PROFILBARU.COM

Ardem Patapoutian
	; (2022)
Nome orixinal	(hy) Արտեմ Փաթափութեան
Biografía
Nacemento	2 de outubro de 1967 (57 anos); Beirut, Líbano
Educación	Universidade Americana de Beirut ; Instituto Tecnolóxico de California ; Universidade de California, Os Ánxeles ; Hovakimjan-Manukjan varzjaran
Actividade
Campo de traballo	Bioloxía molecular e Fisioloxía
Ocupación	biólogo molecular, neurocientífico
Empregador	Scripps Research Institute
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (2017–); Asociación Americana para o Avance das Ciencias (2016–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Premios
	(2021) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (2020) Premio Fundación BBVA Fronteiras do Coñecemento; (2020) Premio Kavli de Neurociencia; (2019) Premio Rosenstiel; (2017) Premio W. Alden Spencer; (2016) membro da Asociación Estadounidense para o Avance da Ciencia ;
Sitio web	patapoutianlab.org

Este artigo amosa escritos armenios. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Arden Patapoutian, en armenio: Արտեմ Փաթափութեան, nado en 1967 é un biólogo molecular e neurocientífico libanés - estadounidense de orixe armenia.

Traxectoria

Carreira profesional

Estudou Química na Universidade Americana de Beirut cunha bolsa da Fundación Calouste Gulbenkian.^[1]

Patapoutian investiga a transdución de sinais a partir de sensores. Fixo contribucións significativas á identificación de novas canles iónicas e receptores que se activan pola temperatura, as forzas mecánicas ou o aumento do volume celular. Patapoutian e os seus colaboradores puideron demostrar que estas canles iónicas xogan un papel importante na sensación de temperatura, na sensación de tacto, na propiocepción, na sensación de dor e na regulación do ton vascular. Traballos máis recentes utilizan técnicas de xenómica funcional para identificar e caracterizar canles iónicos mecanosensíbeis (mecanotransdución).

Premios e honras

Recibiu o premio W. Alden Spencer 2017 e o premio Rosenstiel 2019. En 2020 foi galardoado, xunto con David Julius, co Premio Kavli^[2] e os Premios da Fundación BBVA Fronteiras do Coñecemento.^[3]

En 2021 foi galardoado co Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina xunto con David Julius^[4] polas súas investigacións sobre o sistema somatosensorial, a saber, os receptores da temperatura e do tacto.

Conceptos

As proteínas LRRC8 forman canles aniónicas dependentes de volume que detectan a forza iónica.^[5]
Piezo2 é o principal transdutor de forza mecánica para a sensación táctil en ratos.^[6]
SWELL1, unha proteína da membrana plasmática, é un compoñente esencial da canle anión regulada por volume.
Piezo2 é necesario para a mecanotransdución das células de Merkel.
Os piezos son subunidades formadoras de poros de canles activadas mecanicamente.
O papel da Drosophila Piezo na nocicepción mecánica.
Piezo1 e Piezo2 son compoñentes esenciais de distintas canles catiónicas activadas mecanicamente.

Publicacións seleccionadas

PIEZO1 + PIEZO2

"Piezo1 and Piezo2 Are Essential Components of Distinct Mechanically Activated Cation Channels". Science 330 (6000): 55–60. 2-9-2010. Bibcode:2010Sci...330...55C. ISSN 0036-8075. PMC 3062430. PMID 20813920. doi:10.1126/science.1193270.
"Piezo proteins are pore-forming subunits of mechanically activated channels". Nature 483 (7388): 176–181. 19-2-2012. Bibcode:2012Natur.483..176C. ISSN 0028-0836. PMC 3297710. PMID 22343900. doi:10.1038/nature10812.
"The role of Drosophila Piezo in mechanical nociception". Nature 483 (7388): 209–212. 19-2-2012. Bibcode:2012Natur.483..209K. ISSN 0028-0836. PMC 3297676. PMID 22343891. doi:10.1038/nature10801.

PIEZO 2

"Piezo2 is the major transducer of mechanical forces for touch sensation in mice". Nature (en inglés) 516 (7529): 121–125. 12-2014. Bibcode:2014Natur.516..121R. ISSN 1476-4687. PMC 4380172. PMID 25471886. doi:10.1038/nature13980.
"Piezo2 is required for Merkel-cell mechanotransduction". Nature 509 (7502): 622–626. 6-4-2014. Bibcode:2014Natur.509..622W. ISSN 0028-0836. PMC 4039622. PMID 24717433. doi:10.1038/nature13251.

Notas

↑ "Nobel da Medicina foi bolseiro Gulbenkian" (en portugués). 2021. Consultado o 30-11-2021.
↑ 2020 Kavli Prize in Neuroscience www.kavliprize.org. Acesso em 27-5-2020.
↑ "Find out about the BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award.". Premios Fronteras (en inglés). Consultado o 2022-12-26.
↑ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2021" (en inglés).
↑ Syeda, Ruhma; Qiu, Zhaozhu; Dubin, Adrienne E.; Murthy, Swetha E.; Florendo, Maria N.; Mason, Daniel E.; Mathur, Jayanti; Cahalan, Stuart M.; Peters, Eric C. (2016-01-28). "LRRC8 Proteins Form Volume-Regulated Anion Channels that Sense Ionic Strength". Cell (en English) 164 (3): 499–511. ISSN 0092-8674. PMC 4733249. PMID 26824658. doi:10.1016/j.cell.2015.12.031.
↑ Ranade, Sanjeev S.; Woo, Seung-Hyun; Dubin, Adrienne E.; Moshourab, Rabih A.; Wetzel, Christiane; Petrus, Matt; Mathur, Jayanti; Bégay, Valérie; Coste, Bertrand (2014-12). "Piezo2 is the major transducer of mechanical forces for touch sensation in mice". Nature (en inglés) 516 (7529): 121–125. ISSN 1476-4687. PMC 4380172. PMID 25471886. doi:10.1038/nature13980.

Véxase tamén

Outros artigos

Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina

----

Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.