Gran Premio do Pacífico de 1995

Modelo:Competición deportivaGran Premio do Pacífico de 1995
Nome oficialII Pacific Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio do Pacífico Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1995 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento83 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto Internacional Tanaka 34°54′54″N 134°13′16″L / 34.915, 134.22111111111 Editar o valor en Wikidata
PaísXapón Editar o valor en Wikidata
Data22 de outubro de 1995 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoMichael Schumacher Editar o valor en Wikidata
Pole positionDavid Coulthard Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaMichael Schumacher Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio do Pacífico de 1995 (oficialmente o II Gran Premio de Pacífico) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 22 de outubro de 1995 no Circuíto de TI, Aida, Xapón. Foi a décimo quinta rolda da tempada de Fórmula Un de 1995. A carreira de 83 voltas gañouna Michael Schumacher para o equipo Benetton logo de comezar desde a terceira posición. David Coulthard, que comezou o Grand Prix desde a pole position, finalizou segundo nun auto Williams, con Damon Hill terceiro no outro Williams. A vitoria de Schumacher confirmouno como Campión de pilotos de 1995, xa que Hill non podía superar o total de puntos de Schumacher a falta de só dúas carreiras.[1] Esta foi tamén a última carreira de Jean-Christophe Boullion.

Carreira

Hill comezou a carreira xunto a Coulthard na primeira fila, no medio da presión dos medios británicos por non ser o suficientemente "fortes" nas batallas.[2] Schumacher intentou conducir pola parte exterior de Hill na primeira curva, pero Hill retivo a Schumacher, Jean Alesi conducindo para Ferrari, aproveitou para pasar a ambos e tomar a segunda posición. Como resultado, Hill baixou ao terceiro posto e Schumacher caeu ao quinto detrás de Gerhard Berger. Schumacher logrou pasar a Alesi e Hill durante o primeiro dos tres pit stops. Isto permitiulle, cunha nova serie de pneumáticos lisos, achegarse a Coulthard, quen estaba nunha estratexia de dúas paradas. Schumacher abriu un espazo de 21 segundos ao marchar 2 segundos máis rápido por volta que Coulthard, polo que cando chegou a súa terceira parada aínda lideraba a carreira,[3] abriu unha brecha a 15 segundos, e gañou a carreira logo de 83 voltas para asegurar a súa oitava vitoria da tempada.

Clasificación

cualificación

Pos Nº Piloto Construtor Tempo Q1 Tempo Q2 Diferenza
1 6 David Coulthard Williams-Renault 1:14.182 1:14.013 —
2 5 Damon Hill Williams-Renault 1:14.289 1:14.213 +0.200
3 1 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault 1:14.524 1:14.284 +0.271
4 27 Francia Jean Alesi Ferrari 1:14.919 1:15.131 +0.906
5 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 1:14.974 1:15.125 +0.961
6 15 Eddie Irvine Jordan-Peugeot 1:15.696 1:15.354 +1.341
7 2 Johnny Herbert Benetton-Renault 1:15.561 1:15.556 +1.543
8 30 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Sauber-Ford 1:15.942 1:15.561 +1.548
9 26 Francia Olivier Panis Ligier-Mugen-Honda 1:17.071 1:15.621 +1.608
10 7 Mark Blundell McLaren-Mercedes 1:15.652 1:16.166 +1.639
11 14 Rubens Barrichello Jordan-Peugeot 1:16.263 1:15.774 +1.761
12 8 Dinamarca Jan Magnussen McLaren-Mercedes 1:16.339 1:16.368 +2.326
13 25 Aguri Suzuki Ligier-Mugen-Honda 1:17.019 1:16.519 +2.506
14 23 Portugal Pedro Lamy Minardi-Ford 1:17.224 1:16.596 +2.583
15 29 Francia Jean-Christophe Boullion Sauber-Ford 1:16.646 1:23.791 +2.633
16 24 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 1:17.612 1:16.887 +2.874
17 3 Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 1:17.265 1:17.014 +3.001
18 4 Finlandia Mika Salo Tyrrell-Yamaha 1:17.213 1:17.235 +3.200
19 9 Italia Gianni Morbidelli Footwork-Hart 1:18.288 1:18.114 +4.101
20 10 Taki Inoue Footwork-Hart 1:19.471 1:18.212 +4.199
21 21 Pedro Diniz Forti-Ford 1:20.555 1:19.579 +5.566
22 22 Roberto Moreno Forti-Ford 1:19.745 1:19.779 +5.732
23 17 Italia Andrea Montermini Pacific-Ford 1:22.096 1:20.093 +6.080
24 16 Francia Bertrand Gachot Pacific-Ford 1:22.710 1:21.405 +7.392
Fonte:[4]

Carreira

Pos Nº Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault 83 1:48:49.972 3 10
2 6 David Coulthard Williams-Renault 83 +14.920 1 6
3 5 Damon Hill Williams-Renault 83 +48.333 2 4
4 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 82 +1 volta 5 3
5 27 Francia Jean Alesi Ferrari 82 +1 volta 4 2
6 2 Johnny Herbert Benetton-Renault 82 +1 volta 7 1
7 30 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Sauber-Ford 82 +1 volta 8
8 26 Francia Olivier Panis Ligier-Mugen-Honda 81 +2 voltas 9
9 7 Mark Blundell McLaren-Mercedes 81 +2 voltas 10
10 8 Dinamarca Jan Magnussen McLaren-Mercedes 81 +2 voltas 12
11 15 Eddie Irvine Jordan-Peugeot 81 +2 voltas 6
12 4 Finlandia Mika Salo Tyrrell-Yamaha 80 +3 voltas 18
13 23 Portugal Pedro Lamy Minardi-Ford 80 +3 voltas 14
14 3 Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 80 +3 voltas 17
15 24 Italia Luca Badoer Minardi-Ford 80 +3 voltas 16
16 22 Roberto Moreno Forti-Ford 78 +5 voltas 22
17 21 Pedro Diniz Forti-Ford 77 +6 voltas 21
Ret 14 Rubens Barrichello Jordan-Peugeot 67 Eléctrico 11
Ret 9 Italia Gianni Morbidelli Footwork-Hart 63 Motor 19
Ret 10 Taki Inoue Footwork-Hart 38 Eléctrico 20
Ret 17 Italia Andrea Montermini Pacific-Ford 14 Caixa de cambios 23
Ret 25 Aguri Suzuki Ligier-Mugen-Honda 10 Trompo 13
Ret 29 Francia Jean-Christophe Boullion Sauber-Ford 7 Trompo 15
Ret 16 Francia Bertrand Gachot Pacific-Ford 2 Caixa de cambios 24
Fonte:[5]

Posicións logo da carreira

  • Texto en grosa indica que aínda ten unha posibilidade teórica de converterse en campión do mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias

  1. ↑ "Schumacher is World Champion". GrandPrix.com. Inside F1. 23 de outubro de 1995. Consultado o 3 de marzo de 2008. 
  2. ↑ Walker, Murray (Commentator) (22 de outubro de 1995). Grand Prix: Pacific (Television production). BBC Sport. Escena en 24:00–24:30. Damon Hill recibiu moitas críticas por non ser o suficientemente "forte", ben é un punto de vista moi diferente desde o interior da cabina 
  3. ↑ "Grand Prix Results: Pacific GP, 1995". GrandPrix.com. Inside F1. Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2007. Consultado o 20 de marzo de 2007. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Henry, Alan (decembro de 1995) [1995]. "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995–96. Hazleton Publishing. pp. 214–215. ISBN 1-874557-36-5. 
  5. ↑ "1995 Pacific Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 26 de abril de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015. 


Carreira anterior:
Gran Premio de Europa de 1995 		Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1995 		Carreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 1995
Carreira anterior:
Gran Premio do Pacífico de 1994 		Gran Premio do Pacífico Carreira seguinte:
Non houbo

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!