Jest absolwentem University of Cambridge, gdzie uzyskał licencjat z historii. W młodości był członkiem Partii Socjaldemokratycznej, skąd przeniósł się po pewnym czasie do konserwatystów. W 1985 dołączył do pionu informacyjnego BBC, początkowo jako stażysta, a następnie jako producent. W 1988 przeszedł do telewizji Channel 4, gdzie był wydawcą serwisów ekonomicznych. W 1991 powrócił do BBC, gdzie pracował w zespole projektu BBC Select. W latach 1993–1997 pracował jako niezależny producent telewizyjny, zaś w 1997 przeniósł się do branży konsultingowej. W tym samym roku po raz pierwszy kandydował do Izby Gmin, lecz bez powodzenia.
W 2001 uzyskał mandat parlamentarny w okręgu wyborczym Epsom and Ewell(inne języki) w hrabstwie Surrey. Uzyskiwał w tym okręgu reelekcje w kolejnych wyborach w 2005, 2010, 2015, 2017 i 2019. W 2005 został powołany do gabinetu cieni, gdzie początkowo był „cieniem” przewodniczącego Izby Gmin, a następnie ministra transportu. W latach 2007–09 pełnił funkcję ministra pracy i emerytur w gabinecie cieni, a w latach 2009–2010 ministra spraw wewnętrznych. Po wyborach w 2010 i powstaniu koalicji konserwatystów i Liberalnych Demokratów, nie wszedł do Gabinetu, lecz został wiceministrem pracy i emerytur. 4 września 2012 podczas rekonstrukcji pierwszego gabinetu Davida Camerona został awansowany na ministra sprawiedliwości i Lorda Kanclerza[3].
