Wallace Smith (bokser)
Pełne imię i nazwisko
|
Wallace Bre Smith
|
Data i miejsce urodzenia
|
2 kwietnia 1929 Cincinnati
|
Data i miejsce śmierci
|
11 lipca 1973 Cincinnati
|
Obywatelstwo
|
Stany Zjednoczone
|
Wzrost
|
169 cm
|
Styl walki
|
praworęczny
|
Kategoria wagowa
|
lekka
|
Bilans walk zawodowych
|
Liczba walk
|
60
|
Zwycięstwa
|
31
|
Przez nokauty
|
18
|
Porażki
|
23
|
Remisy
|
6
|
Wallace Bre „Bud” Smith (ur. 2 kwietnia 1929[a] w Cincinnati w stanie Ohio, zm. 11 lipca 1973 tamże[1][2]) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.
Kariera amatorska
Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, gdzie dotarł do półfinału wagi lekkiej, w którym przegrał z Josem Vissersem z Belgii. Walkę o brązowy medal ze Svendem Wadem z Danii oddał walkowerem, zajmując ostatecznie 4. miejsce w swojej kategorii wagowej[3].
Kariera zawodowa
Rozpoczął karierę zawodowego boksera w 1948. Początkowo walczył ze zmiennym szczęściem, choć większość pojedynków wygrywał. W 1950 przegrał z przyszłym trzykrotnym mistrzem świata wagi lekkiej Jimmym Carterem, a w 1951 dwukrotnie pokonał go Virgil Akins. W 1951 zremisował z Orlando Zuluetą, a w 1953 z Johnnym Saxtonem, a także przegrał i dwukrotnie wygrał z Zuluetą. W 1954 zanotował dwie porażki z Joe Micelim, w tym jedną przez nokaut.
29 czerwca 1955 w Bostonie stanął do walki o mistrzostwo świata w wadze lekkiej z obrońcą tytułu Jimmym Carterem i niespodziewanie zwyciężył na punkty. W rewanżu 19 października tego roku w Cincinnati również wygrał na punkty. Wszystkie następne walki zawodowe Smith przegrał. W 1956 najpierw zanotował trzy porażki w walkach towarzyskich: z Larrym Boardmanem, z Tonym DeMarco i z Joe Brownem. Następnie 24 sierpnia tego roku w Nowym Orleanie zmierzył się w obronie tytułu z Joe Brownem i przegrał na punkty tracąc mistrzostwo. W trzeciej walce tych pięściarzy, która odbyła się 13 lutego 1957 w Miami Beach, nie udało mu się odzyskać tytułu, gdyż przegrał przez techniczny nokaut w 11. rundzie. Później stoczył jeszcze sześć przegranych walk (w tym z przyszłym mistrzem świata w wadze junior półśredniej Duilio Loi) i w 1958 zakończył karierę bokserską.
Tragiczna śmierć
11 lipca 1973 Smith zginął w Cincinnati, gdy próbował uspokoić parę kłócącą się na ulicy. Mężczyzna wyciągnął broń i zastrzelił go[4].
Uwagi
- ↑ Inne źródła podają inną datę urodzenia: 15 kwietnia 1929 Bud Smith [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-12] (ang.)., a nawet 22 kwietnia 1924 Wallace (Bud) Smith [online], boxrec.com [dostęp 2020-07-12] (ang.).
Przypisy
Bibliografia
- Jack McAuliffe (1886–1893)
- Kid Lavigne (1896–1899)
- Frank Erne (1899–1902)
- Joe Gans (1902–1908)
- Battling Nelson (1908–1910)
- Ad Wolgast (1910–1912)
- Willie Ritchie (1912–1914)
- Freddie Welsh (1914–1917)
- Benny Leonard (1917–1925)
- Jimmy Goodrich (1925)
- Rocky Kansas (1925–1926)
- Sammy Mandell (1926–1930)
- Al Singer (1930)
- Tony Canzoneri (1930–1933)
- Barney Ross (1933–1935)
- Tony Canzoneri (1935–1936)
- Lou Ambers (1936–1938)
- Henry Armstrong (1938–1939)
- Lou Ambers (1939–1940)
- Lew Jenkins (1940–1941)
- Sammy Angott (1941–1942)
- Sammy Angott (1943–1944, NBA)
- Juan Zurita (1944–1945, NBA)
- Ike Williams (1945–1947, NBA)
- Ike Williams (1947–1951)
- Jimmy Carter (1951–1952)
- Lauro Salas (1952)
- Jimmy Carter (1952–1954)
- Paddy DeMarco (1954)
- Jimmy Carter (1954–1955)
- Wallace Smith (1955–1956)
- Joe Brown (1956–1962)
- Carlos Ortiz (1962–1965)
- Ismael Laguna (1965)
- Carlos Ortiz (1965–1968)
- Carlos Teo Cruz (1968–1969)
- Mando Ramos (1969–1970)
- Ismael Laguna (1970)
- Ken Buchanan (1970–1972, WBA)
- Ken Buchanan (1971)
