Мінская праўда

«Мінская праўда»
Арыгінальная назва	Мінская праўда[2]
Тып	газета
Заснавальнік	Савет дэпутатаў Мінскай вобласці
Уладальнік	Выканаўчы камітэт Мінскай вобласці
Краіна	Беларусь[3]
Рэдактар	Максім Кароткін[1]
Заснавана	1 лістапада 1950 (74 гады таму)
Палітычная прыналежнасць	дзяржаўная
Мова	беларуская, руская
Галоўны офіс	Мінск, Савецкі раён, вул. Хмяльніцкага, д. 10а
Тыраж	15 000 (2017 г.)
Вэб-сайт	mpravda.by

«Мінская праўда» — дзяржаўная газета Беларусі, заснаваная ў лістападзе 1950 года Камуністычнай партыяй як орган Савета дэпутатаў рабочых Мінскай вобласці. З 1995 года выступае адным з рупараў прапаганды рэжыму Лукашэнкі. Сярод заснавальнікаў газеты — Мінскі аблвыканкам^[ru].

Гісторыя

1 лістапада 1950 года Бюро Цэнтральнага камітэта Камуністычнай партыі Беларусі зацвердзіла Пастанову аб заснаванні абласной газеты «Мінская праўда» у якасці органа Савета дэпутатаў рабочых Мінскай вобласці. Газета першапачаткова выходзіла на беларускай мове. З 1965 года рэдакцыя стала рыхтаваць для чытачоў у Мінску вячэрні выпуск газеты, на аснове якога ў 1967 годзе стварылі гарадскую газету «Вячэрні Мінск» (руск.: Вечерний Минск). У 1968—1972 гадах газета выдавала адмысловы выпуск пра будаванне Вілейска-Мінскай воднай сістэмы. У большасці нумароў змяшчалі пастановы Выканаўчага камітэта Мінскай вобласці. Свае артыкулы ў газеце выдавалі дзяржаўныя дзеячы: старшыня Савета міністраў БССР Кірыл Мазураў (1953—1956), старшыні Мінскага аблвыканкама Дзмітрый Цябут (1964—1975) і Мікалай Сухі (1975—1983), 1-ы сакратар ЦК Кампартыі Беларусі Пётр Машэраў (1965—1980), старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Іван Палякоў (1977—1985), 1-ы сакратар Мінскага аблкама КПБ Уладзімір Мікуліч (1977—1985), старшыня Палаты прадстаўнікоў Беларусі Анатоль Малафееў (1996—2000) і член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Беларусі Міхаіл Карчміт (1996—2004)^[4].

З 1990 года газета пачала выходзіць і па-руску. З 2003 года газету сталі выдаваць у каляровым выглядзе з адмысловым выпускам «Моладзь Міншчыны». На 2012 год газета мела звыш 20 тэматычных дадаткаў. Выданне асвятляла пытанні аховы здароўя, адукацыі, жыллёвай гаспадаркі, заробкаў, пенсій і стыпендый, дзейнасці дзяржаўных органаў і органаў мясцовага самакіравання, захавання помнікаў і народных звычаяў, сямейных каштоўнасцей і ўжытку беларускай мовы^[5]. Пазней выходзіць толькі па-руску, беларускамоўнай засталася назва.

У 2014 годзе цана месячнай падпіскі на газету складала 30 000 рублёў ($2,92). Наклад газеты «Мінская праўда» складаў 22 тыс. асобнікаў. Выходзілі тэматычныя выпускі: «Абсяг» пра ахову прыроды, «Працоўны саюз» і «Міліцэйскі патруль». Тыднёвы наклад складаў 45 тыс. асобнікаў пры выхадзе нумароў тройчы на тыдзень у аўторак, чацвер і суботу^[6]. На 2017 год выходзіла двойчы на тыдзень у сераду і суботу з тыднёвым накладам у 30 тыс. асобнікаў, які быў найбольшым сярод выданняў Мінскай вобласці^[7].

Прапаганда

Пасля палітычнага крызісу 2020 года

Пасля пачатку палітычнага крызісу 2020 года газета стала рупарам прапаганды рэжыму Аляксандра Лукашэнкі. Выданне публікуе абразы праціўнікаў рэжыму, параўноўвае пратэстоўцаў і дэмакратычных лідараў з нацыстамі часоў Другой сусветнай вайны^[8][9].

У кастрычніку 2023 года на старонках «Мінскай праўды» прапагандыст Рыгор Азаронак назваў крымінальную справу супраць Рады БНР, заведзеную ў Беларусі, справай «на ўсіх мярзотнікаў і гандляроў сумленнем і краінай, што здрадзілі вялікім продкам. Крымінальная справа на Бураўкіна, Алексіевіч і Быкава. Крымінальная справа на Шушкевіча. Гэтая крымінальная справа на ўсё нацысцка-юдава гняздо, якое вылезла з чорнай плямы Гарбачова»^[10].

