PROFILBARU.COM

Richard Martin Willstätter
	;
Nome orixinal	(de) Richard Martin Willstätter; (de) Richard Willstätter
Biografía
Nacemento	13 de agosto de 1872 ; Karlsruhe, Alemaña
Morte	3 de agosto de 1942 (69 anos); Muralto, Suíza
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Muralto Cemetery (en)
Residencia	Alemaña
Educación	Universidade de Múnic
Director de tese	Alfred Einhorn e Adolf von Baeyer
Actividade
Campo de traballo	Fisicoquímica
Lugar de traballo	Múnic
Ocupación	profesor universitario, químico
Empregador	Universidade de Múnic ; Sociedade Kaiser Wilhelm ; Universidade Humboldt de Berlín ; ETH Zürich ; Universidade de Zürich
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1926–); Leopoldina (1919–); Accademia delle Scienze di Torino (1910–); Academia Prusiana das Ciencias ; Academia de Ciencias de Rusia ; Royal Society ; Accademia Nazionale dei Lincei ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia de Ciencias de Baviera ; Academia Austríaca de Ciencias
Interesado en	Cor na natureza
Profesores	Alfred Einhorn e Adolf von Baeyer
Obra
Doutorando	Antonio Madinaveitia (en) , Richard Johann Kuhn, Emilie Cherbuliez (pt) e Jakub Karol Parnas
Arquivos en	Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 1425]; Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 1426a]; Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 1427] ;
Familia
Cónxuxe	Sophie Leser
Fillos	Margarete Willstätter
Premios
	(1933) Prêmio Willard Gibbs (pt) ; (1932) Medalla Davy; (21 de xuño de 1928) Membro estranxeiro da Royal Society; (1927) Prêmio Faraday (pt) ; (1925) Orde bavaresa de Maximiliano para a Ciencia e as Artes; (1915) Premio Nobel de Química; (1914) Medalha Adolf von Baeyer (pt) ; (1907) Premio Bressa; doutore honoris causa da Universidade de Halle-Wittenberg (pt) ; honorary doctorate of the Johann Wolfgang Goethe University Frankfurt (en) ; honorary doctor of the University of Manchester (en) ; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; honorary doctor of ETH Zürich (en) ; Medalha Goethe de Arte e Ciência (pt) ;
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Medvik >>>:Willstätter, Richard, 1872-1942, ; Memorial Book for the Victims of National Socialism at the Austrian Academy of Sciences (en) >>>:Richard Willstätter,

Richard Martin Willstätter, nado en Karlsruhe (Baden) o 13 de agosto de 1872 e finado en Muralto (Distrito de Locarno, Suíza), o 3 de agosto de 1942, foi un químico e profesor universitario alemán galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1915.

Traxectoria

Estudou na Universidade de Múnic, na que obtivo o seu doutoramento en 1894 polo seu traballo sobre a estrutura da cocaína. Exerceu como profesor asistente de química orgánica nesa universidade (1902-1905), traballando ás ordes de Adolf von Baeyer en Múnic, mentres continuou investigando sobre a estrutura dos alcaloides, sintetizando varios deles.

Entre 1905 e 1912 foi profesor na Universidade de Zürich, comezando a traballar sobre a clorofila. Descubriu a súa estrutura así como a similitude entre esta e a hemoglobina da sangue. Foi profesor da Universidade de Berlín (1912-1915) (onde as súas investigacións revelaron a estrutura de moitos pigmentos de flores e plantas) e director do Instituto Kaiser Wilhelm (1912-1916). Cando a primeira guerra mundial interrompeu as súas investigacións, xunto con Fritz Haber dedicou a súa atención ao desenvolvemento dunha máscara antigás.

En 1916 Willstatter sucedeu a Adolf von Baeyer como profesor en Múnic. Durante a década de 1920 investigou os mecanismos das reaccións dos enzimas, chegando á conclusión de que os enzimas son substancias químicas e non organismos biolóxicos. Consideraba os encimas como non-proteínas, teoría sostida ata 1930.

Sendo xudeu, en 1924 dimitiu do seu posto en Múnic como protesta polas presións antisemitas. Continuou os seus traballos de forma privada, primeiro en Múnic e, desde 1939, en Suíza.

En 1915 foi galardoado co premio Nobel de Química polas súas investigacións no campo dos pigmentos vexetais, especialmente a clorofila.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Predecesor: Theodore William Richards	Premio Nobel de Química 1915	Sucesor: Fritz Haber