Ռեկտենվալդի մրցանակ
Էկոնոմետրիկ միության անդամ
Ամերիկայի արվեստների և գիտությունների ակադեմիայի անդամ
Clarivate Citation Laureate
Փոլ Մայքլ Ռոմեր (անգլ.՝ Paul Michael Romer, նոյեմբերի 6, 1955(1955-11-06)[1], Դենվեր, ԱՄՆ), ամերիկացի տնտեսագետ։ 2002 թվականին արժանացել է Ռեքթենվալդի մրցանակին, Համաշխարհային բանկի գլխավոր տնտեսագետ[8] (2016-հունվար 2018)։ Նյու Յորքի համալսարանի բիզնես դպրոցի տնտեսագիտության պրոֆեսոր։ 2018 թվականին արժանացել է Տնտեսագիտության Նոբելյան մրցանակի «տնտեսական աճի մեջ նորարարությունների և կլիմայի ներդրման համար» (Ուիլյամ Նորդհաուսի հետ համատեղ), մասնավորապես՝ «երկարաժամկետ մակրոտնտեսական վերլուծության մեջ տեխնոլոգիական նորարարությունների ներդրման համար»[9]։
Մայքլ Ռոմերը Կոլորադո նահանգի նախկին նահանգապետ Ռոյ Ռոմերի որդին։
Մաթեմատիկայի բակալավր (1977) և փիլիսոփայության դոկտոր (1983) տնտեսագիտության բաժնում Չիկագոյի համալսարանում։
Սթենֆորդի համալսարանի, ապա՝ Նյու Յորքի համալսարանի պրոֆեսոր։ Նյու Յորքի համալսարանին կից Մերոնի քաղաքային տնտեսության կառավարման ինստիտուտի տնօրեն։ Տնտեսագիտական հետազոտությունների ազգային բյուրոյի գիտաշխատող։
2016 թվականի հուլիսի 18-ին Համաշխարհային բանկի տնօրեն Ջիմ Յոն Կիմը Փոլ Ռոմերին նշանակել է Համաշխարհային բանկի գլխավոր մասնագետ։ Պաշտոնապես Ռոմերը անցել է աշխատանքի 2016 թվականի հոկտեմբերին[10]։ 2018 թվականի հունվարին Ռոմերը հեռացել է աշխատանքից Համաշխարհային բանկի աշխատակիցների հետ կոնֆլիկտի պատճառով[11]։
Փոլ Ռոմերը Էրրոու-Ռոմեր մոդելի հիմնադիրն է։
Փոլ Ռոմերը նաև Ռոմեր մոդելի հեղինակն է, որում տնտեսական աճի հիմնական շարժիչ ուժը գիտահետազոտական և զարգացման ոլորտում ներդրումների և մարդկային կապիտալում ներդրումների աճն է։ Ռոմերի մոդելների եզրակացություններից մեկն այն է, որ մարդկային կապիտալով և առաջադեմ գիտությամբ տնտեսությունը երկարաժամկետ հեռանկարում աճի ավելի լավ շանսեր ունի, քան այդ առավելություններից զուրկ տնտեսությունը։
Խթանում է զարգացող երկրներում այսպես կոչված «չարտերային քաղաքներ» (անգլ.՝ չարտերային քաղաքներ) ստեղծելու գաղափարը, որը պետք է վերահսկվի դրսից՝ զարգացած երկրներից։ Ռոմերը կարծում է, որ նման հատուկ տնտեսական գոտիների ստեղծումը կհանգեցնի օտարերկրյա կապիտալի ներհոսքի և դրանով իսկ կլուծի աղքատության խնդիրը։ Լրագրող և տնտեսագետ Սեբաստիան Մալլաբիի կարծիքով՝ նման նախագծերը մի տեսակ նեոգաղութատիրություն են[12]։ Նախատեսվում էր նման գոտիներ ստեղծել Մադագասկարում և Հոնդուրասում, սակայն նախագծերը չեն իրականացվել[12][13]։
2018 թվականի հոկտեմբերի 8-ին Փոլ Ռոմերին շնորհվել է Տնտեսագիտության Նոբելյան մրցանակ «երկարաժամկետ մակրոտնտեսական վերլուծության մեջ տեխնոլոգիական նորարարությունների ներդրման համար»[14][15]։