Raúl Horacio Balbi
Pseudonim
|
„Pepe”
|
Data i miejsce urodzenia
|
7 października 1973 Buenos Aires
|
Obywatelstwo
|
Argentyna
|
Wzrost
|
170 cm
|
Styl walki
|
praworęczny
|
Kategoria wagowa
|
lekka, junior półśrednia
|
Bilans walk zawodowych
|
Liczba walk
|
68
|
Zwycięstwa
|
55
|
Przez nokauty
|
38
|
Porażki
|
11
|
Remisy
|
2
|
Raúl Horacio Balbi (ur. 7 października 1973 r.) – argentyński bokser, były mistrz świata WBA w kategorii lekkiej.
Kariera zawodowa
Jako zawodowiec zadebiutował 19 listopada 1993 r. Do 1996 r., Balbi stoczył kilkanaście walk, wszystkie wygrywając i zdobył po drodze pas WBO Latino oraz mistrzostwo Ameryki Południowej w kategorii lekkiej.
22 lutego 1997 r. dostał walkę o mistrzostwo świata WBO w kategorii lekkiej, mając za rywala niepokonanego obrońcę tytułu, Artura Grigoriana. Balbi przegrał przez techniczny nokaut w 11. rundzie, będąc wyraźnie gorszym w poprzednich starciach od Uzbeka
[1].
W latach 1997–2000, Balbi walczył tylko na terenie Argentyny, gdzie mierzył się ze swoimi rodakami. Pokonał m.in. niepokonanego Carlosa Vilchesa i zrewanżował się Walterowi Rodriguezowi za wcześniejszą porażkę. 17 marca 2001 r. zmierzył się ze swoim rodakiem Alberto Sicurellą, a stawką walki było prawo pretendenta do tytułu WBA w kategorii lekkiej. Balbi zwyciężył przez tehcniczny nokaut w 10. rundzie, zdobywając prawo oficjalnego pretendenta do tytułu.
8 października 2001 r., Balbi zmierzył się w pojedynku o mistrzostwo świata WBA w kategorii lekkiej. Jego rywalem był obrońca tytułu, Francuz Julien Lorcy. Argentyńczyk zaskoczył francuską publikę, pokonując mistrza decyzją większości na punkty (115-112, 117-110, 114-114). Lorcy był dodatkowo liczony w rundzie 7[2].
5 stycznia 2002 r., Balbi przystąpił do pierwszej obrony pasa, mając za rywala niepokonanego Leonarda Dorina. Reprezentujący Rumunię, dwukrotny brązowy medalista olimpijski, Dorin odebrał Balbiemu tytuł, zwyciężając niejednogłośnie na punkty po zaciętej walce[3]. 31 maja doszło do rewanżu obu bokserów, który wygrał ponownie Dorin, zwyciężając przed własną publiką w Rumunii.
Na ring powrócił w 2005 r. Zdobywając w tym roku tytuł WBA Fedelatin, który dwukrotnie obronił. Ten pas dał mu awans w rankingu, co doprowadziło do kolejnej walki o tytuł, ale w kategorii junior półśredniej. Rywalem Balbiego był Francuz Souleymane M’baye. Argentyńczyk przegrał przez techniczny nokaut w 4. starciu, będąc dwukrotnie liczony w ciągu całej walki. Ostatnią walkę stoczył 28 maja 2010 r., technicznie remisując z reprezentantem Boliwii Franklinem Mamanim.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Jack McAuliffe (1886–1893)
- Kid Lavigne (1896–1899)
- Frank Erne (1899–1902)
- Joe Gans (1902–1908)
- Battling Nelson (1908–1910)
- Ad Wolgast (1910–1912)
- Willie Ritchie (1912–1914)
- Freddie Welsh (1914–1917)
- Benny Leonard (1917–1925)
- Jimmy Goodrich (1925)
- Rocky Kansas (1925–1926)
- Sammy Mandell (1926–1930)
- Al Singer (1930)
- Tony Canzoneri (1930–1933)
- Barney Ross (1933–1935)
- Tony Canzoneri (1935–1936)
- Lou Ambers (1936–1938)
- Henry Armstrong (1938–1939)
- Lou Ambers (1939–1940)
- Lew Jenkins (1940–1941)
- Sammy Angott (1941–1942)
- Sammy Angott (1943–1944, NBA)
- Juan Zurita (1944–1945, NBA)
- Ike Williams (1945–1947, NBA)
- Ike Williams (1947–1951)
- Jimmy Carter (1951–1952)
- Lauro Salas (1952)
- Jimmy Carter (1952–1954)
- Paddy DeMarco (1954)
- Jimmy Carter (1954–1955)
- Wallace Smith (1955–1956)
- Joe Brown (1956–1962)
- Carlos Ortiz (1962–1965)
- Ismael Laguna (1965)
- Carlos Ortiz (1965–1968)
- Carlos Teo Cruz (1968–1969)
- Mando Ramos (1969–1970)
- Ismael Laguna (1970)
- Ken Buchanan (1970–1972, WBA)
