Keitel werd ten tijde van het Duitse Keizerrijk geboren. In de Eerste Wereldoorlog diende hij als stafofficier. Die functie had hij ook na 1918 bij de Duitse Landmacht (Reichswehr). Na de val van von Blomberg en von Fritsch in februari 1938 werd Keitel benoemd tot chef van het Opperbevel van de Strijdkrachten (veldmaarschalk), een gelijkwaardige functie als minister van Oorlog. Door deze benoeming werd hij Hitlers militaire raadgever en verbindingsofficier tussen Hitler en het Duitse opperbevel. Hij nam ook deel aan de belangrijke militaire besprekingen en het was Keitel die in 1940 de voorwaarden voor de wapenstilstand aan de Fransen voorschreef.
In zijn opdracht werd de speciale Nacht und Nebel-klasse van politieke gevangenen ingesteld. Na de aanval op de Sovjet-Unie (1941) ondertekende hij persoonlijk de bevelen voor het veroverde Russische gebied binnentrekkende Sonderkommandos die, naast alle joden, ook alle plaatselijke sovjet-communistische partijleiders en -functionarissen moesten oppakken en vervolgens 'neutraliseren'; het zogenaamde Kommissarbefehl.[3]
Keitel tekent op 8 mei 1945 de capitulatie van Duitsland
Door zijn onvoorwaardelijke trouw aan Hitler en volgzaamheid werd hij steeds meer veracht door zijn collega-generaals. Keitel kreeg van hen de bijnaam Lakaitel - een samenvoeging van lakei en Keitel. Na de mislukte aanslag van Claus Schenk von Stauffenberg en andere hoge militairen op Hitler op 20 juli1944 maakte hij deel uit van de krijgsraad tegen de verdachten van de aanslag. Toen Hitler eind april 1945 zelfmoord pleegde en Karl Dönitz hem opvolgde, tekende Keitel kort daarna de capitulatie van Duitsland.
Keitel werd in 1945 gearresteerd en werd tijdens het Proces van Neurenberg veroordeeld wegens samenzwering, het voeren van een agressieoorlog, het begaan van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Als een der weinige aangeklaagden erkende hij in een verklaring tijdens het proces schuldig te zijn geworden, door 'niet te hebben verhinderd wat had moeten worden verhinderd'.
Op 16 oktober 1946 werd hij op 64-jarige leeftijd opgehangen. Zijn lichaam werd gecremeerd, waarna de as door de Amerikaanse luchtmacht werd uitgestrooid in de rivier de Isar.
(en) Kursietis, Andris J. (1999). The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, High Command, 387. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 10 september 2019.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
