Ferrari F50

Ferrari F50
Ferrari F50 του 1997 στο Παρίσι
Ferrari F50 Barchetta του 1995, προδιαγραφών των ΗΠΑ
Ferrari F50 Barchetta στο μουσείο της Ferrari
Σύνοψη
Κατασκευαστής Ferrari
Μητρική εταιρεία Όμιλος Fiat (από το 1963 έως τις 3/1/2016)
ΠαραγωγήΜάρτιος 1995 — Ιούλιος 1997
ΣυναρμολόγησηΜαρανέλλο, Ιταλία
ΣχεδιαστήςLorenzo Ramaciotti[1] και Pietro Camardella[2] (οίκος Πινινφαρίνα)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ υπεραυτοκίνητο (supercar)
Αμάξωμα2-πορτο 2-θέσιο Berlinetta
2-πορτο 2-θέσιο Barchetta
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας στο κέντρο και πίσω από τα καθίσματα, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας4.698 cm³ V12, βενζίνης
Μετάδοση6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου105 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.580 χιλιοστά
Μήκος4.480 χιλιοστά
Πλάτος1.986 χιλιοστά
Ύψος1.120 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.230 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFerrari F40
Επόμενο μοντέλοFerrari Enzo Ferrari

Η Ferrari F50 ήταν ένα σπορ υπεραυτοκίνητο (supercar) υψηλών επιδόσεων, που κατασκευάστηκε από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Ferrari, με αφορμή τον εορτασμό των 50 χρόνων κατασκευής αυτοκινήτων από τη Ferrari, εξ ου και η ονομασία της. Το μοντέλο παρήχθη από τον Μάρτιο του 1995 έως τον Ιούλιο του 1997, στο Μαρανέλλο της Ιταλίας, σε μόλις 349 αντίτυπα, όλα αποκλειστικά στο χέρι, και κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ήταν το ακριβότερο, ισχυρότερο και ταχύτερο αυτοκίνητο της Ferrari. Διατέθηκε σε δύο εκδοχές αμαξώματος: μία κλειστή και μία ανοικτή με μαλακή αναδιπλούμενη οροφή, με τη δεύτερη εκδοχή υπό την ονομασία Ferrari F50 Barchetta. Η F50 αντικατέστησε τη Ferrari F40 και τελικώς αντικαταστάθηκε τον Οκτώβριο του 2002 από τη Ferrari Enzo.

Αν και τυπικώς έλαβε την ονομασία F50 με αφορμή τον εορτασμό των 50 χρόνων κατασκευής αυτοκινήτων από τη Ferrari, όπως είχε τότε ανακοινωθεί, στην πράξη η επέτειος αυτή ήρθε μόλις το 1997 και μάλιστα ταυτόχρονα με τη λήξη της παραγωγής του μοντέλου.

Αισθητική

Η Ferrari F50 παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1995 και ήταν το πρώτο αυτοκίνητο στην ιστορία της εταιρείας που εισήγαγε την αισθητική στο μπροστινό μέρος που θυμίζει ρύγχος αγωνιστικού της Φόρμουλα 1, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την μετέπειτα διάδοχο Ferrari Enzo, που εξέλιξε περαιτέρω αυτή την φιλοσοφία. Παράλληλα, καθιέρωσε ένα πιο καμπυλωτό ντιζάιν στο συνολικό της προφίλ, με ομαλές γραμμές σαν «νερό που γλιστράει ομαλά σε κατηφόρα», σε αντίθεση με τις μεγάλες ευθείες και έντονες ακμές της προκατόχου Ferrari F40 και των άλλων μοντέλων της φίρμας στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Το σαλόνι της Ferrari F50.

