]. Masa własna samolotu 1. serii produkcyjnej wynosiła 309 kg, zaś masa całkowita (startowa) samolotu 2. serii produkcyjnej wynosiła 570 kg[1]. Kokpit otwarty, z miejscami obok siebie, usytuowany przed komorą płatów[6]. Pod dolnymi skrzydłami zamontowane były pomocnicze pływaki[6].
↑Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 257 w jednym miejscu podaje, że samoloty wyprodukowane na zamówienie brytyjskie miały silniki Gnome Monosoupape 7A o mocy 80 KM, a w innym, że wszystkie 42 zakupione przez Wielką Brytanię egzemplarze napędzane były jednostkami o mocy 100 KM.
James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).
Kenneth Munson: Aircraft of World War I. London: Ian Allan, 1969. ISBN 978-0385034715. (ang.).
Kenneth Munson: Flying Boats and Seaplanes since 1910. London: Blandford Press, 1971. ISBN 0-7137-0537-X. (ang.).
Justin D. Murphy: Military Aircraft, Origins to 1918: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2005. ISBN 978-1851094882. (ang.).
Валерий Обухович, Андрей Никифоров: Самолеты Первой Мировой Войны. Минск: Харвест, 2003. ISBN 985-13-1701-2. (ros.).
