Na początku 1916 roku Aéronautique Militaire ogłosiło konkurs na ciężki bombowiecstrategiczny zdolny do atakowania niemieckich miast[1]. W założeniach konkursu określono, że samolot powinien nie tylko dysponować odpowiednio dużym zasięgiem (600 km) i udźwigiem co najmniej 300 kg bomb, ale też osiągać prędkość 140 km/h na wysokości 2000 metrów oraz mieć uzbrojenie strzeleckie zapewniające skuteczną obronę przed wrogimi myśliwcami[2]. Spowodowane to było ciężkimi stratami, jakie w 1915 roku ponosiły niewystarczająco uzbrojone bombowce Caudron(inne języki), Farman i Voisin[1]. Do konkursu przystąpiło siedem francuskich wytwórni lotniczych, w tym Societe Anonyme des Atelieurs d’Aviation Louis Breguet[1].
Na potrzeby konkursu zaprojektowano początkowo dwusilnikowy bombowiec, ale najwyraźniej został on zniszczony lub dalsze prace zarzucono na krótko przed rozpoczęciem współzawodnictwa[3]. W rezultacie do wymagań konkursowych dopasowano opracowany właśnie projekt dwupłatowego ciężkiego myśliwca eskortowego oznaczonego Breguet 11 Corsaire, dysponującego odpowiednim udźwigiem[3]. Do napędu samolotu zastosowano trzy silniki widlasteRenault 12Fb o mocy 162 kW (220 KM) każdy, z których dwa zamontowano w układzie pchającym w gondolach o kształcie przypominającym kadłubBregueta 5[3]. Pomiędzy nimi znajdował się konwencjonalny kadłub z silnikiem umieszczonym z przodu[3]. Komora płatów była trójprzęsłowa, a skrzydła miały nierówną rozpiętość; do dolnego skrzydła umocowany był kadłub i obie gondole, zaś pod górnym zawieszono po obu stronach kadłuba zbiorniki paliwa[3]. Podwozie główne składało się z dwóch trójkołowych zespołów pod każdą gondolą silnika, niemal identyczne z tym używanym w Breguecie 5[3]. Część ogonowa wyposażona była w trzy duże stery kierunku[3].
Breguet 11 otrzymać miał silne uzbrojenie obronne, na które składało się działko lotnicze Hotchkisskalibru 37 mm oraz trzy ruchome karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm, obsługiwane przez trzech strzelców pokładowych na stanowiskach rozmieszczonych w gondolach oraz w kadłubie za pilotem[3][4]. Ładunek bomb mógł maksymalnie wynosić 300 kg, na co składać się miało 20 bomb o średnicy 120 mm[3][4]. Badania w locieprototypu przeprowadzono na lotnisku Vélizy-Villacoublay(inne języki) w lutym 1916 roku[4][5]. Po usunięciu klinowych wcięć w skrzydłach Breguet 11 wykazał się poprawnymi własnościami lotnymi, jednak przegrał rywalizację z bardziej konwencjonalnymi maszynami, jak Morane-Saulnier S czy SPAD S.E[3][5].
James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
Bruno Parmentier: Breguet XI 'Corsaire'. aviafrance.com, 2005-03-12. [dostęp 2024-01-31]. (fr.).
Ian Sumner: The French Air Force in the First World War. Barnsley: Pen & Sword Books Ltd., 2018, seria: Images of War. ISBN 978-1-52670-179-4. (ang.).
.jpg)