Αντιθέτως, το σαλόνι της F50 ήταν σχετικά λιτό, αν και εμφανώς πιο σύγχρονο και ελκυστικό από αυτό της F40, με σκοπό να τονιστεί ο αγωνιστικός της χαρακτήρας, όπως είχε συμβεί και με την F40. Ενδεικτικό της νοοτροπίας αυτής, ήταν ότι και στα δύο μοντέλα δεν προσφέρονταν ηλεκτρικά παράθυρα, ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές και ηχοσύστημα, αν και είχαν στάνταρ κλιματισμό. Σε αντίθεση με το εντελώς παλαιομοδίτικο και πολύ εντονότερα αγωνιστικής αίσθησης ταμπλό και κοντέρ της F40, ωστόσο, η F50 είχε ένα πολύ πιο σύγχρονο ταμπλό και έναν εντυπωσιακό ηλεκτρονικό πίνακα οργάνων, με οθόνη υγρών κρυστάλλων (LCD), ο οποίος ελεγχόταν από έναν μικροϋπολογιστή 8-bit και διέθετε συνολικά 130 ενδείξεις, στοιχεία και πιθανές πληροφορίες. Επίσης, παρά το γεγονός ότι η F50 προσφέρθηκε αποκλειστικά με 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, η επιλεγμένη σχέση στο κιβώτιο αναγραφόταν και αυτή στον πίνακα οργάνων (για την ιστορία, η προκάτοχος F40 έφερε αποκλειστικά 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο). Για την ιστορία, η F50 υπήρξε το τελευταίο κορυφαίο μοντέλο της εταιρείας με χειροκίνητο κιβώτιο (διατηρώντας φυσικά την παραδοσιακή διάταξη τον λεβιέ ταχυτήτων μέσα σε θυρίδες), καθώς ο αντικαταστάτης της, η Ferrari Enzo, ήταν διαθέσιμη μόνο με ημιαυτόματο κιβώτιο με μοχλούς αλλαγής ταχυτήτων πίσω από το τιμόνι.

Τεχνολογικό υπόβαθρο

Ο κινητήρας της Ferrari F50.

Μια ξεχωριστή ιδιότητα της F50 ήταν ότι ο κινητήρας της, ο οποίος ήταν 4.7 λίτρων V12 και 60-βάλβιδος βενζίνης, είχε προέλθει από τον κινητήρα 3.5 λίτρων V12 του αγωνιστικού μονοθεσίου της Φόρμουλα 1 Ferrari 641 της σεζόν του 1990, με αύξηση του κυβισμού από 3.498 cm³ σε 4.698 cm³. Επίσης, σχετική ιδιότητα της F50 ήταν ότι ο κινητήρας είναι δομικό στοιχείο του πλαισίου, όπως και το κιβώτιο ταχυτήτων και το διαφορικό, και σε αυτό εδράζεται η πίσω ανάρτηση, όπως συμβαίνει και στα μονοθέσια της Φόρμουλα 1. Αυτή η διάταξη, ωστόσο, χωρίς ξεχωριστό υποπλαίσιο για τον κινητήρα, τελικώς αποδείχθηκε άβολη στην οδήγηση, διότι διαπιστώθηκε ότι πρακτικώς αυξάνονται οι κραδασμοί που μεταφέρονται στην καμπίνα των επιβατών. Η διάταξη με τον κινητήρα πίσω, είχε ως συνέπεια η κατανομή βάρους εμπρός / πίσω να είναι στο έντονα άνισο 42 / 58, αλλά το κέντρο βάρους του αυτοκινήτου ήταν εξαιρετικά χαμηλά, αντισταθμίζοντας έτσι αυτή την ανισότητα.

Τα ελαστικά της F50 σχεδιάστηκαν από την Goodyear ειδικά για το μοντέλο και βασίστηκαν σε ελαστικά αγωνιστικών προδιαγραφών. Ονομάζονταν επίσημα «Fiorano» και οι διαστάσεις τους ήταν 245/35ZR18 μπροστά και 355/30ZR18 πίσω. Επίσης, η F50 έφερε στάνταρ 4 δισκόφρενα και μάλιστα ήταν τόσο ισχυρά και αποτελεσματικά, που οι μηχανικοί της Ferrari θεώρησαν τότε ότι το σύστημα φρένων της F50 δεν χρειαζόταν ούτε σερβο-υποβοήθηση ούτε και σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών (ABS) και δεν τα τοποθέτησαν. Από την άλλη όμως, η ανυπαρξία συστήματος ABS απαιτεί μεγάλη εμπειρία από τον οδηγό σε καταστάσεις δύσκολου φρεναρίσματος. Να σημειωθεί ότι ήταν η τελευταία, χρονολογικώς, Ferrari χωρίς ABS, καθώς και η τελευταία χωρίς αερόσακους.

