14 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

14 Dywizja Piechoty

14. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 kwietnia 1934
Rozformowanie	29 marca 1945
Nazwa wyróżniająca	Saksońska
Dowódcy
Pierwszy	Erich Friderici
Ostatni	Werner Schulze
Działania zbrojne
II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska 1940 atak Niemiec na ZSRR
Organizacja
Dyslokacja	Lipsk
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota zmotoryzowana
Podległość	IV Okręg Wojskowy

14 (Saksońska) Dywizja Piechoty (niem. 14. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła m.in. w agresji na Polskę.

Formowanie i walki

Sformowana w 1934 pod ukrytą nazwą Kommandant von Leipzig, miejsce stacjonowania sztabu Lipsk. Na mocy rozkazu z dnia 15 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 14 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w IV Okręgu Wojskowym. 18 września 1939 jednostka ta zajęła Lublin. Od 15 października 1940 w macierzystych garnizonach rozpoczęto przeformowywać jednostkę w 14. Dywizję Piechoty (zmotoryzowanej). W czerwcu 1943 została ponownie przeformowana w 14 Dywizję Piechoty.

Struktura organizacyjna

Skład w sierpniu 1939

• 11 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II II i rezerwowego batalionu – Lipsk, I batalionu Eilenburg;
• 53 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II i III batalionu – Naumburg, I i I batalionu rezerwowego – Weißenfels, II rezerwowe batalion – Zeitz;
• 101 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, III. batalionu, 13. kompanii moździerzy i 14. kompanii przeciwpancernej– Leisnig, I i I rezerwowego batalionu – Döbeln, II batalionu – Oschatz, II rezerwowego batalionu – Grimma;
• 14 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I i II dywizjonu – Naumburg, III dywizjon – Weißenfels ;
• I dywizjon 50 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Grimma;
• 14 batalion pionierów: miejsce postoju – Weißenfels;
• 14 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Halle;
• 14 oddział łączności: miejsce postoju – Lipsk;
• 14.oddział obserwacyjny: miejsce postoju – nie został sformowany;

Skład w styczniu 1940

11., 53. i 101. pułk piechoty, 14. pułk artylerii, I/50. pułk artylerii ciężkiej, 14. batalion pionierów, 14. oddział rozpoznawczy, 14. oddział przeciwpancerny, 14. oddział łączności, 14. polowy batalion uzupełnień;

Skład w maju 1943

11., 53. i 101. pułk grenadierów, 14. pułk artylerii, 14. batalion pionierów, 14. batalion fizylierów, 14. oddział przeciwpancerny, 14. oddział łączności, 14. polowy batalion uzupełnień;

Dowódcy dywizji

• płk Erich Friderici: 1 kwietnia 1934 – 1 października 1935
• gen. por. Franz Freiherr Kreb von Kressenstein: 1 października 1935 – 6 października 1936
• gen. por. Peter Weyer: 6 października 1936 – 15 kwietnia 1940
• gen. mjr Lothar Rendulic: 15 kwietnia 1940 – 6 października 1940
• gen. por. Friedrich Fürst: 6 października 1940 – 15 października 1940
• gen. mjr Herman Flörke: 30 VI 1943 – 28 grudnia 1944
• gen. por. Erich Schneider: 28 grudnia 1944 – 20 marca 1945
• gen. mjr Paul von Below: marzec 1945 – marzec 1945
• płk Kirch: marzec 1945 – marzec 1945
• gen. mjr Werner Schulze: marzec 1945 – kwiecień 1945

Bibliografia

• Dieckert, Großmann Horst Der Kamfe um Ostpreussen, Stuttgart 1976.
• Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939 roku. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
• Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w.
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941-1945 b.m.w i b.m.r.
• Sawicki, Tadeusz, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944 – maj 1945 (struktura), Warszawa 1987.