Η Ferrari FXX είναι ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων, που παρήχθη από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Ferrari, σε μόλις 31 αντίτυπα. Κατασκευάστηκε από το 2005 έως το 2007, στο Μαρανέλλο της Ιταλίας και βασίστηκε στο σπορ υπεραυτοκίνητο δρόμου Ferrari Enzo Ferrari.
Βασικά στοιχεία
Η FXX βασίστηκε στην πλατφόρμα της Ferrari Enzo Ferrari του 2002 - 2004 και μοιραζόταν μερικά κοινά στοιχεία, ενώ και η αισθητική της ήταν εμφανώς παρόμοια, πλην όμως η FXX ήταν ελαφρύτερη και με πιο υψηλές επιδόσεις. Μεγάλο ποσοστό της τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε στην FXX, είχε προηγουμένως αναπτυχθεί για την Enzo, σε συνδυασμό και με ορισμένα νέα στοιχεία που αναπτύχθηκαν από την Ferrari και τους τροφοδότες της.
Επίσης, και ο κινητήρας της FXX είχε βασιστεί σε αυτόν της Enzo, αλλά ο κυβισμός του είχε αυξηθεί από 6.0 λίτρα / 5.988 cm³ (365,4 κυβικές ίντσες) σε 6.3 λίτρα / 6.262,45 cm³ (382,1 κυβικές ίντσες) και η ισχύς του από 651 hp (485,4 kW; 660 PS) στις 7.800 στροφές το λεπτό σε 789 hp (588 kW; 800 PS) στις 8.500 στροφές το λεπτό.
Πανορομική φωτογραφία της Ferrari FXX.Ferrari FXX δίπλα σε Ferrari Enzo Ferrari.
Ωστόσο, η FXX ήταν μέρος ενός ειδικού προγράμματος της εταιρείας και απευθυνόταν σε πολύ μικρό κοινό και υπό αυστηρούς όρους. Μόλις 31 αντίτυπα κατασκευάστηκαν, από τα οποία τα 29 πωλήθηκαν σε προεπιλεγμένους τακτικούς πελάτες της Ferrari, ένα κατέληξε κατευθείαν στην ιστορική συλλογή της Ferrari S.p.A. και ένα δόθηκε ως δώρο στον Μίχαελ Σουμάχερ για την προσφορά του στην ομάδα, όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στα τέλη του 2006. Η τελευταία, είναι η μοναδική FXX μαύρου εξωτερικού χρώματος και φέρει την υπογραφή του στα καθίσματα.
Οι 29 που κατάφεραν να την αγοράσουν, κατέβαλαν 1.500.000 ευρώ (2.100.000 δολάρια ΗΠΑ) με την τότε ισοτιμία.[2] Μάλιστα το συμβόλαιο αγοράς είχε έναν όρο που ανέφερε πως οι ιδιοκτήτες του συγκεκριμένου αυτοκινήτου απαγορεύεται να το οδηγήσουν σε δημόσιο δρόμο, παρά μόνο σε συγκεκριμένες πίστες αγώνων και συγκεκριμένες ημέρες, όλες υπό την έγκριση της Ferrari. Επιπλέον, και ότι μόνο ο ιδιοκτήτης μπορούσε την οδηγήσει και κανένας άλλος. Αφού την οδηγούσαν για ένα διάστημα, έως την εξοικείωσή τους με αυτήν, οι ιδιοκτήτες της κατατοπίζονταν επίσημα από την Ferrari σχετικά με τις επιδόσεις της.
Επιπρόσθετα, οι ιδιοκτήτες της FXX συμμετέχουν στις δοκιμές και τα αναπτυξιακά προγράμματα της Ferrari. Ως μέρος του προγράμματος της FXX, το σέρβις του μοντέλου γίνεται απευθείας στο εργοστάσιο της Ferrari. Ο σκοπός του προγράμματος της FXX, ήταν να προσφέρει στους πλέον φανατικούς και πιστούς πελάτες της Ferrari αποκλειστική πρόσβαση στις πιο σύγχρονες τεχνολογίες της μάρκας και να χρησιμοποιήσει τις αναφορές και παρατηρήσεις τους σχετικά με την FXX, στην εξέλιξη των μελλοντικών της μοντέλων.
Η τότε ομόσταυλη με την Ferrari σπορ πολυτελής αυτοκινητοβιομηχανία, η Maserati, έχει αναπτύξει ένα συγγενικό μοντέλο, την MC12 Corsa, που βασίστηκε στην Maserati MC12, όπως ακριβώς η Ferrari FXX βασίστηκε στην Ferrari Enzo Ferrari, με την οποία και συγγένευε η Maserati MC12.
Επιδόσεις
Το πίσω μέρος μιας Ferrari FXX το 2006. Φαίνεται η κάμερα, στο πίσω μέρος της οροφής, για την ορατότητα πίσω.
Κινητήρας: Αλουμινένιος 12-κύλινδρος, διάταξης V12 και 48-βάλβιδος, κυβισμού 6.262 cm³ (6.3 λίτρα), με 6-τάχυτο ημι-αυτόματο σειριακό κιβώτιο, χωρίς συμπλέκτη.
Μέγιστη ισχύς: 588 kW / 789 hp / 800 PS στις 8.500 στροφές ανά λεπτό.[3]
Μέγιστη ροπή: 686 N·m (70 kg·m / 506 lb·ft) στις 5.750 στροφές ανά λεπτό.[3]
Ειδική ισχύς: 94 kW / 126 hp / 128 PS ανά λίτρο κυβισμού κινητήρα.[3]