Διαχρονική απήχηση

Ferrari F50 (μπροστά) δίπλα σε Ferrari F40 (πίσω).

Μολονότι η F50 απέσπασε άκρως εγκωμιαστικά σχόλια από τον Τύπο αυτοκινήτου κατά την εποχή της παρουσίασής της, η ζήτηση από τους υποψήφιους αγοραστές ήταν σαφώς μικρότερη από αυτήν της προκατόχου Ferrari F40, ενώ κάποιοι από το ευρύ κοινό μάλιστα την υποδέχτηκαν με υποτιμητικά έως ειρωνικά σχόλια. Πιθανολογείται ότι ο βασικός λόγος της χλιαρής υποδοχής από το κοινό, ήταν ότι είχε αναλάβει τον βαρύ ρόλο να αντικαταστήσει την μυθική F40 και, κατά συνέπεια, έμεινε στη συνείδηση αρκετών οπαδών ως «το αυτοκίνητο που δεν ήταν και τόσο καλύτερο από την F40» και που «έζησε στη σκιά της F40», αν και δεν υστερούσε πουθενά.

Ιδίως επικρίθηκε από αρκετούς για το γεγονός ότι οι επιδόσεις της ήταν μόλις οριακά καλύτερες από αυτές της F40, κυρίως λόγω του σημαντικά αυξημένου βάρους της F50, με αποτέλεσμα να μην γίνει αισθητή από τον οδηγό η αύξηση της ιπποδύναμης από τους 478 hp της F40 στους 520 hp της F50. Αυτή η αίσθηση μάλλον ενισχύθηκε τότε και από το γεγονός ότι μετά την F40 του 1987 - 1992, η οποία ήταν τα πρώτα χρόνια και η κάτοχος του ρεκόρ του ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής, εισήχθησαν πολλά νέα σπορ υπεραυτοκίνητα που ανέβασαν, διαδοχικά, το ρεκόρ αυτό σε πολύ υψηλότερα νούμερα - τα μοντέλα αυτά, κατά χρονολογική σειρά, ήταν η Lamborghini Diablo τον Ιανουάριο του 1990, η Bugatti EB110 το 1991, η Jaguar XJ220 το 1992 και η McLaren F1 το 1993. Ως αποτέλεσμα, η F50 δεν θεωρήθηκε κατά την εισαγωγή της, τον Μάρτιο του 1995, τόσο καινοτόμα και εντυπωσιακή όσο ήταν η F40 στη δική της εποχή, με συνέπεια να μην προκαλέσει τότε έναν αντίστοιχα μεγάλο αντίκτυπο.

Ferrari F50 στη Μελβούρνη, Αυστραλία.

Σήμερα, ωστόσο, έχει σημειωθεί σημαντική επανεκτίμηση της F50 και έχει γίνει ένα άκρως συλλεκτικό μοντέλο, με εξαιρετικά υψηλό κύρος, το οποίο προσελκύει αρκετούς οπαδούς και μέλη συλλογών πολυτελών αυτοκινήτων, που το αντιμετωπίζουν ως έναν άξιο διάδοχο και συνεχιστή της F40, ο οποίος αδικήθηκε τότε, και θεωρούν ότι όποιο αυτοκίνητο και να παρουσιαζόταν στη θέση της F50 θα είχε δύσκολο έργο. Διαχρονικά, κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία της Ferrari και γενικότερα όλων των σπορ υπεραυτοκινήτων, και μάλιστα διατηρεί υψηλότερες τιμές ως ιστορικό μοντέλο από την F40, λόγω του μικρότερου αριθμού αντιτύπων της F50, μόλις 349 αυτοκίνητα, έναντι 1.315 αντιτύπων της F40. Ιδίως μετά το έτος 2020 η αξία της έχει εκτοξευτεί, αγγίζοντας σχεδόν τα 3,5 εκατομμύρια ευρώ, όταν προηγουμένως ήταν σχεδόν τα μισά.

