PROFILBARU.COM

**Бесвица**
	Бесвица
	Сретселото;
	Бесвица Местоположба на Бесвица во Македонија Бесвица на карта
	Координати 41°23′04″N 22°10′58″E / 41.38444° СГШ; 22.18278° ИГД
Регион	Вардарски
Општина	Демир Капија
Област	Бошавија
Население	1 жит.; (поп. 2021)
Пошт. бр.	1442
Повик. бр.	043
Шифра на КО	18002
Надм. вис.	300 м
	Бесвица на општинската карта ; Атарот на Бесвица во рамките на општината
	Бесвица на Ризницата

Бесвица — село во Општина Демир Капија, во областа Бошавија, во близина на градот Демир Капија.

Потекло на името

Името на селото првпат е документирано во турските документи од XV век. Името се поврзува со постариот хидроним Бесовица или Бесница, што означува „бесен, луд“ од старословенскиот корен. Другата теорија е дека доаѓа од женското име Бесва.^[2]

Географија и местоположба

Ова село се наоѓа во областа Бошавија, во западниот дел на територијата на Општина Демир Капија, на левиот брег на реката Бошава, а на иста страна и од земјениот локален пат Демир Капија-Конопиште, кој поминува низ самото село.^[3] Селото е ридско, на надморска височина од 300 метри, а од градот Неготино е оддалечено 23 километри.^[3]

Бесвица се наоѓа во рамна котлина, на местото каде се соединуваат Горноселски Дол со Јагњила и Вртопенски Дол. Под селото долината се стеснува на влезот во долниот дел на Баровската Клисура. Во селото се наоѓаат неколку чешми, како и во околината.^[4]

Месностите во атарот на селото ги носат следниве имиња: Горно Село, Кукуденче, Горно Јагњило, Романец, Наново, Локва, Падиње, Долишта, Барје, Долно Јагњило, Лопатица, Горна и Долна Чука, Равниште, Ораји, Криви Дабец, Легово, Сечивишта, Грипа, Нерези, Вртепен, Галабово Лојзе, Среќен Пат, Поле, Смрека, Желковец, Трикливо Долче, Торјанов Камен, Бела Лоза, Дага Њива, Чутуркова Орница, Црвена Земја, Коловозник, Коштан и Пржевска Нерезина.^[4]

Селото има збиен тип, издолжено во насока на главната долина. Поделено е на Горно и Долно Маало, помеѓу кои се наоѓа Сретсело. До 1913 година, селото било доста поголемо, а по неговото опожарување, тоа е разретчено.^[4]

Бесвица се одликува со традиционална градителска архитектура.^[5]

Историја

Бесвица некогаш се наоѓало на друга положба, која мештаните ја нарекуваат Горно или Старо Село. Тоа се наоѓало еден час одење возводно по Горноселски Дол. Мештаните избегале од таму на крајот на XVIII век поради чума. Таму се сретнуваат остатоци на куќи, а порано имало и црквиште.^[4]

Селото било христијанско, но подоцна се населило муслиманско население, кое станало мнозинство. Во старото село, мештаните живееле заедно, но по преселувањето дел од христијаните го прифатиле исламот, додека други се иселиле од Бесвица (последните кон крајот на XIX век).^[4]

Селото било запалено во 1913 година од страна на бугарската војска, кога броело околу 160 куќи. При упадот на војската и палежот загинале над 100 селани, а подоцна дел од селаните се иселиле во Мала Азија.^[4]

На 6 октомври 1944 година, при повлекувањето на германските фашистички единици, од селото бил извршен масакр врз населението.^[6]

Стопанство

Атарот е релативно голем и зафаќа простор од 20,6 км². На него преовладуваат пасиштата на површина од 1.423,8 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 588,1 хектар, а на шумите само 4,8 хектари.^[3]

Селото, во основа, има полјоделско-сточарска функција. Во минатото во селото постоела продавница.^[3]

Селаните живееле од земјоделство, иако имало услови за сточарство. Муслиманското население поседувало свои чифлици во околните села, а некои од нив биле и сајбии. Додека живееле христијанско население во селото, сточарството било доста повеќе развиено.^[4]

Население

Население во минатото

Година	Нас.	±%
1948	639	—
1953	770	+20.5%
1961	319	−58.6%
1971	304	−4.7%
1981	172	−43.4%

