Hoca Ahmed Fakih ya da Sultan Hoca Fakih adları ile bilinen Ahmed Fakih (ö. 1221 ya da 1230), 13. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan tasavvuf şairidir.
Hayatı
Ahmed Fakih hakkındaki bilgiler daha çok menkıbeye dayanmaktadır. Ahmed Fakih ve eseri Çarh-name hakkındaki ilk bilgiyi Fuat Köprülü vermiştir. Fuat Köprülü'nün verdiği bilgilerde Ahmed Fakih'in Mevlana'nın müridi olduğunu, fıkıh ilmini Bahaeddin Veled'den öğrendiğini yazar. Bundan dolayı kendisine "Fakih" denmiştir.
Hacca giden Ahmed Fakih, hac dönüşü Kudüs'te de iki ay kadar kaldığını Kitâbu Evsâfı Mesâcidi’ş-Şerîfe adlı eserinde anlatır.[1][2][3] Mezarı Konya'nın Meram ilçesinde, kendi adını taşıyan caddede ve yine kendi adını taşıyan Hoca Ahmed Fakih Camii'nin yanındaki türbede bulunmaktadır.
Eserleri
Kaynakça
- ^ Ahmed Fakih, Çarh-name, İstanbul, 1956
- ^ Ahmed Fakih, Kitabu Evsafı Mesacidi'şerife, Ankara, 1974
- ^ Fuat Köprülü, Ahmed Fakih ve Çarh-name'si, Türk Yurdu, 1926
|
|---|
| Şairler | |
|---|
| Türler | |
|---|
Söz
sanatları | |
|---|
Edebî
akımlar | |
|---|
