3.7 cm Infanteriegeschütz M.15 — пяхотная гармата. Стаяла на ўзбраенні Аўстра-Венгрыі падчас Першай сусветнай вайны. У самым пачатку Першай сусветнай вайны паўстала праблема змагання з супернікам, размешчаным у палявых умацаваннях, бо агонь палявой артылерыі апынуўся неэфектыўным. Прамы агонь быў эфектыўным, але палявыя гарматы былі занадта вялікімі і цяжкімі для выкарыстоўвання падчас атакі. Часовы развязак палягаў у тым, каб адпраўляць меншыя і лягчэйшыя горныя гарматы ў пяхотныя часткі, але яны таксама часта былі зацяжкімі. У Аўстра-Венгрыі было вырашана адаптаваць горную гармату 3.7 cm Gebirgskanone M.13. Выпрабаванні новай зброі прайшлі ў 1915 годзе на паўднёва-ўсходнім фронце. Напачатку 1916 года было заказана 1000 гарматаў. Яны атрымалі вайсковае пазначэнне 3,7 гл. Infanteriegeschütz M.15.
M.15 мела сталёвы ствол калібру 37 мм з клінавай засаўкай. У гарматы быў шчыт. Пры патрэбы да M.15 могуць быць прымацаваны невялікія колы.
Літаратура
Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
Filippo Cappellano , La Vickers-Terni and the production of artillery in Italy in the First World War , in the Italian Society of Military History, Quaderno 1999 , Edizioni Scientifiche Italiane, 2003, pg. 82-91.[1]