Οι σπανιότερες και πλέον συλλεκτικές F50, με απίστευτα υψηλές τιμές μεταπώλησης σήμερα, είναι οι μόλις δύο F50 GT1 ιδιωτικής χρήσης. Για την ακρίβεια, το 1996 είχαν κατασκευαστεί 3 αγωνιστικές F50 για αγώνες GT1 και μάλιστα είχαν ισχύ 750 hp και τελική ταχύτητα 376 km/h, αλλά τελικώς καμία από αυτές δεν έλαβε μέρος σε αγώνα, μάλλον για οικονομικούς λόγους. Η μία διατηρήθηκε στο μουσείο της εταιρείας στο Μαρανέλλο και οι άλλες δύο πωλήθηκαν σε ισάριθμους πελάτες της Ferrari.

Τεχνικά στοιχεία

Ferrari F50 με τους καθρέφτες σε αναδίπλωση.
Ferrari F50 στο Έσσεξ, Ηνωμένο Βασίλειο, σε φωτογραφία του 2008.
Ferrari F50
Κινητήρας V12 βενζίνης
Κυβισμός 4.698 cm³
Διαστάσεις
κυλίνδρων
85,0 × 69,0 mm
Ισχύς 520 hp (383 kW)
στις 8.500 rpm
Ροπή 471 N·m
στις 6.500 rpm
Μέγιστη
ταχύτητα
325 km/h επίσημα, ενώ κάποιες ανεξάρτητες
δοκιμές έχουν πετύχει έως και 327 - 328 km/h.
Επιτάχυνση
0–100 km/h
3,8 sec
Επιτάχυνση
0–200 km/h
12,9 sec
Κιβώτιο
ταχυτήτων
6-τάχυτο μηχανικό της ZF
Μέση
κατανάλωση
26,5 λίτρα / 100 χιλιόμετρα
Βάρος 1.230 κιλά
Εξαιρετικά σπάνια μαύρη Ferrari F50 του 1995 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για την ακρίβεια, μόλις 4 Ferrari F50 μαύρης βαφής παρήχθησαν και οι 2 από αυτές για τις ΗΠΑ.

Ειδικότερα στις 3 μόλις F50 GT1 (όλες παραγωγής 1996), η ισχύς είχε αυξηθεί στους 750 hp (551 kW) στις 10.500 στροφές το λεπτό και η ροπή στα 529 N·m στις 7.500 στροφές το λεπτό. Η επιτάχυνση 0-100 km/h ερχόταν σε μόλις 2,9 δευτερόλεπτα και η τελική ταχύτητα είχε μετρηθεί τότε από την εταιρεία στα 376 km/h, νούμερα σχεδόν απίστευτα για την τότε εποχή.

Παλέτα χρωματισμών

Το πίσω μέρος της προηγούμενης Ferrari F50. Φαίνεται και το τρίτο φως φρένων που είχαν οι F50 αμερικανικών προδιαγραφών, ενώ οι ευρωπαϊκές F50 δεν το είχαν (καθώς στη Βόρεια Αμερική έγινε υποχρεωτικό από τη σεζόν του 1986 και στην Ευρώπη από τη σεζόν του 1998, αν και κάποιες εταιρείες το καθιέρωσαν πριν το 1998).

