Zawodnik (192 cm / 84 kg) Lechii Tomaszów Mazowiecki, AZS-AWF Warszawa i stołecznej Legii (łącznie 1963/64–1974/75). Przed sezonem 1975/76 wyjechał do Włoch.
Czterokrotny mistrz Polski: w barwach AZS AWF Warszawa (1965, 1966) i Legii (1969, 1970), dwukrotny wicemistrz – 1967 (AZS AWF Warszawa) i 1971 (Legia Warszawa) oraz dwukrotny brązowy medalista MP z Legią (1968, 1973).
284-krotny reprezentant Polski (1964–1976), zwany przez kolegów „Szablą”.
Brązowy medalista ME 1967, dwukrotny uczestnik Pucharu Świata: 1965Łódź (2. miejsce) i 1973Praga (2. miejsce).
Kariera trenerska
W 1976 przestał grać w reprezentacji, grał w lidze włoskiej i jako grający trener zdobył z klubem Panini Modena mistrzostwo Włoch, a w kolejnych latach był m.in. trenerem: polskiej męskiej kadry narodowej (1990–1991) oraz Kuwejtu.
Teresa Zalewska (opr.), Tomaszowscy olimpijczycy w stulecie igrzysk olimpijskich ery nowożytnej 1896-1996, Tomaszów Mazowiecki 1996, ISBN 83-902376-2-8, s. 19 (fot.).