|
| Pełne imię i nazwisko
|
Álvaro Arbeloa Coca
|
| Data i miejsce urodzenia
|
17 stycznia 1983
Salamanka
|
| Wzrost
|
184 cm
|
| Pozycja
|
obrońca
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna
|
|
|
| Kariera trenerska
|
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Álvaro Arbeloa Coca (wym. [ˈalβaɾo aɾβeˈloa ˈkoka]; ur. 17 stycznia 1983 w Salamance) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji bocznego obrońcy. Wielokrotny reprezentant Hiszpanii. Mistrz Świata w 2010 roku oraz Dwukrotny Mistrz Europy w 2008 oraz 2012.
Wychowanek hiszpańskiego Realu Madryt, dla którego zaliczył najwięcej występów w swojej karierze. Występował również między innymi w Liverpoolu, Deportivo La Coruna czy West Hamie.
Kariera klubowa
Álvaro Arbeloa przygodę z piłką nożną, rozpoczął jako sześcioletni zawodnik futsalu. Halową odmianą futbolu zajmował się kilka lat. Po ukończeniu 12 roku życia dołączył do juniorskich drużyn Realu Saragossa, a po siedmiu spędzonych tam sezonach przeniósł się do Realu Madryt Castilla, gdzie występował przez trzy kolejne lata. Udało mu się wywalczyć awans do Segunda División i dojść do ćwierćfinału Copa del Rey. Jako wyróżniający się gracz rezerw Realu Madryt kilkukrotnie został powoływany do pierwszej drużyny, regularnie z nią trenując. W pierwszym zespole doczekał się swoich szans, rozgrywając w nim w sumie dwa oficjalne spotkania.
W 2006 roku zawodnik i klub uznali, że najlepsze dla dalszego rozwoju zawodnika będą regularne występy w La Liga i 24 lipca przeszedł do Deportivo La Coruña, za 1,3 mln euro.
Dobra forma Álvaro, zaowocowała zainteresowaniem działaczy z Anfield Road i trenera Rafaela Beníteza. Do realizacji transferu doszło w styczniu 2007 roku, a kwota transferu wyniosła 4 mln euro. Zawodnik w barwach Liverpool'u zadebiutował w meczu z Newcastle United, 10 lutego 2007 roku. Jego największym osiągnięciem było dotarcie do finału Ligi Mistrzów w 2007 roku, przegranym z A.C. Milan. W angielskim zespole występował przez 2,5 roku, zdobywając w tym czasie 2 ligowe bramki.
W lecie 2009 roku, powracający na stanowisko Florentino Pérez, za cel postawił sobie hispanizację i odmłodzenie zespołu. Jednym z jego transferowych celów był właśnie „El Espartano”. Arbeloa zwrócił uwagę „Królewskich” dobrymi występami w Liverpoolu i reprezentacji, atrakcyjną ceną 4 mln euro, spowodowaną kończącym się kontraktem oraz deklaracją zawodnika chęci dołączenia do swojego macierzystego klubu. Zawodnik z drużyną Realu Madryt podpisał pięcioletni kontrakt, wygasający w 2014 roku[1].
Mimo wielkiej konkurencji w zespole, wychowanek wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie, na stałe meldując się na lewym boku obrony. Dobrą postawę w defensywie uzupełnił dwoma trafieniami w Primera División. Pierwszą ze swoich bramek, zdobył 13 lutego 2010 roku w wyjazdowym spotkaniu z Xerez CD, jako pierwszą bramkę meczu, które ostatecznie zakończyło się zwycięstwem 0:3. Drugie, znacznie ważniejsze trafienie zaliczył w derbowym spotkaniu z Atlético Madryt, wykorzystując podanie Xabiego Alonso. To spotkanie zostało wygrane przez „Blancos” w stosunku 3:2. Po opuszczeniu stanowiska trenera przez Manuela Pellegriniego, jego miejsce zajął José Mourinho, a Arbeloa zyskał uznanie nowego szkoleniowca. 20 kwietnia 2011 roku Alvaro przyczynił się do wygrania finałowego starcia z FC Barceloną w Copa del Rey. W sezonie 2011/12 był zawodnikiem pierwszego składu, przyczyniając się do zdobycia pierwszego od 4 lat Mistrzostwa Hiszpanii przez Real. Był ważnym ogniwem drużyny, która pobiła wiele rekordów, np. zdobyła 100 ligowych punktów. 