Andrea Anastasi

Andrea Anastasi

Data i miejsce urodzenia	8 października 1960 Poggio Rusco
Wzrost	183 cm
Pozycja	przyjmujący
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1977–1980 Veico Parma 1980–1983 Panini Modena 1983–1987 Kutiba Falconara 1987–1991 Sisley Treviso 1991–1992 Jockey Fas Schio 1992–1993 Gallo Gioia del Colle
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Włochy A 141
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1994–1995 Bipop Brescia 1995–1999 Gabeca Fad Montichiari 1999–2002 Włochy 2003–2005 Noicom Brebanca Cuneo 2005–2007 Hiszpania 2007–2010 Włochy 2011–2013 Polska 2014–2019 Trefl Gdańsk 2018 Belgia 2019–2022 Projekt Warszawa 2022–2023 Sir Safety Perugia[1] 2023– Gas Sales Bluenergy Piacenza[2]

Zobacz kolekcję cytatów Andrea Anastasi w Wikicytatach

Andrea Anastasi (ur. 8 października 1960 w Poggio Rusco) – włoski siatkarz i trener siatkarski. Gdy był zawodnikiem grał na pozycji przyjmującego. W latach 2011–2013 selekcjoner polskiej reprezentacji siatkarzy.

Kariera zawodnicza

W latach 1981–1991 rozegrał 141 spotkań w reprezentacji Włoch, grając na pozycji przyjmującego. Karierę sportową zakończył w 1993.

W 1989 wygrał z Włochami mistrzostwa Europy, a w 1990 mistrzostwa świata.

Sukcesy klubowe

Liga włoska:

• 1981

Puchar CEV:

• 1983, 1986, 1991

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

• 1990

Sukcesy reprezentacyjne

Mistrzostwa Europy:

• 1989

Puchar Świata:

• 1989

Liga Światowa:

• 1990, 1991

Mistrzostwa Świata:

• 1990

Andrea Anastasi trenerem reprezentacji Polski

Andrea Anastasi trenerem Trefla Gdańsk

Andrea Anastasi i Andrea Gardini

Andrea Anastasi na spotkaniu z kibicami przed Meczem Gwiazd - Pożegnanie Pawła Zagumnego w katowickim Spodku, 11 września 2016

Andrea Anastasi w Fundacji Alei Gwiazd Siatkówki z Arkadiuszem Jaśkowskim

Kariera trenerska

Po zakończeniu czynnego uprawiania siatkówki w 1993 zaczął pracować jako trener. Jest uczniem argentyńskiego trenera Julio Velasco. Z sukcesami prowadził kilka klubów włoskich i w latach 1999–2003 reprezentację Włoch, z którą zdobył mistrzostwo Europy w 1999 roku, wicemistrzostwo Europy w 2001 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney oraz dwukrotnie wygrywając Ligę Światową w 1999 i 2000 roku. Na mistrzostwach Europy w 2007 roku z reprezentacją Hiszpanii zdobył tytuł mistrzów Europy. Po tym sukcesie wrócił do pracy z reprezentacją Włoch. Jednak tym razem bez większych sukcesów (4. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, 10. miejsce na mistrzostwach Europy w Turcji oraz 4. miejsce na mistrzostwach świata we Włoszech). Po MŚ 2010 przestał być trenerem reprezentacji Włoch. Jego następcą został Mauro Berruto^[3]. Anastasi wyraził następnie gotowość poprowadzenia reprezentacji Polski. 3 lutego 2011 decyzją Zarządu PZPS został wybrany na trenera męskiej siatkarskiej reprezentacji Polski. 23 lutego podpisał kontrakt. Pierwszy rok pracy z reprezentacją Polski przyniósł trzy medale na wszystkich możliwych imprezach międzynarodowych w 2011 roku (brąz Ligi Światowej, brąz mistrzostw Europy i srebro w Pucharze Świata). W następnym roku zdobył z reprezentacją złoty medal Ligi Światowej oraz dotarł z nią do ćwierćfinału igrzysk olimpijskich w Londynie, gdzie przegrał z Rosją 0:3. Tym samym pierwszy raz od objęcia przez jego funkcji trenera reprezentacji Polski zespół nie zdobył medalu na turnieju międzynarodowym. Rok później polscy siatkarze zawiedli w Lidze Światowej, zajmując dopiero 11. miejsce, co było najgorszą lokatą w historii występów w Lidze Światowej. Słabo również Polacy spisali się na mistrzostwach Europy, gdzie reprezentacja odpadła w barażach o wejście do ćwierćfinału z Bułgarią 2:3. 24 października 2013 roku został zwolniony z funkcji selekcjonera reprezentacji Polski.

Od 2014 roku trener Trefla Gdańsk, z którym zdobył Puchar Polski 2015 i wicemistrzostwo Polski 2015. W 2018 zdobył z Treflem Puchar Polski. W 2019 roku otrzymał Medal św. Wojciecha za wybitne sukcesy siatkarzy Trefla, rozsławiające Gdańsk w świecie^[4].

Sukcesy klubowe

Puchar Polski:

• 2015, 2018

Liga polska:

• 2015
• 2018, 2021

Superpuchar Polski:

• 2015

Superpuchar Włoch:

• 2022

Klubowe Mistrzostwa Świata:

• 2022

Sukcesy reprezentacyjne

Reprezentacja	Osiągnięcie	Trofeum	Rok
Włochy	Liga Światowa		1999, 2000 2001 2003
	Mistrzostwa Europy		1999 2001
	Puchar Świata		2003 1999
	Igrzyska Olimpijskie		2000
Hiszpania	Liga Europejska		2007
	Mistrzostwa Europy		2007
Polska	Liga Światowa		2012 2011
	Mistrzostwa Europy		2011
	Puchar Świata		2011

Biografie

W Polsce wydano dwie biografie Antastasiego. W 2012 roku opublikowano utwór "Anastasi. Krasnal, który stał się gigantem" autorstwa Adelio Pistelliego^[5]. Natomiast w 2019 roku trener wraz z dziennikarzem Kamilem Składowskim stworzyli biografię „Andrea Anastasi. Licencja na trenowanie”^[6].

Zobacz też

• Mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Andreę Anastasiego

Przypisy

1. Andrea Anastasi oficjalnie trenerem Perugii. siatka.org. (pol.).
2. Z Perugii do Piacenzy, nowe wyzwanie Andrei Anastasiego. siatka.org. (pol.).
3. Mariella Caruso: Italvolley: Ufficiale, Berruto è il nuovo CT. volleyball.it, 2010-12-15. [dostęp 2011-01-13]. (wł.).
4. Laureaci medalu św. Wojciecha [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-08]  (pol.).
5. Anastasi. Krasnal, który stał się gigantem | Adelio Pistelli [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-09-22]  (pol.).
6. Redakcja, Były trener reprezentacji Polski Andrea Anastasi i tomaszowski dziennikarz Kamil Składowski promowali wspólnie napisaną książkę (FOTO) [online], Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 19 września 2019 [dostęp 2019-09-19]  (pol.).

Bibliografia

• Profil Andrea Anastasiego na stronie legavolley.it

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000365702866
• VIAF: 232762728
• LCCN: no2010024477
• BnF: 169076315
• SBN: PMIV001366
• PLWABN: 9810544023105606
• NUKAT: n2012169716
• J9U: 987007328281905171

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 5000051