Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Freddie Welsh

Freddie Welsh
Frederick Hall Thomas
Ilustracja
Pseudonim

The Welsh Wizard

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1886
Pontypridd

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1927
Nowy Jork

Obywatelstwo

Walia

Wzrost

170 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

lekka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

169

Zwycięstwa

74

Przez nokauty

34

Porażki

5

Remisy

7

Freddie Welsh (właśc. Frederick Hall Thomas, ur. 5 marca 1886 w Pontypridd, zm. 29 lipca 1927 w Nowym Jorku[1]) – walijski bokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.

Wychował się w rodzinie należącej do klasy średniej. W wielu 16 lat po raz pierwszy wyjechał do Stanów Zjednoczonych, a podczas drugiego pobytu w tym państwie rozpoczął w 1905 karierę boksera zawodowego[1]. Po serii walk w Filadelfii powrócił w 1907 do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował karierę pięściarską. W 1908 znowu walczył w Stanach Zjednoczonych. W tym roku m.in. przegrał i zremisował z Packeyem McFarlandem oraz pokonał Abe Attella. 23 sierpnia 1909 w Mountain Ash zdobył tytuł zawodowego mistrza Europy w wadze lekkiej po pokonaniu Henriego Pieta. Obronił ten tytuł oraz został brytyjskim mistrzem w tej kategorii po wygranej 11 listopada tego roku w Londynie z Johnnym Summersem. Uzyskał wówczas pas Lonsdale'a przyznawany brytyjskim championom. W 1910 m.in. zremisował z Packeyem McFarlandem i pokonał w obronie tytułu europejskiego innego wybitnego boksera walijskiego Jima Driscolla. W 1911 stracił oba tytuły po porażce 27 lutego z Mattem Wellsem. Potem znowu wyjechał do Ameryki, gdzie m.in. pokonał Williego Ritchiego.

11 listopada 1912 Welsh odzyskał pasy europejskiego i brytyjskiego mistrza wagi lekkiej po wygraniu rewanżowej walki z Mattem Wellsem, a 16 grudnia tego roku został mistrzem Wspólnoty Brytyjskiej po zwycięstwie nad Hughie Meheganem. Po tej walce zaczął być uważany w Wielkiej Brytanii za mistrza świata. Po udanych obronach tytułu europejskiego w 1913 Welsh znowu wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam m.in. stoczył walkę no decision z Johnnym Dundee i pokonał Mexican Joe Riversa, a po powrocie do Wielkiej Brytanii zmierzył się 7 lipca 1914 w Londynie z Williem Ritchiem, który był uznawany w USA za mistrza świata, w pojedynku o zunifikowane mistrzostwo świata. Welsh zwyciężył po 20 rundach na punkty[2]. Skutecznie bronił tego tytułu w wielu walkach, ale dokładne ustalenie, stawką których walk było mistrzostwo świata, jest trudne, ponieważ nie było w tym czasie organizacji zarządzającej prawami do tytułu mistrza świata. W dodatku Welsh walczył w tym okresie zwykle w formule no decision, w której nie ogłaszano zwycięzcy na punkty, mógł więc stracić mistrzostwo tylko w razie przegranej przed czasem. Poniżej znajduje się wykaz skutecznych walk Welsha w obronie mistrzostwa:

Data Miejsce Oponent Wynik Źródło
1914-10-27 27 października 1914(dts) Boston Matty Baldwin wygrana na punkty [3]
1914-11-26 26 listopada 1914(dts) Syracuse Young Abe Brown no decision [3]
1915-02-15 15 lutego 1915(dts) Grand Rapids Jimmy Anderson no decision [3]
1915-02-25 25 lutego 1915(dts) Milwaukee Charley White no decision [3][4]
1915-04-09 9 kwietnia 1915(dts) Toledo Billy Wagner no decision [3][5]
1915-05-24 24 maja 1915(dts) Montreal Frankie Fleming no decision [3]
1915-11-15 15 listopada 1915(dts) Winnipeg Johnny O’Leary no decision [3]
1916-03-31 31 marca 1916(dts) Nowy Jork Benny Leonard no decision [3][6]
1916-07-04 4 lipca 1916(dts) Denver Ad Wolgast dyskwalifikacja w 11. rundzie [3]
1916-09-04 4 września 1916(dts) Colorado Springs Charley White wygrana na punkty [3][7]
1916-09-22 22 września 1916(dts) Seattle Harry Anderson wygrana na punkty [3]
1917-04-17 17 kwietnia 1917(dts) Saint Louis Battling Nelson no decision [3][8]

W tym okresie Welsh walczył również z takimi pięściarzami, jak: Ad Wolgast (wygrana w 1914[9] i no decision w 1916), Willie Ritchie (no decision w 1915[10]), Benny Leonard (no decision w 1916[11]), Rocky Kansas (no decision w 1917) i Johnny Kilbane (no decision w 1917[12]).

Welsh (z lewej strony) i Benny Leonard w walce w 1917

Utracił tytuł mistrzowski po porażce z Bennym Leonardem przez techniczny nokaut w 9. rundzie 28 maja 1917 w Nowym Jorku[13]. Po tej walce wycofał się z ringu, ale powrócił i stoczył sześć walk w latach 1920-1922.

Źle ulokowane inwestycje sprawiły, że stracił majątek i zmarł w 1927 w biedzie, w wieku zaledwie 41 lat. Został wybrany w 1997 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[14].

Przypisy

  1. a b Freddie Welsh [online], Welsh boxers [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-02] (ang.).
  2. Barry J. Hugman, 1914-07-07 Freddie Welsh w pts 20 Willie Ritchie, Olympia, Kensington, London, England - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l Wykaz walk zawodowych Welsha [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  4. Barry J. Hugman, 1915-02-25 Freddie Welsh nd-w pts 10 Charley White, Brewery City Auditorium, Milwaukee, Wisconsin, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  5. Barry J. Hugman, 1915-04-09 Freddie Welsh nd-w pts 10 Billy Wagner, The Coliseum, Toledo, Ohio, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  6. Barry J. Hugman, 1916-03-31 Freddie Welsh nd-l pts 10 Benny Leonard, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  7. Barry J. Hugman, 1916-09-04 Freddie Welsh w pts 20 Charley White, The Arena, Colorado Springs, Colorado USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  8. Barry J. Hugman, 1917-04-17 Freddie Welsh nd-w pts 12 Battling Nelson, Future AC, St Louis, Missouri, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  9. Barry J. Hugman, 1914-11-02 Freddie Welsh nd-w rsc 9 (10) Ad Wolgast, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  10. Barry J. Hugman, 1915-03-11 Freddie Welsh nd-l pts 10 Willie Ritchie, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  11. Barry J. Hugman, 1916-07-28 Freddie Welsh nd-w pts 10 Benny Leonard, Washington Park Arena, Brooklyn, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  12. Barry J. Hugman, 1917-05-01 Freddie Welsh nd-l pts 10 Johnny Kilbane, The Casino, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
  13. Barry J. Hugman, 1917-05-28 Benny Leonard nd-w rsc 9 (10) Freddie Welsh, The Casino, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  14. Freddie Welsh [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-29] (ang.).

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya