Праспект Пераможцаў (Мінск)

Праспект Пераможцаў
Мінск
Праспект Пераможцаў; Мінск
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Раён	Фрунзенскі
Працягласць	~9000
Найбліжэйшыя; станцыі метро	Няміга
Паркі	Пушкінскі сквер, Парк Перамогі
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пераможцаў праспект (да 1980 — Паркавая магістраль, да 2005 — праспект Машэрава) — праспект у Мінску. Перайменаваны ў гонар пераможцаў у Вялікай Айчыннай вайне 1941—45 і Другой сусветнай вайне 1939—45 да 60-годдзя Вялікай Перамогі.

У 12—13 стагоддзях на гэтым месцы было старажытнае паселішча. Забудова праспекта пачалася ў 1960-я. Састаўная частка другога гарадскога кальца. Працягласць — каля 9 км ад скрыжавання вуліц Багдановіча і Няміга да Мінскай кальцавой аўтадарогі.

Уздоўж праспекта ўзведзены жылы раён (1983) з групы 9—16-павярховых дамоў, шматлікія грамадскія будынкі. Забудова спалучаецца з зялёнымі масівамі і вадаёмамі.

Перасячэнні

Перасякаецца з вуліцамі:

Аб’екты

Комплекс адміністрацыйна-грамадскіх будынкаў (1975—1980, архітэктар А. Духан, А. Красоўскі, В. Крамарэнка, М. Вінаградаў, В. Шчарбіна, Г. Бенядзіктаў, У. Начараў, В. Кісель, А. Фрыдман^[1], інжынеры Н. Герасімчык, Р. Вігдорчык, В. Кантаровіч, Л. Баршай^[2]).
Кінатэатр «Масква»
Палац спорту
Royal Plaza
№ 105 — навучальны корпус БДУФК (1985, У. Афанасьеў, Г. Федасенка, С. Анікін, С. Канавалаў)^[1].
№ 107 — інтэрнат БДУФК (1985, У. Афанасьеў, Г. Федасенка, С. Анікін, С. Канавалаў)^[1].
№ 109 — вучэбна-спартыўны корпус БДУФК.
№ 109Б — Лёгкаатлетычны манеж БДУФК. У будынку таксама размяшчаецца Нацыянальнае антыдопінгавае агенцтва.
№ 109В — Спартыўны комплекс БДУФК з плавальным басейнам. У будынку таксама размяшчаецца Рэспубліканскі цэнтр алімпійскай падрыхтоўкі па водных відах спорту.
Плошча Пераможцаў — нефармальная назва пешаходнай зоны паміж д. 125 і д. 127 у Лябяжым па праспекце Пераможцаў, дзе рэгулярна размяшчалі палітычныя графіці і праводзілі дваровыя вечарыны ўдзельнікі пратэстных акцый 2020 года^[3]^[4]^[5]^[6].
№ 115 — комплекс «Лазурыт» (2015—2020; архітэктары Я. Урбан, Г. Урбан, Ю. Керутэнэ, Клімко, Гуз, Кіклевіч, В. Кавалёва, Куцэнка, П. Стрыга^[7]). Адзін з маштабных праектаў жылых збудаванняў. Працягвае фронт забудовы раёна «Лебядзіны». Суцэльны жылы корпус сфарміраваны з цэнтральнай вуглавой 35-павярховай вежавай часткі і бакавых 16-20-павярховых крылаў. Вышынны завужаны ўгору вуглавы аб’ём акцэнтаваны суцэльным шкленнем. Ніжні 4-павярховы ўзровень, аддзелены ад асноўнага аб’ёму пешаходнай платформай-стылабатам, займаюць гандлёва-абслуговыя памяшканні і паркоўкі. У комплексе запраектаваны кватэры рознага класа (ад 58 да 500 м²)^[7].

Крыніцы

↑ ^а ^б ^в Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
↑ Белорусский государственный проектный институт «Белгоспроект», [1933―1983] / [составители: Г. И. Лиопо и др.]. — Минск, 1983.
↑ В микрорайоне Лебяжий восстановили «площадь Победителей»
↑ «Площадь перемен» и «сквер Нины Багинской». Где это в Минске? Архівавана 18 лістапада 2020.
↑ Плошча Пераможцаў на Foursquare
↑ паведамленне Belsat TV у Instagram
↑ ^а ^б Республика Беларусь — 25 лет созидания и свершений. В 7 т. Т. 4. Агропромышленный комплекс. Архитектура и градостроительство. Беларусь на мировой арене / М. Н. Антоненко [и др.] ; редсовет: В. П. Андрейченко [и др.]. — Минск : Беларуская навука, 2020. — С. 352. — 733 с. : ил. ISBN 978-985-08-2534-6.