![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/25px-Disambig.svg.png) |
Ten artykuł dotyczy 44 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 44 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą. |
44 Dywizja Piechoty →
44 Dywizja Grenadierów Rzeszy „Hoch und Deutschmeister”
44. Infanterie-Division →
44. Reichsgrenadier-Division Hoch- und Deutschmeister
![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/52/44th_Infanterie_Division_Logo.svg/175px-44th_Infanterie_Division_Logo.svg.png) Logo w latach 1938 - 43
|
Historia
|
Państwo
|
III Rzesza
|
Sformowanie
|
1 kwietnia 1938
|
Rozformowanie
|
1943 (zniszczenie) 8 maja 1945 (kapitulacja)
|
Działania zbrojne
|
II wojna światowa
|
Organizacja
|
Dyslokacja
|
Wiedeń
|
|
Rodzaj sił zbrojnych
|
wojska lądowe
|
Formacja
|
Wehrmacht
|
Rodzaj wojsk
|
piechota
|
Podległość
|
6 Armia
|
44 Dywizja Piechoty (niem. 44. Infanterie-Division) - niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki. Zniszczona w Stalingradzie.
Formowanie i walki
Sformowana na mocy rozkazu z dnia 1 kwietnia 1938, miejsce stacjonowania sztabu Wiedeń. Sformowana w XVII. Okręgu Wojskowym. W swej tradycji nawiązywała do cesarsko-królewskiego 4 pułku piechoty (k.u.k. Infanterie-Regiment Hoch- und Deutschmeister Nr. 4).
W 1939 dywizja brała udział w napaści na Polskę atakując Kraków. W 1940 brała udział w ramach 6 Armii w kampanii francuskiej. Rok później uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, walczyła na Ukrainie i w początkowym etapie ofensywy na Kaukaz. W 1942 w ramach 6 Armii brała udział w bitwie o Stalingrad i została ostatecznie zniszczona w ostatnich dniach stycznia 1943[1].
Dywizję odbudowano w jako (44.) Reichsgrenadierdivision Hoch und Deutschmeister (44 Dywizja Grenadierów Rzeszy "Hoch und Deutschmeister"). Walczyła we Włoszech pod Cassino i na Linii Gotów. W końcowej fazie wojny działała na Węgrzech, gdzie poniosła ciężkie straty. Szlak bojowy zakończyła w pobliżu Linzu poddając się wojskom USA.
Dowódcy dywizji
- gen. mjr Haselmar 1 IV 1937 – 13 III 1938;
- gen. mjr Bornemann 13 III 1938 – 31 III 1938;
- gen. por. Albrecht Schubert 1 IV 1938 – 29 X 1939;
- gen. por. Friedrich Siebert 4 XI 1939 – 30 I 1942;
- gen. por. Heinrich Deboi 30 I 1942 – 28 I 1943;
- gen. por. Franz Beyer 12 III 1943 – 31 XII 1943;
- gen. por. Fritz Franek 1 I 1944 – 7 V 1944;
- gen. por. Bruno Ortner 7 V 1944 – 16 VI 1944;
- gen. mjr Klatt 16 VI 1944 – 21 VI 1944;
- gen. por. Hans – Günter von Rost 21 VI 1944 – 23 III 1944;
- płk Hofmann 23 III 1945 – 5 IV 1945;
- gen. mjr Langhäuser 5 IV 1945 – 8 V 1945;
Struktura organizacyjna
- Skład w sierpniu 1939:
- 131 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu – Mikulov, I i II batalionu oraz I rezerwowego batalionu – Lundenburg, III batalionu – Znojmo, II rezerwowego batalionu - Stockerau;
- 132 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Brno, III batalionu – Igława;
- 134 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Wiedeń Streberdorf, III batalionu – Engerau;
- 96 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I dywizjonu – Znojmo, II dywizjonu – Bruck an der Leitha,
- I dywizjon 97 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Stockerau;
- 80 batalion pionierów: miejsce postoju – Klosterneuburg;
- 64 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – nie został sformowany;
- 64 oddział łączności: miejsce postoju – Wiedeń;
- 44 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Stockerau;
- Skład w styczniu 1940:
131, 132 i 134 pułk piechoty, 96 pułk artylerii, I/97 pułk artylerii ciężkiej, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 64 oddział łączności, 44 polowy batalion zapasowy;
134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131 i 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 64 oddział łączności, 44 polowy batalion zapasowy;
134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131, 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 46 oddział łączności, 44 polowym batalion zapasowy;
134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131, 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 dywizyjny batalion fizylierów, 46 oddział przeciwpancerny, 46 oddział łączności, 44 polowym batalion zapasowy;
Przypisy
Bibliografia
- Dettmer Friedrich, Jaus Otto, Tolkmitt Helmut Die 44. Infanterie – Division Reich – Grenadier – Division, Hoch und Deutschmeiste 1938 – 1945; Friedberg b.d.w.;
- Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
- Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
- Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
- Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; ISBN 3-8289-0525-0;
1-100 |
|
---|
101-200 |
|
---|
201-300 |
|
---|
301-400 |
|
---|
401-500 |
|
---|
501-600 |
|
---|
601-719 |
|
---|
Imienne |
|
---|