Αντίθετα με την προκάτοχο F40, που είχε την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα ότι όλες παρήχθησαν σε κόκκινο χρώμα αμαξώματος και με κόκκινα δερμάτινα καθίσματα (αν και υπήρξαν κάποιες που μετατράπηκαν σε αγωνιστικές εκδοχές και, κατά την μετατροπή, είχαν βαφτεί σε διαφορετικά χρώματα), στην F50 υπήρξε επίσημη εργοστασιακή παλέτα χρωματισμών. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ferrari F50 παραγγέλθηκε με κόκκινη εξωτερική βαφή αμαξώματος, με δεύτερο σε απήχηση το κίτρινο, όπως παραδοσιακά συμβαίνει με όλα τα μοντέλα της Ferrari. Αναλυτικά, ο καταμερισμός των χρωματισμών της F50 που την επέλεξαν οι πελάτες της, ήταν ο εξής:

  • Rosso Corsa (κόκκινη): 302 αντίτυπα
  • Giallo Modena (κίτρινη): 31 αντίτυπα
  • Rosso Barchetta (σκούρα κόκκινη): 8 αντίτυπα
  • Argento Nurburgring (ασημί): 4 αντίτυπα
  • Nero Daytona (μαύρη): 4 αντίτυπα

Όπως και η προκάτοχοι Ferrari 288 GTO και Ferrari F40 και η διάδοχος Ferrari Enzo Ferrari, η Ferrari F50 δεν κατασκευάστηκε ποτέ σε δεξιοτίμονη έκδοση. Ωστόσο, o οίκος Pininfarina, ο επίσημος συνεργάτης της Ferrari, προχώρησε σε εκ των υστέρων μετατροπή 8 αντιτύπων σε δεξιοτίμονα. Η παραγωγή της F50 έληξε τον Ιούλιο του 1997.

Αναφορές

  1. «Ferrari F50, the background». howstuffworks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2017. 
  2. «Rencontre avec Pietro Camardella & Gino Finizio» (στα Γαλλικά). Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2008. 

Βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Read other articles:

Class of enzymes tryptophan 5-monooxygenasetryptophan 5-monooxygenase monomer, HumanIdentifiersEC no.1.14.16.4CAS no.9037-21-2 DatabasesIntEnzIntEnz viewBRENDABRENDA entryExPASyNiceZyme viewKEGGKEGG entryMetaCycmetabolic pathwayPRIAMprofilePDB structuresRCSB PDB PDBe PDBsumGene OntologyAmiGO / QuickGOSearchPMCarticlesPubMedarticlesNCBIproteins tryptophan hydroxylase 1 (tryptophan 5-monooxygenase)IdentifiersSymbolTPH1Alt. symbolsTPRH, TPHNCBI gene7166HGNC12008OMIM191060PDB1MLWRefSeqNM_004179Un...

 

Petra Marčinko País Croacia CroaciaFecha de nacimiento 04 de diciembre de 2005 (18 años)Lugar de nacimiento Zagreb, CroaciaBrazo hábil Diestro (revés a dos manos)Perfil oficial WTA Perfil WTAIndividualesRanking actual 185° (20 de marzo de 2023)Mejor ranking 161° (6 de marzo de 2023)               Grand Slam Junior Individual Abierto de Australia G (2022) Roland Garros 3R (2022) Wimbledon 2R (2021) Abierto d...

 

Russian footballer In this name that follows Eastern Slavic naming conventions, the patronymic is Vadimovich and the family name is Golubev. Dmitri Golubev Golubev with Krylia Sovetov in 2012Personal informationFull name Dmitri Vadimovich GolubevDate of birth (1992-03-01) 1 March 1992 (age 31)Place of birth Totskoye, RussiaHeight 1.80 m (5 ft 11 in)Position(s) DefenderYouth career Konoplyov football academySenior career*Years Team Apps (Gls)2009–2011 FC Akademiya Tog...

Italian painter Dante and Virgil in the Inferno before Ugolino and His Sons by Priamo della Quercia Priamo della Quercia (c. 1400 – 1467) was an Italian painter and miniaturist of the early Renaissance. He was the brother of the famous sculptor Jacopo della Quercia. External links Wikimedia Commons has media related to Priamo della Quercia. Italian Paintings: Sienese and Central Italian Schools, a collection catalog containing information about Quercia and his works (see index; plate 50...

 

British TV series or programme MarcGenrePop music showDirected byNicholas FergusonPresented byMarc BolanTheme music composerMarc BolanOpening themeSing Me a SongCountry of originUnited KingdomOriginal languageEnglishNo. of seasons1No. of episodes6ProductionProducerMuriel YoungCamera setupMulti-cameraRunning time25 minutesProduction companyGranada TelevisionOriginal releaseNetworkITVRelease24 August (1977-08-24) –28 September 1977 (1977-09-28) Marc is a British television...

