Batalion ON „Krosno”

Krośnieński Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Krosno”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Historia batalionu

Batalion został sformowany w maju 1939 w składzie Podkarpackiej Brygady ON. Jednostkę zorganizowano w oparciu o nowo utworzony 192 Obwód Przysposobienia Wojskowego, według etatu batalionu ON typu IV. Batalion stacjonował na terenie Okręgu Korpusu nr X: dowództwo i 1 kompania w Krośnie, 2 kompania w Dukli, a 3 kompania w Frysztaku.

Batalion pod względem taktycznym został podporządkowany dowódcy 3 Brygady Górskiej Strzelców i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej.

dowódca batalionu – kpt. piech. Antoni Melnarowicz^[a]
adiutant – ppor. rez. mgr Mieczysław Kwiatkowski
oficer gospodarczy – por. rez. Jan Maślanka
lekarz – ppor. rez. lek. dr Herman Glaser
szef batalionu – chor. Bronisław Appel
dowódca plutonu przeciwpancernego (bez sprzętu) – dowódca st. sierż. Józef Zajdel
dowódca plutonu zwiadu (bez rowerów) – dowódca por. rez. dr Edward Włodzimierz Oleksin

dowódca kompanii – kpt. st. sp. Ziemowit Piotr Dobrzański
dowódca I plutonu – por. rez. Ludwik Górski, później ppor. rez. Jan Julian Pudło
dowódca II plutonu – por. kontr. piech. Marian Adam Paczosa^[b]
dowódca I plutonu – ppor. rez. Władysław Kuziara
dowódca plutonu karabinów maszynowych – NN

dowódca kompanii – por. rez. Władysław Parylak
dowódca I plutonu – ppor. rez. Józef Ignacy Lesikowski
dowódca II plutonu – ppor. rez. Piotr Wargocki
dowódca I plutonu – por. rez. dr Władysław Józef Kozub
dowódca plutonu karabinów maszynowych – ppor. rez. Benedykt Jan Przybyłek, po nim por. rez. Stanisław Wenklar

↑ Antoni Melnarowicz ur. 17 listopada 1898 w Kalinowie, w pow. samborskim. W marcu 1939 pełnił służbę w 30 pp w Warszawie na stanowisku dowódcy 2. kompanii strzeleckiej^[1]. Zmarł 7 września 1952 w Bystrej, w woj. bielskim^[2].
↑ Marian Adam Paczosa ur. 7 grudnia 1905 w Komborni, w rodzinie Jana^[3]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1937 i 448. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[4]. Poległ 19 lutego 1945 we wsi Otrzep jako porucznik 16 pp^[3]. Został pochowany na cmentarzu wojennym w Drawsku Pomorskim^[3].

Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.
Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-12-15].