Абраза хрысціян, беларусаў і прапаганда нацызму

У час палітычнага крызісу, выкліканага фальсіфікацыяй вынікаў прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, жорсткага разгону акцый пратэстаў, збіццем і катаваннем затрыманых пратэстоўцаў, Каталіцкі касцёл у Беларусі, які рашуча выступіў супраць гвалту, падвергся пераследу і атакоўваўся дзяржаўнай прапагандай. У нумары 68 ад 7 верасня 2021 года на першай старонцы газеты надрукавалі карыкатуру на каталіцкіх святароў і беларускую нацыянальную сімволіку, якой праілюстравалі анонс артыкула прапагандыста Льва Крыштаповіча «Што хвалюе ў Беларусі каталіцкіх дзеячаў і іх польскіх куратараў?» (руск.: «Что волнует в Беларуси католических деятелей и их польских кураторов?»). На малюнку выяўляюцца каталіцкія святары у характэрным адзенні, свастыка, бела-чырвона-белы сцяг і словы беларускага хрысціянскага гімна «Магутны Божа» на фоне перакручанай рэплікі абраза росіцкіх пакутнікаў — святароў, якія падчас Другой сусветнай вайны разам са сваімі вернікамі прынялі смерць ад рук нацысцкіх карнікаў. Малюнак мае подпіс на рускай мове: «Мутация веры. Кресты бывают разные…». Пры гэтым іншы матэрыял на тытульнай старонцы мае назву, якая адсылае ў часы нацысцкай Германіі: «У чым меў рацыю Гебельс?» (руск.: «В чем был прав Геббельс?»). Беларускі каталіцкі касцёл даў афіцыйны адказ на гэтую публікацыю^[11]:

Рымска-Каталіцкі Касцёл у Беларусі адназначна асуджае згаданую публікацыю і расцэньвае яе як распальванне варожасці ў беларускім грамадстве да Рымска-Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, асабліва да яго іерархаў і прэсвітараў. Гэтая публікацыя наносіць вялікую абразу рэлігійным пачуццям вернікаў Каталіцкага Касцёла. Публікацыя нясе маральную шкоду ўсім хрысціянам розных канфесій, таксама ўскосна абвінавачвае ўсё каталіцкае духавенства ў меркаванай прыхільнасці да фашызму і нацызму, што з’яўляецца свядомым і зламысным перакручваннем праўды, паклёпам і абразай».

Раней прэс-сакратар Беларускага каталіцкага касцёла айцец Юрый Санько адзначыў, што згаданая карыкатура зневажае хрысціянскі крыж, што абражае ўсіх хрысціян прапагандай нацысцкай сімволікі^[12].

Галоўныя рэдактары

• Мікалай Літвінаў (2010—2014)
• Вольга Шпілеўская (2015—2017)^[13]
• Максім Кароткін (2017)

Зноскі

1. "Кантакты"(руск.). Газета «Мінская праўда». 2017. Архівавана з арыгінала 29 кастрычніка 2018. Праверана 13 лістапада 2017.
2. https://mlyn.by/ob-agentstve/
3. https://mlyn.by/contacts/
4. "Пра газету"(руск.). Газета «Мінская праўда». 2015. Архівавана з арыгінала 29 кастрычніка 2018. Праверана 13 лістапада 2017.
5. Іван Стужка. Калі «МП» у вашым доме — усё пра Міншчыну вядома // Звязда : газета. — 12 чэрвеня 2012. — № 110 (27225). — С. 4. — ISSN 1990-763x.(недаступная спасылка)
6. "Рэклама"(руск.). Газета «Мінская праўда». 22 верасня 2014. Праверана 13 лістапада 2017.(недаступная спасылка)
7. "Падпіска"(руск.). Газета «Мінская праўда». 22 верасня 2014. Праверана 13 лістапада 2017.(недаступная спасылка)
8. Хто стварае дзікія вокладкі «Мінскай праўды»?  (бел.). Наша Ніва. Праверана 8 кастрычніка 2023.
9. Как члены БНР запятнали себя связями с оккупантами. Примеры приводит политолог (руск.)  (нявызн.) ?. Минская правда (8 кастрычніка 2023). Праверана 8 кастрычніка 2023.
10. За что Рада БНР попала под статью Уголовного кодекса. Все точки над і расставил Азарёнок (руск.)  (нявызн.) ?. Минская правда (6 кастрычніка 2023). Праверана 8 кастрычніка 2023.
11. Беларускі Касцёл: «Публікацыя ў „Мінскай праўдзе“ нясе маральную шкоду хрысціянам розных канфесій», Радыё Свабода, 7 верасня 2021 г.
12. Прадстаўнік Беларускага касцёла пра публікацыю ў дзяржаўнай газеце: «Плюнулі ў твар мільёнам каталікаў», Радыё Свабода, 7 верасня 2021 г.
13. Кацярына, Тумас-Цішкевіч. Дзённік жыцця цэнтральнага рэгіёна (нявызн.). Звязда (29 кастрычніка 2015). Архівавана з першакрыніцы 19 кастрычніка 2021. Праверана 2 чэрвеня 2024.

Спасылкі

• Стары сайт (2008—2014 гады)