Benedykt Gugała

Benedykt Gugała

Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1925 Warszawa
Data śmierci	18 kwietnia 2018
Wzrost	178 cm
Informacje klubowe
Klub	Kolejarz Kraków (1949–1955) Olsza Kraków (1956–1962) Wisła Kraków (1964)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski złoto Łódź 1955 bieg maratoński złoto Toruń 1955 bieg godzinny złoto Gorzów Wlkp. 1956 bieg maratoński srebro Gdańsk 1959 bieg maratoński srebro Łódź 1964 bieg maratoński brąz Gorzów Wlkp. 1955 bieg przełajowy brąz Poznań 1957 bieg maratoński brąz Olsztyn 1960 bieg maratoński Halowe mistrzostwa Polski brąz Poznań 1954 chód na 10 km

Benedykt Jerzy Gugała (ur. 15 kwietnia 1925 w Warszawie^[1], zm. 18 kwietnia 2018^[2][3]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec.

Życiorys

W chwili wybuchu II wojny światowej był uczniem Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie. W 1941 zaczął działać w konspiracji pod pseudonimem „Benek”. Wstąpił do Związku Jaszczurczego przekształconego następnie w Narodowe Siły Zbrojne. W chwili wybuchu powstania warszawskiego znajdował się na Pradze i w walkach nie wziął udziału^[1].

Po wojnie zamieszkał w Krakowie. Uprawiał wyczynowo lekkoatletykę. Specjalizował się w biegach długodystansowych. Zajął 13. miejsce w biegu maratońskim podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowej Młodzieży w 1955 w Warszawie^[3].

Dziewięciokrotnie ustanawiał rekordy Polski: dwukrotnie w maratonie czasem 2:36:41,1 (23 października 1955 w Łodzi) i 2:35:48,0 (15 sierpnia 1956 w Warszawie)^[4], w biegu na 20 000 metrów wynikiem 1:05:24,2 (22 listopada 1955 w Krakowie), dwukrotnie w biegu na 25 000 metrów wynikiem 1:28:14,4 (17 października 1954 w Krakowie) i 1:26:17,8 (14 września 1959 w Krakowie), dwukrotnie w biegu na 30 000 metrów czasem 1:47:56,0 (17 października 1954 w Krakowie) i 1:46:12,0 (28 października 1962 w Krakowie) oraz dwukrotnie w biegu godzinnym wynikiem 18 332,13 m (12 czerwca 1955 w Toruniu) i 18 400,20 m (12 listopada 1955 w Krakowie)^[3].

Był dwukrotnym mistrzem Polski w maratonie (1955 i 1956) oraz raz w biegu godzinnym (1955). Dwukrotnie zdobywał srebrne medale w maratonie (1959 i (1964) dwukrotnie brązowe medal w maratonie (1957 i (1960) i raz w biegu przełajowym na 12 kilometrów (1955). pięciokrotnym brązowym medalistą (1955, 1958, 1959, 1961 i 1962) w maratonie^[3][5]. Zdobył również brązowy medal halowych mistrzostw Polski w 1954 w chodzie na 10 kilometrów^[6].

Został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. CCXXV-płd.-9)^[2].

Grób Benedykta Gugały na Cmentarzu Prądnik Czerwony

Rekordy życiowe

Źródło:^[3]

Konkurencja	Data i miejsce	Wynik
bieg na 3000 metrów	6 maja 1956, Kraków	8:51,0
bieg na 5000 metrów	2 lipca 1960, Gdańsk	15:08,4
bieg na 10 000 metrów	26 września 1959, Poznań	31:25,6
bieg na 20 000 metrów	27 maja 1956, Wrocław	1:05:24,4
bieg maratoński	15 lipca 1956, Warszawa	2:35:48,0
bieg godzinny	20 listopada 1955, Kraków	18 400,20 m
bieg na 3000 metrów z przeszkodami	1960	9:49,6

Przypisy

1. Benedykt Gugała „Benek” [online], Archiwum Historii Mówionej [dostęp 2016-12-31]  (pol.).
2. Benedykt Gugała : Nekrologi. nekrologi.net. [dostęp 2018-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-03)]. (pol.).
3. Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 250-251. ISBN 978-83-64544-06-4.
4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 65.
5. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 85-87 i 94. ISBN 978-83-61233-20-6.
6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 85. ISBN 978-83-64544-00-2.