 

Pangeran GeorgeAdipati CumberlandLukisan oleh Michael Dahl, sekitar tahun 1705Pasangan Ratu Britania Raya dan IrlandiaPeriode1 Mei 1707– 28 Oktober 1708PendahuluJabatan terbentukPenerusRatu CarolinePasangan Ratu Inggris, Skotlandia, IrlandiaPeriode8 Maret 1702 - 1 Mei 1707Penobatan23 April 1702PendahuluRatu Mary ModenaPenerusJabatan dihapuskanInformasi pribadiKelahiran(1653-04-02)2 April 1653[a]Kastil Kopenhagen, Denmark–NorwegiaKematian28 Oktober 1708(1708-10-28) (umur ...

NFL cheerleader squad Miami Dolphins CheerleadersFormation1978; 45 years ago (1978)Membership 24DirectorJohanna Torres (manager) Natalie Chernow (coach)AffiliationsMiami DolphinsWebsiteOfficial websiteFormerly called Dolphins Starbrites (1978–1983) Miami Dolphins Cheerleaders (1983–present) The Miami Dolphins Cheerleaders is the professional cheerleading squad of the Miami Dolphins of the National Football League. The squad performs a variety of dance moves at th...

 

Taman Bunga aiNusantara Taman Bunga Nusantara adalah sebuah taman bunga seluas 35 hektare yang terletak dekat Gunung Gede Pangrango dan Kebun Teh Bogor dengan jarak tempuh sekitar 2,5 - 3 jam perjalanan dari Jakarta, tepatnya berada di antara dua desa yaitu, Kawungluwuk, Sukaresmi, Cianjur dengan Sukawangi, Sukamakmur, Jonggol. Di taman ini disimpan berbagai tipe bunga dari seluruh dunia yang tumbuh di tempat ini, dalam hal ini terutama budi daya anggrek. Diperkirakan ada sekitar 2000 jenis a...

 

Brazilian association football club based in Goiânia, Goiás, Brazil This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: Goiás Esporte Clube – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (February 2020) Soccer clubGoiásFull nameGoiás Esporte ClubeNickname(s)Verdão (Big Green)Esmeraldino (Emerald G...

Filipina teacher and activist In this Philippine name for married women, the birth middle name or maternal family name is Gonzales, the birth surname or paternal family name is Roa, and the marital name is Duterte. Soledad DuterteBornSoledad Gonzales Roa(1916-11-14)November 14, 1916Cabadbaran, Agusan, Philippine IslandsDiedFebruary 4, 2012(2012-02-04) (aged 95)Davao City, PhilippinesNationalityFilipinoOther namesNanay SolingOccupation(s)Teacher, activistSpouseVicente G. Duterte...

 

Ten artykuł dotyczy 30 Dywizji Piechoty ludowego WP. Zobacz też: 30 Dywizja Piechoty - inne dywizje piechoty z numerem 30. 30 Dywizja Piechoty Historia Państwo  Polska Sformowanie 1951 Rozformowanie 1952 Dowódcy Pierwszy ppłk dypl. Cezary Kozaczyński Ostatni ppłk Jan Konieczny Organizacja Numer JW 2350 Dyslokacja Przemyśl Rodzaj sił zbrojnych wojska lądowe Rodzaj wojsk piechota Podległość 12 Korpus Piechoty12 Korpus Armijny[1] 30 Dywizja Piechoty[a] – związek taktyczny pi...

 

Indian politician In this Indian name, the name Saidai Samiyappan is a patronymic, and the person should be referred to by the given name, Duraisamy. Saidai S. Duraisamy48th Mayor of ChennaiIn office25 October 2011 – 24 October 2016Preceded byM. SubramaniamSucceeded byPriya RajanMember of the Tamil Nadu Legislative AssemblyIn office1984–1989Preceded byD. PurushothamanSucceeded byR. S. SridharConstituencySaidapet Personal detailsBorn (1952-02-16) 16 February 1952 (age 71)Karu...

