Do wybuchu II wojny światowej przeformowano 9 pododdziałów tego typu. Wszystkie, z wyjątkiem II Cieszyńskiego, zostały utworzone w roku 1937. Ich stany liczebne oraz uzbrojenie i wyposażenie było niemal równorzędne z czynnymi batalionami piechoty. W planie mobilizacyjnym „W” pododdziały te oznaczono kolejnymi numerami od 50 do 58 i zakładano, że wejdą w skład trzech rezerwowych pułków piechoty: 201, 202 i 203:
Bataliony ON typ III po ujęciu w planie mobilizacyjnym przezbrojone zostały w broń produkcji polskiej. Były to najlepiej uzbrojone bataliony, w niczym nie ustępujące batalionom piechoty wojska stałego.
Na etatowe wyposażenie pododdziału składały się:
46 koni taborowych
5 wozów
10 biedek
3 kuchnie polowe
1 samochód ciężarowy
4 motocykle
48 rowerów
Przypisy
↑Według Kazimierza Pindel, Rybnicki i Katowicki Bataliony ON nie otrzymały numerów. Natomiast Piotr Zarzycki podaje następującą numerację batalionów: bielski – 50, oświęcimski – 52, cieszyński – 54, rybnicki – 55 i tarnogórski – 57.
Bibliografia
KazimierzK.PindelKazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC69279234. Brak numerów stron w książce
Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.