Yarışmaya otuz yedi ülke katıldı; Portekiz bir, Polonya ise iki yıllık aranın ardından yarışmaya geri döndü.[5][6][7]Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs ve Sırbistan ise yarışmadan çekildi.[8][9][10][11] Böylece, bir önceki yıldan daha az ülke yarışmaya katılmış oldu; bu, 2006 yılından bu yana katılımcı sayısının en az olduğu yıl idi. İki yıldır San Marino'yu temsil eden Valentina Monetta, bu yarışmada da San Marino'yu temsil ederek arka arkaya üç defa yarışmaya katılmış oldu.[12]
Karadağ ve San Marino, sırasıyla 2007 ve 2008 yıllarındaki ilk katılımlarından beri ilk defa finale yükseldiler. Yirmi altı ülkenin yer aldığı finali; Karadağ on dokuzuncu, San Marino ise yirmi dördüncü sırada tamamladı. Yarışmaya en çok finansal kaynağı sağladıkları için doğrudan finale katılma hakkına sahip beş referans ülkesinden yalnızca İspanya temsilcisi Ruth Lorenzo ilk ona girebildi.
Avusturya adına yarışan Conchita Wurst, "Rise Like a Phoenix" şarkısıyla yarışmayı kazandı.[13] Bu, Avusturya'nın 1966'dan bu yana kazandığı ilk birinciliği oldu. Bir drag queen olan Wurst'un galibiyeti, Batı ve Doğu Avrupa devletlerinin LGBT haklarına bakış açılarındaki kutuplaşmanın yoğunlaştığı bir süreçte politik bir mesaj olarak da nitelendi.[14] Hollanda yarışmayı ikinci, İsveç ise üçüncü sırada tamamladı; böylece uzun bir aradan sonra hiçbir Doğu Avrupa ülkesi ilk üçe giremedi.
2 Eylül 2013 tarihinde Danimarka'nın kamusal yayın kuruluşu DR; Kopenhag'ın 2014 yarışmasının ev sahibi olarak belirlendiğini, yarışmaya Refshaleøen'de bulunan ve eskiden bir tersane olarak kullanılan B&W Hallerne'in ev sahipliği yapacağını sosyal ağ hashtagi biçimindeki yarışma sloganı, "#JoinUs" ("#BizeKatıl") ile birlikte açıkladı. Refshaleøen, yarışmaya ev sahipliği yapacak ve basın merkezi ile diğer pek çok olanağı karşılayacak biçimde bir "Eurovision Adası" olarak yeniden düzenlenmiştir.[1]
2013 yılının Ağustos ayının sonlarında Kopenhag belediye başkanı, Frank Jensen, şehrin yarışmaya ev sahipliği yapmak üzere kırk milyon (Danimarka Kronu) bütçe ayırdığını ve Kopenhag'ın 2014 Yeşil Avrupa Başkenti seçilmesine vurgu yaparak, 2014 yarışmasının günümüze dek gerçekleştirilen "en yeşil" Eurovision Şarkı Yarışması olacağını bildirdi.[15]
17 Haziran 2013 tarihinde Aalborg ili, şehirdeki otel odalarının sayısının yetersiz olduğunu gerekçe göstererek adaylıktan çekilmiştir. DR, yarışmanın gerçekleştirileceği tarihlerde ev sahibi şehirlerde en az 3,000 otel odasının rezervasyonlara açık olmasını şart koşarken Aalborg'da yalnızca 1,600 otel odası vardı ve yarısından fazlası Eurovision Şarkı Yarışması ile aynı tarihlerde gerçekleştirilecek başka etkinlikler için ayrılmıştı.[21][22] 18 Haziran 2013 tarihinde DR; Kopenhag, Herning ve Horsens'ın adaylıklarının resmi olarak onaylandığı ve Fredericia ilinin de adaylık sürecine katıldığını açıkladı.[23]