- Pedro Carrasco (1971–1972, WBC)
- Mando Ramos (1972, WBC)
- Roberto Durán (1972–1978, WBA)
- Chango Carmona (1972, WBC)
- Rodolfo González (1972–1974, WBC)
- Guts Ishimatsu (1974–1976, WBC)
- Esteban de Jesús (1976–1978, WBC)
- Roberto Durán (1978–1979)
- Jim Watt (1979–1981, WBC)
- Ernesto Espana (1979–1980, WBA)
- Hilmer Kenty (1980–1981, WBA)
- Sean O’Grady (1981, WBA)
- Alexis Argüello (1981–1983, WBC)
- Claude Noel (1981, WBA)
- Arturo Frias (1981–1982, WBA)
- Ray Mancini (1982–1984, WBA)
- Edwin Rosario (1983–1984, WBC)
- Charlie Brown (1984, IBF)
- Harry Arroyo (1984–1985, IBF)
- Livingstone Bramble (1984–1986, WBA)
- José Luis Ramírez (1984–1985, WBC)
- Jimmy Paul (1985–1986, IBF)
- Héctor Camacho (1985–1987, WBC)
- Edwin Rosario (1986–1987, WBA)
- Greg Haugen (1986–1987, IBF)
- Vinny Pazienza (1987–1988, IBF)
- José Luis Ramírez (1987–1988, WBC)
- Julio César Chávez (1987–1988, WBA)
- Greg Haugen (1988–1989, IBF)
- Julio César Chávez (1988–1989, WBA & WBC)
- Pernell Whitaker (1989, IBF)
- Mauricio Aceves (1989–1990, WBO)
- Edwin Rosario (1989–1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1989–1990, WBC & IBF)
- Juan Nazario (1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1990–1992, WBA, WBC & IBF)
- Dingaan Thobela (1990–1991, WBO)
- Joey Gamache (1992, WBA)
- Miguel Ángel González (1992–1996, WBC)
- Giovanni Parisi (1992–1994, WBO)
- Tony Lopez (1992–1993, WBA)
- Freddie Pendleton (1993–1994, IBF)
- Dingaan Thobela (1993, WBA)
- Orzubek Nazarov (1993–1998, WBA)
- Rafael Ruelas (1994–1995, IBF)
- Óscar de la Hoya (1994–1995, WBO)
- Óscar de la Hoya (1995, WBO & IBF)
- Óscar de la Hoya (1995–1996, WBO)
- Philip Holiday (1995–1997, IBF)
- Artur Grigorian (1996–2004, WBO)
- Jean-Baptiste Mendy (1996–1997, WBC)
- Stevie Johnston (1997–1998, WBC)
- Shane Mosley (1997–1999, IBF)
- Jean-Baptiste Mendy (1998–1999, WBA)
- Cesar Bazan (1998–1999, WBC)
- Stevie Johnston (1999–2000, WBC)
- Julien Lorcy (1999, WBA)
- Stefano Zoff (1999, WBA)
- Paul Spadafora (1999–2003, IBF)
- Gilberto Serrano (1999–2000, WBA)
- Takanori Hatakeyama (2000–2001, WBA)
- José Luis Castillo (2000–2002, WBC)
- Julien Lorcy (2001, WBA)
- Raúl Horacio Balbi (2001–2002, WBA)
- Leonard Doroftei (2002–2003, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2002–2004, WBC)
- Javier Jauregui (2003–2004, IBF)
- Acelino Freitas (2004, WBO)
- Dugarbaataryn Lchagwa (2004, WBA)
- Julio Díaz (2004–2005, IBF)
- José Luis Castillo (2004–2005, WBC)
- Juan Díaz (2004–2007, WBA)
- Diego Corrales (2004–2005, WBO)
- Diego Corrales (2005, WBC & WBO)
- Diego Corrales (2005–2006, WBC)
- Leavander Johnson (2005, IBF)
- Jesús Chávez (2005–2007, IBF)
- Acelino Freitas (2006–2007, WBO)
- Joel Casamayor (2006–2007, WBC)
- Julio Díaz (2007, IBF)
- David Díaz (2007–2008, WBC)
- Juan Díaz (2007, WBA Super i WBO)
- Juan Díaz (2007–2008, WBA Super, WBO i IBF)
- José Alfaro (2007–2008, WBA)
- Nate Campbell (2008–2009, WBA Super, WBO i IBF)
- Yūsuke Kobori (2008–2009, WBA)
- Manny Pacquiao (2008–2009, WBC)
- Paulus Moses (2009–2010, WBA)
- Nate Campbell (2009, WBO i IBF)
- Juan Manuel Márquez (2009–2012, WBA Super i WBO)
- Edwin Valero (2009–2010, WBC)
- Humberto Soto (2010–2011, WBC)
- Miguel Acosta (2010–2011, WBA)
- Miguel Vázquez (2010–2014, IBF)
- Brandon Ríos (2011, WBA)
- Antonio DeMarco (2011–2012, WBC)
- Ricky Burns (2012–2014, WBO)
- Adrien Broner (2012–2014, WBC)
- Richard Abril (2013–2015, WBA)
- Omar Figueroa (2014, WBC)
- Terence Crawford (2014–2015, WBO)
- Mickey Bey (2014–2015, IBF)
- Jorge Linares (od 2014, WBC)
- Darleys Pérez (od 2015, WBA)
- Terry Flanagan (od 2015, WBO)
|
|
|