2016 filmSami BloodSwedishSameblod Directed byAmanda KernellWritten byAmanda KernellProduced byLars G. LindströmStarringLene Cecilia Sparrok Mia Erika SparrokMaj Doris RimpiJulius Fleischanderl Hanna AlströmCinematographySophia Olsson Petrus SjövikEdited byAnders Skov[2]Music byKristian Eidnes AndersenProductioncompanies Nordisk Film Production Sverige AB Bautafilm AB Digipilot A/S Nordisk Film Production A/S Sveriges Television AB[2] Release dates September 8, 20...

 

Company based in London, England Lloyds Development CapitalTypeSubsidiary undertakingIndustryCommercial bankingFounded1981HeadquartersLondon, EnglandProductsPrivate equityParentLloyds Banking GroupWebsitewww.ldc.co.uk Lloyds Development Capital (Holdings) Limited (LDC), is a mid-market private equity house and subsidiary of Lloyds Banking Group, established in 1981 as Lloyds Development Capital Limited. From 1999 to 2011, it was known as Lloyds TSB Development Capital Limited. Operations In 1...

 

Book by Edgar Rice Burroughs The Oakdale Affair and The Rider First book edition of The Oakdale Affair and The RiderAuthorEdgar Rice BurroughsIllustratorJohn Coleman BurroughsCover artistJohn Coleman BurroughsCountryUnited StatesLanguageEnglishGenreNovelPublisherEdgar Rice Burroughs, Inc.Publication date1937Media typePrintPages172 and 144 p. The Oakdale Affair and The Rider is a collection of two short novels by American writer Edgar Rice Burroughs. The Oakdale Affair, a contemporar...

2022 OTT film awards in India 2022 Filmfare OTT AwardsFilmfare OTT Awards 2022 logoAwarded forExcellence in cinematic achievementsDate21 December 2022 (2022-12-21)CountryIndiaPresented byFilmfareHosted by Gauahar Khan Maniesh Paul First awarded19 December 2020 (2020-12-19)HighlightsMost awardsRocket Boys & Tabbar (8)Best Drama SeriesRocket BoysBest Comedy SeriesGullak: Season 3Best Film - Web OriginalsDasviBest Non - Fiction Original (Series)House of Secrets:...

 

124th DivisionParent unit42nd ArmyComponents370th Regiment371st Regiment372nd Regiment The 124th Division was a division of the PRC People's Liberation Army. During the Korean War, it was the first unit of the People's Republic of China to cross the Yalu River.[1] History The 124th Division was a military formation of the People's Volunteer Army (Chinese People's Volunteers (CPV) or Chinese Communist Forces (CCF)) during the Korean War with a standard strength of approximately 10,000 ...

 

Foods prepared with fillings and stuffings This is a list of stuffed dishes, comprising dishes and foods that are prepared with various fillings and stuffings. Some dishes are not actually stuffed; the added ingredients are simply spread atop the base food, as one cannot truly stuff an oyster or a mussel or a pizza. General stuffed dishes This is a dynamic list and may never be able to satisfy particular standards for completeness. You can help by adding missing items with reliable sources. G...

This article includes a list of general references, but it lacks sufficient corresponding inline citations. Please help to improve this article by introducing more precise citations. (July 2012) (Learn how and when to remove this template message) Creepy ScarlettCreepy Scarlett (Volume #1 cover ) (July 2012)Cover art by Ozzy Longoria edited by Jessica JimersonPublication informationPublisherIndyPlanet (#1–8)Graeme BuchanIndyPlanet (#4–current)Schedule--FormatOngoing seriesGenre Horror No....

 

Group of 1960s universities in England The University of York's Central Hall. A plate glass university or plateglass university is one of a group of universities in the United Kingdom established or promoted to university status in the 1960s.[1] The original plate glass universities were established following decisions by the University Grants Committee (UGC) in the late 1950s and early 1960s, prior to the Robbins Report in 1963.[2] However, the term has since expanded to enco...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!