19 Haziran 2013, yarışmaya ev sahipliği yapmak üzere adaylık belirtmek için son tarihti[22] ve Wonderful Copenhagen, Kopenhag şehir merkezi bölgesi belediye meclisi ile etkinlik ve ziyaretçiler bürosu yarışmaya ev sahipliği yapmak üzere üç mekan aday gösterdi: Parken Stadyumu, DR Byen'in bahçesinde büyük bir çadır ve B&W Hallerne.[24][25] DR, yarışmaya ev sahipliği yapacak mekanın iç yüksekliğinin en az 16 metre olması ve binanın içinde hiçbir taşıyıcı kolon olmamasını şart koşmuştu. 25 Haziran 2013 tarihinde Fredericia ili, yarışmaya ev sahipliği yapmak üzere gereken bu özellikleri sağlayan hiçbir mekana sahip olmaması sebebiyle adaylıktan çekildiklerini açıkladı.[26] 28 Haziran 2013 tarihinde Parken Sport & Entertainment CEO'su, Anders Hørsholt, Parken Stadyumu'nun yarışmanın gerçekleştirileceği tarihlerde bir takım futbol maçlarına ev sahipliği yapacağı gerekçesiyle yarışmaya ev sahipliği yapamayacağını bildirdi.[27]
Yarışma, 2008 yılından beri olageldiği üzere iki yarı final ve bir finalden oluştu. Her iki yarı finalden en yüksek puan alan onar ülke, ev sahibi ülke Danimarka ve yarışmaya finansal kaynak sağlayan beş ülke (Büyük Beşli olarak da bilinir): Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya ile finalde yarışmaya hak kazanmışlardır.
20 Eylül 2013 tarihinde Avrupa Yayın Birliği, jüri oylamasında değişiklikler içeren 2014 yarışmasının resmi kurallarını yayınladı.[32] Açıklamalara göre, kurallardaki değişiklikler ile oylama konusunda daha şeffaf olunması hedeflenmiştir. Ulusal jürilerin her beş üyesinin ismi, 1 Mayıs 2014 tarihinden yarışmanın başlangıcına dek açıklanmış ve yarışmanın ardından her jüri üyesi kişisel puanlamasını yayınlamak zorunda bırakılmıştır. Ek olarak; jüri üyesinin, geçmişte ikiden fazla kez bu görevde bulunmamış ve yalnızca bir ülkenin ulusal jürisinin parçası olması şart koşulmuştur.[33] Kuralar sonucu yarı finaller ve finalde sahneye çıkış sıralarının belirlendiği önceki yılların aksine, tıpkı 2013 yılında olduğu gibi, sahneye çıkış sıraları yarışmanın yapımcıları tarafından belirlenmiştir.[34]
Yarı final kuraları
Yarı final kuraları, 20 Ocak 2014 tarihinde Kopenhag Belediye Binası'nda gerçekleştirilmiştir.[35] Norveç ve İsveç'in coğrafi olarak Danimarka'ya oldukça yakın olduğu ve her iki ülkede de bilet satışlarını maksimize etmek için bu ülkelerin farklı yarı finallerde yarışmalarına karar verilmiş ve Avrupa Yayın Birliği tarafından gerçekleştirilen bir kura sonucunda İsveç'in bir, Norveç'in ise ikinci yarı finalde yarışacağı belirlenmiştir.[36] İsrail delegasyonu, birinci yarı finalin ülkede resmi bir bayrama denk gelmesi nedeniyle ikinci yarı finalde yarışmak istediklerini belirtmiş ve Avrupa Yayın Birliği, İsrail'i ikinci yarı finale yerleştirmiştir.[37] Böylece; İsveç, Norveç ve İsrail ile otomatik finalistler (Almanya, Birleşik Krallık, Danimarka, Fransa, İspanya ve İtalya) dışında kalan yirmi sekiz ülke, önceki on yılda olduğu gibi altı fanusa ayrılmıştır.[38]
Fanuslar, tele oylama ortağı Digame tarafından aşağıdaki gibi belirlenmişlerdir:[39]
