Caudron G.2 – francuski samolot rozpoznawczy i szkolny w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Société des Avions Caudron. Produkowana seryjnie maszyna używana była w niewielkich ilościach przez lotnictwo wojskowe Francji, Australii, Wielkiej Brytanii i Chin. Rozwinięciem modelu G.2 była produkowana w dużych ilościach maszyna Caudron G.3.
Historia
Samolot rozpoznawczy Caudron G.2 powstał w wytwórni Société des Avions Caudron(inne języki) w 1913 roku[1] . Zbudowany w układzie dwupłatu jedno- lub dwuosobowy samolot miał centralną gondolę, skrzydła o nierównej rozpiętości oraz podwójne listwy, do których przymocowane było usterzenie z podwójnymi statecznikami pionowymi[2]. Maszyna miała konstrukcję drewnianą z elastycznymi skrzydłami, a sterowanie poziome odbywało się poprzez skręcanie płatów[2]. Do napędu wykorzystano silnik rotacyjny Gnome o mocy 59 kW (80 KM) ze śmigłem ciągnącym, choć w części egzemplarzy zastosowano silnik Le Rhône o tej samej mocy[2]. Wyprodukowano niewielką liczbę maszyn G.2, zastąpionych na liniach montażowych przez nowocześniejszy Caudron G.3[2].
Użycie
Francja
Caudron G.2 pojawił się we francuskim lotnictwie na początku 1914 roku[3]. W momencie wybuchu I wojny światowej samoloty tego typu w liczbie kilku egzemplarzy zostały przydzielone do dwóch eskadr (fr. Escadrille) Aéronautique Militaire: CM 39 (od Caudron Monoplace) i C 11 z Le Crotoy[2]. Maszyny Caudron G.2 przeprowadziły wiele misji rozpoznawczych na froncie zachodnim, m.in. nad Namurem (16 sierpnia), Chimay (24 sierpnia), Guise (30 sierpnia) oraz podczas bitwy nad Marną (1–10 września)[2]. Po ustabilizowaniu się frontu, samoloty G.2 trafiły również do eskadr C 17 i C 30, wyposażonych głównie w nowocześniejsze Caudrony G.3[2]. W lutym 1915 roku eskadra CM 39 została przezbrojona w Caudrony G.3 i przemianowana na C 39; również w pozostałych eskadrach G.2 zostały zastąpione przez G.3[2]. Według opinii załóg eskadry C 11, obserwator w G.2 miał bardzo ograniczone pole widzenia[2].
Australia
Australia nabyła kilka samolotów Caudron G.2 do użytku w szkołach lotniczych[2].
Wielka Brytania
Royal Naval Air Service zakupiło jedną maszynę Caudron G.2, napędzaną silnikiem Anzani o mocy 60 KM, która używana była w bazie lotniczej w Hendon[2].
Chiny
Niewielka liczba maszyn Caudron G.2 została 13 lipca 1913 roku zakupiona przez Chiny (łącznie 16 samolotów produkcji zakładów Caudron: G.2, G.3 i J)[4].
Opis konstrukcji i dane techniczne
Caudron G.2 był jednosilnikowym, jedno- lub dwuosobowym samolotem rozpoznawczym i szkolnym w układzie dwupłatu[1] [2]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 12,1 metra, a powierzchnia nośna 28 m²[1] [2]. Długość samolotu wynosiła 7,25 metra[1] [2]. Masa własna wynosiła 400 kg, zaś masa całkowita (startowa) 700 kg[1] [2]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem silnik rotacyjny Gnome o mocy 59 kW (80 KM)[2]. Prędkość maksymalna wynosiła 106 km/h[1] [2].
Przypisy
Bibliografia
- Bruno Parmentier: Caudron G.2. aviafrance.com, 2005-01-29. [dostęp 2024-01-30]. (fr.).
- James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
- Leonard E. Opdycke: French Aeroplanes Before the Great War. Atglen: Schiffer Publishing Ltd., 1999. ISBN 0-7643-0752-5. (ang.).
Linki zewnętrzne
Francuskie samoloty wojskowe z okresu I wojny światowej