Година	Нас.	±%
1991	69	−59.9%
1994	81	+17.4%
2002	18	−77.8%
2021	1	−94.4%

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Бесвица имало 1.100 жители, од кои 1.050 Македонци муслимани, 20 Македонци христијани и 30 Роми.^[7]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 550 Македонци.^[8]

Селото е мало, доведено во фаза на раселување. Во 1961 година селото броело 319 жители, од кои 270 биле Македонци, а 37 жители Турци, додека во 1994 година бројот се намалил на 81 жител, македонско население.^[3]

Според пописот од 2002 година, во селото Бесвица имало 18 жители, сите Македонци.^[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живеел 1 жител, Македонец.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	1.100	—	639	770	319	304	172	69	81	18	1

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[13]

Родови

Бесвица било мешано македонско село.^[4]

Според истражувањата на Воислав Радовановиќ во 1924 година родови во селото се:

Староседелци: Хаџи-Алимовци (1 к.), Танчевци (2 к.), Базтијаровци (2 к.), Незировци (1 к.), Шабановци (1 к.), Штенгеловци (2 к.), Аловци (2 к.), Пашалијовци (1 к.), Мутишовци (2 к.), Балковци (1 к.), Тучиновци (3 к.), Нуревци (4 к.), Халковци (1 к.), Хаџијовци (3 к.), Башагини (1 к.), Јашковци (1 к.), Алиманковци (1 к.), Бековци (3 к.), Чашкировци (3 к.), Рустемовци (1 к.), Јашарбеговци (2 к.), Косевци (1 к.), Дерменџијовци-Гушниковци (1 к.), Глондевци (3 к.), Баталовци (1 к.), Беријовци (2 к.), Кавенџијовци (1 к.), Мемчевци (1 к.), Хулевци (3 к.), Ќетовци (1 к.), Османковци (1 к.), Чинчевци (1 к.), Џамбазровци (3 к.), Пундевци (2 к.), Мола-Мустафовци (2 к.), Кајовци (2 к.), Субашовци (3 к.), Брајовци (3 к.), Зејмеловци (2 к.), Дели-Медовци (2 к.), Јајовци (2 к.), Аличковци (2 к.), Јоревци (1 к.), Фератовци (1 к.), Берберовци (3 к.), Башовци (3 к.), Коцевци (3 к.), Муфтијини (2 к.), Тајирагини (1 к.), Халпаровци-Ногановци (2 к.), Налбантиновци (1 к.), Абдилагини (2 к.), Куртовци (1 к.), Вачковци (2 к.), Меметковци (1 к.), Максудовци (1 к.) и Калајџијовци (2 к.)
Доселеници: Шушлевци (2 к.), доселени се од селото Горни Дисан во почетокот од XIX век, а уште подалечно потекло од Долни Дисан; Дубровчани (1 к.), доселени се од селото Дуброво; Ѓевгелички (1 к.), доселени се од Гевгелија; Муцајовци (1 к.), доселени се од селото Тимјаник; Брлевци (1 к.), доселени се од селото Барово; Маловци (1 к.), доселени се од некое село Наќ; Исламовци (1 к.), доселени се од селото Горно Врановци кај Велес и Мамковци (1 к.), доселени се од селото Бохула, а уште подалечно потекло од селото Долни Дисан.
Турски Цигани:
- Доселени: Демировци (1 к.), дошле како ковачи од Прждево во 1916 година.

Општествени установи

Поранешен дом на културата

Самоуправа и политика

Во XIX век, Бесвица било село во Тиквешката каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Демир Капија, која била една од ретките општини која не била променета со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото исто така било дел од Општина Демир Капија.

Во периодот од 1965 до 1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата општина Неготино. Селото припаѓало на некогашната општина Неготино во периодот од 1957 до 1965 година. Во периодот 1955-1957 селото влегувало во рамки на општина Демир Капија.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Демир Капија, во која покрај селото Бесвица, се наоѓале и селата Бистренци, Демир Капија, Драчевица, Дрен, Иберли, Клисура, Копришница, Корешница, Кошарка, Человец и Чифлик. Во периодот 1950-1952, селото се наоѓало во некогашната општина Прждево, во која влегувале селата Бесвица, Прждево и Тремник.

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 1247 според Државната изборна комисија, сместено во простории на приватен објект.^[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 16 гласачи.^[15] На парламентарните избори во 2020 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 17 гласачи.^[16]