Tıpkı bir önceki yıl olduğu gibi; şarkıcılar yarı final/finalin hangi kısmında sahne alacaklarını bir kura ile belirledikten sonra, ev sahibi yayıncı DR ve yapımcıları hangi ülkenin hangi sırada sahneye çıkacağını kararlaştırdılar.[40] 17 Mart 2014 tarihinde Kopenhag'da gerçekleştirilen bir delegasyonlar toplantısı sırasında ev sahibi ülke Danimarka'nın finalde yirmi üçüncü sırada sahne alacağı belirlendi.[41] 24 Mart 2014 tarihinde, her iki yarı final için de sahneye çıkış sıraları kamuoyuna duyuruldu. Yarı finallerden sonra gerçekleştirilen finalistlerin basın toplantıları ve doğrudan finalde yarışan ülkelerin (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya) temsilcilerinin 6 Mayıs 2014 tarihinde gerçekleştirilen ilk bireysel basın toplantılarında şarkıcıların çektikleri kuralar sonucunda ülkelerin finalin hangi kısmında (bir ve on üç arası birinci, on dört ve yirmi altı arası ikinci) sahneye çıkacakları belirlendi. Yapımcılar; Ukrayna'nın ilk, Birleşik Krallık'ın ise son sıraya yerleştirildiği final için sahneye çıkma sıralarını 9 Mayıs 2014 tarihinde (OAS) 02.00'de açıkladılar.[42]
Grafik tasarım
Yarışmanın tematik grafik tasarımı, 18 Aralık 2013 tarihinde Avrupa Yayın Birliği tarafından yayınlandı. Resmi etkinlik görselleri; kalbine Danimarka bayrağı eklenmiş geleneksel Eurovision Şarkı Yarışması logosunu da içeren, yarışmanın logosu "#JoinUs" (#BizeKatıl)ın merkezinde bulunduğu mavi ve mor renklerin ağır bastığı bir elmas olarak belirlenmiştir. Sahneye çıkış numarası, ülke, şarkıcı, şarkı, söz yazarları ve bestecilerin ifade edildiği tanıtıcı grafiklerde; büyük bir elmas üzerinde sahneye çıkış numarası belirtilirken, ülke bayrağını yansıtan görece daha küçük bir elmasın altında ülke ismi, sağında ise şarkı/şarkıcı/besteci/söz yazarları ifade edilmiştir.
Ülkeler sahne almadan önce gösterilen ve yaklaşık bir dakika uzunluğundaki tanıtıcı görüntüler veya daha çok bilinen ismiyle "postcardlar"da, tıpkı bir önceki yılda olduğu gibi her ülkenin temsilcileri yer almış ve farklı biçimlerde, temsil ettikleri ülkenin bayrağını tasarlamışlardır. Postcardların finalinde her temsilci tasarladığı bayrağın fotoğrafını çeker ve söz konusu bayrak küçülerek, tanıtıcı grafiklere eklenen ve ülke bayrağını yansıtan elması oluşturur.
Örneğin Birleşik Krallık temsilcisi Molly, Birleşik Krallık bayrağını; Routemaster otobüsleri, Royal Mail minibüsleri, beyaz/kırmızı kâğıt şeritleri ve mavi yağmurluklar giyen insanlar kullanarak oluşturmuştur.
Ev sahibi yayıncı
Danimarka kraliyet ailesi mensupları Veliaht Prensi Frederik ile karısı Veliaht Prensesi Mary; ev sahibi yayıncı DR tarafından, özel konuklar olarak yarışma finaline davet edildiler.[43][44] 2014 yılının Mart ayında DR, Avustralya'nın Eurovision Şarkı Yarışması'na olan bağlılığını selamlamak üzere Jessica Mauboy'a, 8 Mayıs 2014 tarihinde gerçekleştirilen ikinci yarı finalin ara gösterisinde sahne alması üzere bir davet yolladı.[45] Ara gösteri sırasında, önceden kaydedilmiş bir video ile Avustralya bir performans sergiledi ve Mauboy, "Sea of Flags" isimli şarkısını seslendirdi.[46]
Özel durumlar
Conchita Wurst, galibiyeti sonrası basın toplantısında birincilik ödülünü tutarken
Kırım