- Ken Buchanan (1971)
- Pedro Carrasco (1971–1972, WBC)
- Mando Ramos (1972, WBC)
- Roberto Durán (1972–1978, WBA)
- Chango Carmona (1972, WBC)
- Rodolfo González (1972–1974, WBC)
- Guts Ishimatsu (1974–1976, WBC)
- Esteban de Jesús (1976–1978, WBC)
- Roberto Durán (1978–1979)
- Jim Watt (1979–1981, WBC)
- Ernesto Espana (1979–1980, WBA)
- Hilmer Kenty (1980–1981, WBA)
- Sean O’Grady (1981, WBA)
- Alexis Argüello (1981–1983, WBC)
- Claude Noel (1981, WBA)
- Arturo Frias (1981–1982, WBA)
- Ray Mancini (1982–1984, WBA)
- Edwin Rosario (1983–1984, WBC)
- Charlie Brown (1984, IBF)
- Harry Arroyo (1984–1985, IBF)
- Livingstone Bramble (1984–1986, WBA)
- José Luis Ramírez (1984–1985, WBC)
- Jimmy Paul (1985–1986, IBF)
- Héctor Camacho (1985–1987, WBC)
- Edwin Rosario (1986–1987, WBA)
- Greg Haugen (1986–1987, IBF)
- Vinny Pazienza (1987–1988, IBF)
- José Luis Ramírez (1987–1988, WBC)
- Julio César Chávez (1987–1988, WBA)
- Greg Haugen (1988–1989, IBF)
- Julio César Chávez (1988–1989, WBA & WBC)
- Pernell Whitaker (1989, IBF)
- Mauricio Aceves (1989–1990, WBO)
- Edwin Rosario (1989–1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1989–1990, WBC & IBF)
- Juan Nazario (1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1990–1992, WBA, WBC & IBF)
- Dingaan Thobela (1990–1991, WBO)
- Joey Gamache (1992, WBA)
- Miguel Ángel González (1992–1996, WBC)
- Giovanni Parisi (1992–1994, WBO)
- Tony Lopez (1992–1993, WBA)
- Freddie Pendleton (1993–1994, IBF)
- Dingaan Thobela (1993, WBA)
- Orzubek Nazarov (1993–1998, WBA)
- Rafael Ruelas (1994–1995, IBF)
- Óscar de la Hoya (1994–1995, WBO)
- Óscar de la Hoya (1995, WBO & IBF)
- Óscar de la Hoya (1995–1996, WBO)
- Philip Holiday (1995–1997, IBF)
- Artur Grigorian (1996–2004, WBO)
- Jean-Baptiste Mendy (1996–1997, WBC)
- Stevie Johnston (1997–1998, WBC)
- Shane Mosley (1997–1999, IBF)
- Jean-Baptiste Mendy (1998–1999, WBA)
- Cesar Bazan (1998–1999, WBC)
- Stevie Johnston (1999–2000, WBC)
- Julien Lorcy (1999, WBA)
- Stefano Zoff (1999, WBA)
- Paul Spadafora (1999–2003, IBF)
- Gilberto Serrano (1999–2000, WBA)
- Takanori Hatakeyama (2000–2001, WBA)
- José Luis Castillo (2000–2002, WBC)
- Julien Lorcy (2001, WBA)
- Raúl Horacio Balbi (2001–2002, WBA)
- Leonard Doroftei (2002–2003, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2002–2004, WBC)
- Javier Jauregui (2003–2004, IBF)
- Acelino Freitas (2004, WBO)
- Dugarbaataryn Lchagwa (2004, WBA)
- Julio Díaz (2004–2005, IBF)
- José Luis Castillo (2004–2005, WBC)
- Juan Díaz (2004–2007, WBA)
- Diego Corrales (2004–2005, WBO)
- Diego Corrales (2005, WBC & WBO)
- Diego Corrales (2005–2006, WBC)
- Leavander Johnson (2005, IBF)
- Jesús Chávez (2005–2007, IBF)
- Acelino Freitas (2006–2007, WBO)
- Joel Casamayor (2006–2007, WBC)
- Julio Díaz (2007, IBF)
- David Díaz (2007–2008, WBC)
- Juan Díaz (2007, WBA Super i WBO)
- Juan Díaz (2007–2008, WBA Super, WBO i IBF)
- José Alfaro (2007–2008, WBA)
- Nate Campbell (2008–2009, WBA Super, WBO i IBF)
- Yūsuke Kobori (2008–2009, WBA)
- Manny Pacquiao (2008–2009, WBC)
- Paulus Moses (2009–2010, WBA)
- Nate Campbell (2009, WBO i IBF)
- Juan Manuel Márquez (2009–2012, WBA Super i WBO)
- Edwin Valero (2009–2010, WBC)
- Humberto Soto (2010–2011, WBC)
- Miguel Acosta (2010–2011, WBA)
- Miguel Vázquez (2010–2014, IBF)
- Brandon Ríos (2011, WBA)
- Antonio DeMarco (2011–2012, WBC)
- Ricky Burns (2012–2014, WBO)
- Adrien Broner (2012–2014, WBC)
- Richard Abril (2013–2015, WBA)
- Omar Figueroa (2014, WBC)
- Terence Crawford (2014–2015, WBO)
- Mickey Bey (2014–2015, IBF)
- Jorge Linares (od 2014, WBC)
- Darleys Pérez (od 2015, WBA)
- Terry Flanagan (od 2015, WBO)
|
|
|