Un dos símbolos indiscutibles da danza clásica, foi a prima ballerina assoluta dunha xeración que incluíu a Margot Fonteyn, Alicia Alonso e Yvette Chauviré. Está considerada pola maioría dos especialistas en danza a bailarina máis destacada da segunda metade do século XX.
Plisetskaya naceu o 20 de novembro de 1925 en Moscova, nunha prominente familia de ascendencia xudíalituana, a maioría de cuxos membros estaban involucrados no teatro ou no cinema. A súa nai, Rachel Messerer, era actriz do cinema mudo. O bailarín Asaf Messerer era o seu tío materno e bailarín de Bolshoi. Sulamith Messerer era a súa tía materna. O seu pai, Mikhail Plisetski (Misha), era un diplomático, enxeñeiro e director de minas, e non involucrado nas artes, aínda que era un fanático do ballet. O seu irmán máis novo Azari Plisetski converteuse nun famoso bailarín e coreógrafo, e a súa sobriña Anna Plisetskaya tamén se converteu en bailarina.
Maya Plisetskaya entrou no mundo da danza á idade de tres anos na Escola de Danza de Moscova e, a pesar dun difícil ambiente familiar (o seu pai Mikhail Plisetski, foi executado por orde de Stalin en 1938 e a súa nai, Rachel Messerer, foi deportada co seu irmán Azari ao gulag), destacou rapidamente na escola do Teatro Bolshoi, baixo a influencia dos seus tíos Asaf e Sulamith Messerer, bailaríns dese teatro, compañía á que se uniu Maya en 1943 e da que se converteu en primeira bailarina con só 18 anos. Comezou a súa carreira profesional interpretando La Mort du cygne.
Despois de anos de veto, emprendeu xiras internacionais durante as que visitou países como os Estados Unidos, Francia, o Reino Unido, Italia (onde foi directora do Ballet da Ópera de Roma), a Arxentina (actuou con éxito clamoroso no Teatro Colón e no Teatro Juan de Beira, da cidade de Corrientes, en 1975–1976 onde regresou en varias oportunidades) e en España (onde dirixiu a Compañía Nacional de Danza), que lle permitiron coñecer e colaborar con grandes personalidades e obter recoñecemento internacional nos máis importantes teatros.
Atreveuse a romper a rutina soviética incorporando danza moderna e traballando cos coreógrafos Alberto Alonso, Maurice Béjart e Roland Petit, que crearon varias pezas para ela como "Carmen", "Isadora" e "La rose malade".
En conmemoración dos seus 80 anos celebrouse en Moscova unha semana de actividades.[4]
Principais interpretacións
Posuidora dun soberbio port-des-bras, a súa interpretación do dobre rol de Odette–Odile en Lebedínoye óziero así como de La Mort du cygne son vistas por algúns como "definitivas".[5] Foi unha incomparable intérprete de Kitri en Don Quixote, A noite de Valpurgis e Raymonda. En cambio, foron moi esporádicas as súas actuacións como Giselle e Aurora de Spyashchaya krasavitsa.
Unha das pioneiras da danza moderna en Rusia, foi aclamada no ballet Carmen Suite con coreografía do cubano Alberto Alonso e na coreografía de Maurice Béjart do Bolero[6][7] de Ravel.
.jpg)
