Baruĥ estas libro de Tanaĥo respektive Malnova Testamento. Ĝi estas letero fikcie atribuata al la sufiĉe nota sekretario de profeto Jeremio, kaj eble sendita de Jerusalemo al diasporaj hebreoj por ilin, same kiel jam profeto Amos por siaj samtempuloj, restigi fidelaj al la Javea tradicio. Kvankam skribita eble en la hebrea, ĝin nun ni povas legi nur en la greka lingvo kutima rajde inter la unua kaj 2-a jarcento a.K..
Teologia apartaĵo elstariĝas: la priparolata saĝeco manifestas ion personecan, kvazaŭ ekzistantan por si mem ĉe Dio: temo pli eksplicitigita en la saĝeco de Salomono; ĉi tie tamen oni ripetas la malnovan doktrinon de rekompenco: se ni suferas persekutojn tio okazas ĉar ni forlasis la Toraajn leĝojn.