Yarışma; Rusya'nın Ukrayna'ya askerî müdahalesi ve Kırım bunalımının hemen ardından gerçekleştirildi. Bu nedenle Kırım'dan gelen oylar Ukraynalı telekomünikasyon şirketleri aracılığıyla Avrupa Yayın Birliği'ne ulaştırıldı ve Kırımlıların oyları, Ukrayna oylamasının bir parçası olarak kabul edildi.[47]
Ermenistan temsilcisinin açıklamaları
Yarışma sürecinde Ermeni yarışmacı Aram MP3, Avusturya temsilcisi Conchita Wurst'un yaşam biçiminin "doğal olmadığını" öne sürerek bir erkek mi, yoksa bir kadın mı olmak istediğine karar vermesini gerektiğini söyledi.[48] Amsterdam'da gerçekleştirilen bir konser etkinliğinde yuhalandıktan sonra Aram MP3, bu söylemleri için özür diledi, söylediklerinin bir şaka olduğunu ve yanlış anlaşıldığını düşündüğünü dile getirdi. Wurst, özrü kabul etti ve "Eğer bu bir şaka idiyse, bunun komik bir şaka olmadığını söylemeliyim. Ama o (Aram MP3), özür diledi ve bu benim için yeterli." şeklinde bir açıklamada bulundu.[49][50]
Gürcistan'ın jüri oyları
Gürcistan jürisinin final oyları, tüm jüri üyelerinin 3 puandan 12 puana dek aynı listeye sahip oldukları gerekçesiyle geçersiz sayıldı. Avrupa Yayın Birliği'ne göre bu durum, istatistiksel olarak imkânsız idi. Bu nedenle, finalde Gürcistan'ın yalnızca halk oylaması sonuçları geçerli sayıldı.[51]
Litvanya sözcüsünün yorumları
Litvanya'nın oylarını ileten Ignas Krupavičius, ülkesinin on puanını Avusturya temsilcisi Conchita Wurst'a verdiğini açıklamadan hemen önce, Wurst'un sakalına hitaben "Şimdi tıraş olma zamanı," dedi ve kıkırdayarak bir jilet çıkarıp kendi yüzünü tıraş ediyormuş gibi yaptı. Sunucu Nikolaj Koppel hareketi, "Tıraş zamanı mı? Sanmıyorum," diyerek cevapladı. Britanyalı yorumcu Graham Norton da şakayı komik bulmadığını dile getirdi.[52]
Rusya'nın performansına tepkiler
Rusya temsilcileri Tolmaçevi kardeşler; birinci yarı finalde isimleri finalist olarak açıklandığında, final oylaması sırasında ise puan aldıklarında salondaki izleyiciler tarafından yuhalandılar.[53]
İnternet aktivistinin güvenlik ihlali
Conchita Wurst resmi olarak birinci ilan edildikten ve kazanan şarkıyı bir defa daha seslendirdikten sonra televizyon yayını sonlandı; basın adına çalışan fotoğrafçılardan oluşan bir kalabalık Wurst'un çevresinde toplandı ve söz konusu kalabalık birincinin fotoğraflarını çekmeye başladı. Bu süreçte "Özgür Anakata" aktivisti Meelis Kaldalu, güvenliği atlatmayı başararak Wurst'a yaklaştı ve kendisine çiçekler ile bir Danimarka bayrağı verdi. Conchita Wurst çiçekleri ve bayrağı kabul etti; Kaldalu, Wurst'un önünde diz çökerek kendisine sessizce bir şeyler söyledi. Bu sırada güvenlik görevlileri Kaldalu'nun güvenliği aşarak oraya girdiğini fark ettiler ve onu sürükleyerek uzaklaştırdılar. Kaldalu, tişörtünün altından üzerinde "#free anakata" yazan bir kâğıt çıkardı.[54][55][56]
Halk ve jüri oylamasının kombine edilmesi sonucunda ortaya çıkan yarı final sonuçları finalden kısa bir süre sonra ayrıştırılmış olarak da kamuoyuna duyuruldular.[70]
1. yarı final
Danimarka, Fransa ve İspanya bu yarı finalde oy kullandı.[71] Finale yükselen on şarkı, turuncu arka plan ve kalın punto ile ifade edilmiştir.
