Blériot 67. Widoczny czterosilnikowy nietypowy układ silników.
Na początku 1916 roku Aéronautique Militaire ogłosiło konkurs na ciężki bombowiec strategiczny zdolny do atakowania niemieckich miast[1]. W założeniach konkursu określono, że samolot powinien nie tylko dysponować odpowiednio dużym zasięgiem (600 km) i udźwigiem, ale też osiągać prędkość 140 km/h na wysokości 2000 metrów oraz mieć uzbrojenie strzeleckie zapewniające skuteczną obronę przed wrogimi myśliwcami[2]. Spowodowane to było ciężkimi stratami, jakie w 1915 roku ponosiły niewystarczająco uzbrojone bombowce Caudron(inne języki), Farman i Voisin[1]. Do konkursu przystąpiło siedem francuskich wytwórni lotniczych, w tym Blériot Aéronautique(inne języki)[1]. Główny konstruktor tych zakładów Louis Blériot w lutym 1916 roku stworzył trzy projekty takiej maszyny: dwa o konstrukcji czteropłatowej, a trzeci był dwupłatem[1]. Napęd wszystkich miały stanowić zgrupowane centralnie cztery silniki: dwa nad kadłubem i dwa poniżej[1]. Żaden z tych projektów nie wyszedł poza deskę kreślarską, ale unikalny układ silników został zastosowany w kolejnym ciężkim bombowcu Blériota, o numerze 67[1].
Blériot 67 został zaprojektowany przez Louisa Blériota z pomocą inżyniera o nazwisku Touillet[1]. Samolot miał wąski kadłub, umiejscowiony pomiędzy dwoma skrzydłami, na których znajdowały się ciasno zgrupowane silniki (dwa na górnym i dwa na dolnym płacie)[3]. Duża liczba rozpórek i drutu użyta do usztywnienia kadłuba i skrzydeł powodowała nadmierny opór aerodynamiczny i związane z tym słabe osiągi samolotu[3]. Do napędu użyto silników rotacyjnychGnome Monosoupape 9B o mocy 75 kW (100 KM) każdy[3]. Podwozie tworzyły dwie pary kół umieszczone pod każdym z dolnych silników[3]. Powierzchnie sterowe składały się z podwójnych sterów wysokości i trzech sterów kierunku[3]. Uzbrojenie miały stanowić umieszczone z przodu i z tyłu karabiny maszynowe[2].
Osiągi bombowca nie spełniły warunków specyfikacji konkursowej i zbudowana w jednym egzemplarzu maszyna nie weszła do produkcji seryjnej. Prototyp został rozbity we wrześniu 1916 roku w Buc podczas prób w locie[3]. Rozwinięciem tej konstrukcji był Blériot 71[4].
James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