1 sierpnia 2012 roku, klub wydał oficjalny komunikat, w którym poinformował media, o tym, że przedłuża z zawodnikiem kontrakt do 2016 roku. Sezon 2012/13 rozpoczął się dla Arbeloy w doskonałym stylu, gdyż defensor Realu wraz z parterami z drużyny zdobył Superpuchar Hiszpanii, w ogólnym rozrachunku okazując się lepszym od piłkarzy FC Barcelony. W sezonie 2013-14 stracił miejsce w podstawowym składzie na prawej obronie za sprawą transferu Daniego Carvajala jednak dzięki wszechstronności nadal był ważnym członkiem drużyny, która sięgnęła po 10 w historii klubu tytuł Ligi Mistrzów, Superpuchar Europy (rezerwowy) oraz Klubowe Mistrzostwa Świata. W sezonie 2014-15 do klubu dołączył kolejny prawy obrońca, Danilo, a Alvaro przegrał rywalizację także z Nacho. Był to ostatni sezon w Realu Madryt 33-letniego zawodnika. Pożegnalny mecz na Estadio Santiago Bernabéu rozegrał 8 maja 2016 r. wchodząc na boisko w 79 minucie. Założył opaskę kapitana, a Real zwyciężył 3:2 nad Valencią. Kibice zgotowali mu owację na stojąco i przygotowali specjalną oprawę. Po meczu koledzy z drużyny podrzucali go na rękach.
31 sierpnia 2016 przeszedł do angielskiego West Hamu, rozegrał w nim trzy ligowe mecze i jeden w EFL Cup. W tym samym sezonie doznał kontuzji urazu nogi i początkiem lipca 2017 roku zakończył piłkarską karierę.[2]
Kariera reprezentacyjna
Álvaro swoją przygodę z reprezentacyjną piłką rozpoczął w 2001 roku, otrzymując pierwsze powołanie do Reprezentacji Hiszpanii U-17. Następnie występował w kadrze U-19 i U-21.
Bardzo dobra postawa, a także jego uniwersalność, dzięki której bez problemu mógł występować na każdej pozycji w defensywie, zaowocowały powołaniem do seniorskiej reprezentacji Hiszpanii, prowadzonej przez Luisa Aragonésa. Arbeloa po raz pierwszy koszulkę „La Furia Roja” przywdział 26 marca 2008 roku w wygranym 1:0 spotkaniu z Włochami. W tym samym roku otrzymał powołanie na Mistrzostwa Europy, rozgrywane w Austrii i Szwajcarii. Turniej zakończył się wielkim sukcesem piłkarzy z Iberii, toteż Álvaro wraz z kolegami mógł cieszyć się ze zdobycia złota.
W 2009 roku Hiszpania mimo iż była jednym z faworytów do zwycięstwa w Pucharze Konfederacji zajęła ostatecznie 3. miejsce, przegrywając w półfinale z USA. Obiecująca forma podczas sezonu 2009/10, przekonała Vicente del Bosque – nowego trenera kadry, do skorzystania z jego usług podczas zbliżającego się Mundialu w Południowej Afryce. Ostatecznie Hiszpanie wracali z tej wielkiej imprezy z tarczą, zdobywając upragniony Puchar Świata.
Bardzo dobre występy na lewym boku obrony w Realu spowodowały, że del Bosque postanowił również skorzystać z jego usług na tej pozycji. Arbeloa stał się pewniakiem w pierwszej jedenastce i mógł być pewny gry podczas Euro 2012 w Polsce i na Ukrainie. Kontuzja Carlesa Puyola wymusiła na trenerze taktyczne zmiany. Sergio Ramos został przesunięty na środek obrony, a Álvaro powrócił na swoją nominalną pozycję – prawą obronę. Świetną dyspozycją podczas turnieju, przyczynił się do zdobycia kolejnego złotego medalu przez Hiszpanię na wielkiej imprezie.
Statystyki kariery
Ostatnia aktualizacja: 4 grudnia 2016
Sukcesy
Liverpool F.C.
Real Madryt
Reprezentacja
Życie prywatne
3 lipca 2009 roku poślubił swoją wieloletnią partnerkę Carlotę Ruiz. Ślub odbył się w Saragossie. Małżeństwo to doczekało się czwórki dzieci: syna Raula (ur. 15 maja 2013) oraz trzech córek: Alby (ur. 26 kwietnia 2010), Vegi (ur. 27 stycznia 2016) i Inés (ur. 9 listopada 2019).
Przypisy
Bibliografia
Składy reprezentacji Hiszpanii