Andorra – Andorra'nın kamusal yayın kuruluşu Ràdio i Televisió d'Andorra (RTVA), maddi sıkıntılar ve bütçe darlığını neden göstererek, ülkenin 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceğini bildirdi.[57]
Bosna-Hersek - Bosnalı yayın kuruluşu Bosna-Hersek Radyo Televizyonu (BHRT), Bosna-Hersek'in yarışmaya geri döndüğünü bildirmiş fakat 18 Aralık 2013 tarihinde, sponsor eksikliği nedeniyle 2014 yılında yarışmaya geri dönemeyeceklerini açıklamıştır.[58][87]
Bulgaristan - Bulgaristan başlangıçta 2014 yarışmasına katılmayı planlıyordu fakat Bulgaristan Ulusal Televizyonu (BNT), katılım ücretinin oldukça pahalı olması ve devlet kanalındaki bütçe kesintilerini neden göstererek, ülkenin 2014 yılında yarışmaya katılmayacağını bildirdi.[8][88][89]
Çek Cumhuriyeti - 30 Eylül 2013 tarihinde Çek Cumhuriyeti'nin kamusal yayın kuruluşu Česká televize (ČT), düşük izlenme oranları ve ülkenin aldığı başarısız sonuçları gerekçe göstererek, Çek Cumhuriyeti'nin 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceğini onayladı.[59]
Fas - 11 Eylül 2013 tarihinde Fas'ın kamusal yayın kuruluşu Société Nationale de Radiodiffusion et de Télévision (SNRT), ülkenin yakın gelecekte yarışmaya geri dönmeyi planladığını fakat söz konusu geri dönüşün 2014 yılında gerçekleşmeyeceğini bildirdi.[60]
Hırvatistan - Hırvat yayın kuruluşu Hrvatska radiotelevizija (HRT), Avrupa ekonomik krizi ve ülkenin son yıllarda aldığı başarısız sonuçların (Hırvatistan, en son 2009 yılında yarışma finalinde yarışmıştı) yarışmaya bir yıl ara vermelerine sebep olduğunu bildirdi.[9]
Kosova - Kosova Radyo Televizyonu (RTK) yarışmaya katılmak üzere herhangi bir resmi girişimde bulunmamış olsa da, Kosova Dış İşleri Bakanı yardımcısı Petrit Selimi, Korrespondenterna isimli İsveçli televizyon programında, Kosova'nın Avrupa Yayın Birliği'ne üyeliğinin kabul edilmesi durumunda 2014 yılında yarışmasına katılabileceğini ifade etti.[91][92] Ancak, ülkenin Avrupa Yayın Birliği'nin resmi bir üyesi olabilmesi için, öncelikle Uluslararası Telekomünikasyon Birliği tarafından bağımsız bir ülke olarak tanınması gerekmektedir.[93]
Lihtenştayn - Avrupa Yayın Birliği'ne katılmak üzere müzakere süreci hala devam eden ülkenin kamusal yayın kuruluşu 1FLTV, ilk katılımını 2013 yılında yapmayı umuyordu ancak gerekli bütçeyi sağlayamamıştı. Nitekim ülke, yarışmaya ilk katılımını 2014 yılında yapmayacağını bildirdi.[94]
Lüksemburg - Ülkenin kamusal yayın kuruluşu RTL Télé Lëtzebuerg'in genel müdürü Alain Berwick, olası bir ev sahipliğinin getireceği ekonomik yük ve kamuoyunun yarışmaya ilgisizliğini gerekçe göstererek, ülkenin yarışmaya geri dönmeyeceğini bildirdi.[95] 24 Temmuz 2013 tarihinde yayın kuruluşu, Lüksemburg'un 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceğini resmîleştirdi.[61]
Monako - Monako'nun kamusal yayın kuruluşu Télé Monte Carlo (TMC), Monako'nun 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceğini bir Eurovision haber sitesine açıkladı.[62]
Sırbistan - 22 Kasım 2013 tarihinde Sırbistan Radyo Televizyonu (RTS), ekonomik sıkıntılar ve sponsor sayısının yetersizliğini gerekçe göstererek ülkenin 2014 yılında yarışmaya katılmayacağını açıklamıştır.[11]
Slovakya - 1 Eylül 2013 tarihinde Slovak yayın kuruluşu Rozhlas a televízia Slovenska (RTVS) resmi Twitter kanalı üzerinden ülkenin 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceğini bildirmiştir.[63] Ülkenin yarışmaya geri dönmeyeceği 9 Eylül 2013 tarihinde resmîleştirilmiştir.[96]
Türkiye - 14 Eylül 2013 tarihinde ülkenin kamusal yayın kuruluşu Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu (TRT) genel müdürü İbrahim Şahin, Türkiye'nin mevcut şartlar altında yarışmaya geri dönemeyeceğini bildirdi. Yarı yarıya kombine edilen jüri/tele oylama sistemi ve otomatik finalistlerin güncel durumunun sebep olduğu memnuniyetsizlik yeniden gerekçe olarak gösterildi.[97] Ülkenin 2014 yılında yarışmaya geri dönmeyeceği 7 Kasım 2013 tarihinde resmîleştirildi.[64]
Marcel Bezençon Ödülleri ilk defa 2002 Eurovision Şarkı Yarışması sırasında Tallinn, Estonya'da yarışma finalindeki en iyi şarkıları onurlandırmak üzere verilmiştir. Söz konusu ödül töreni fikri Christer Björkman (1992 Eurovision Şarkı Yarışması'nda İsveç'i temsil etmişti ve günümüzde İsveç delegasyonunun başkanıdır) ile Richard Herrey (1984 Eurovision Şarkı Yarışması'nı İsveç adına kazanan Herreys grubunun bir üyesi)'e aittir. Ödüllere, kendisini onurlandırmak amacı ile, Eurovision Şarkı Yarışması'nın kurucusu olarak kabul edilen Marcel Bezençon'un ismi verilmiştir.[98] Ödüller; Basın Ödülü, Artist Ödülü ve Besteci Ödülü olmak üzere üç ayrı kategoride verilmektedirler.[99]
Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision (Türkçe: Eurovision Hayranları Genel Topluluğu) veya yaygın olarak bilinen kısaltılmış ismi ile OGAE, Eurovision Şarkı Yarışması'nın iki büyük uluslararası hayran kulübü ağlarından birisidir. Kulübün Avrupa'da pek çok şubesi vardır.[100] OGAE, 1984 yılında Finlandiya'da çalışmalarına başlamıştır.[101] Eurovision Şarkı Yarışması'nda en az bir kez yer almış tüm ülkeler kendi OGAE kulüplerine sahip olabilirler. Yarışmaya katılmayan diğer ülkeler ise 2004 yılında "OGAE Rest of World" (OGAE Dünyanın geri kalanı) ismi altında birleştirilmiştir. Topluluk her yıl kâr amacı gütmeyen dört yarışma (Şarkı Yarışması, İkinci Şans Yarışması, Video Yarışması ve Ev Yapımı Besteler Yarışması) düzenler.[100]
Her yıl yarışmadan önce, yarışmaya katılan şarkıları oylamak OGAE hayran kulüpleri için bir gelenek haline gelmiştir. 2014 yarışmasında yer alan şarkılar kırk hayran kulübü tarafından yarışma ile aynı oylama formatında oylanmış; oylamanın sonucunda ilk beş aşağıdaki gibi sıralanmıştır:[102]
Barbara Dex Ödülü, 1997 yılından beri House of Eurovision isimli hayran sitesi tarafından gerçekleştirilen bir oylama sonucunda en kötü giyinen şarkıcıya verilen mizahi bir ödüldür. Ödülün ismi, 1993 yılında kendi tasarladığı elbiseyi giyen ve sonuncu gelen Belçikalı şarkıcı Barbara Dex'ten gelmektedir.
Aşağıdaki sıralama, ülkelerin performanslar sonunda oylarını verdiği sıralamaya göre oluşturulmuştur. Algoritma, oylamaya daha fazla heyecan katmak için 2011 yılına benzer şekilde kullanılmıştır. Oy sözcüleri, ülkelerin adlarının yanlarında yazılmıştır.
Slovenya - Andrej Hofer (RTV SLO2, yarı finaller; RTV SLO1 ve Televizija Maribor, final; Radio Val 202 ve Radio Maribor, ikinci yarı final ve final)[156]
^Fernandes, Edmar (5 Nisan 2014). "Fuga ao IMI no Porto Santo" (Portekizce). Dnoticias.pt. 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2014.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
