Władysław Buszek

Władysław Buszek

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1888 Chylczyce
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 1945 Oksford
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie, Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	6 Pułk Piechoty, 26 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Władysław Buszek (ur. 16 lutego 1888 w Chylczycach, zm. 16 stycznia 1945 w Oksfordzie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, grawer, rzeźbiarz.

Życiorys

Władysław Buszek urodził 16 lutego 1888. Był synem Antoniny. Przed 1914 był przemysłowcem.

Po wybuchu I wojny światowej 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 6 pułku piechoty w składzie III Brygady.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana rezerwy piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919^[1][2]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 26 pułku piechoty w garnizonach Gródek Jagielloński/Lwów^[3][4]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer po ukończeniu 40 roku życia i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto^[5].

W okresie II Rzeczypospolitej prowadził zakład przy ulicy Akademickiej we Lwowie, w którym sprzedawał wyroby złote, srebrne i zegarki, a ponadto prowadził dział, w którym wykonywał odznaki, żetony, nagrody, pozłocenie, posrebrzanie^[6][7][8]. Był projektantem i wykonawcą odznak jednostek Wojska Polskiego, w tym odznak jednostek piechoty WP, którymi były:

• odznaka pamiątkowa 40 pułku piechoty ze Lwowa^[9],
• odznaka pamiątkowa 12 pułku artylerii polowej ze Złoczowa^[10],
• odznaka pamiątkowa 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich z Przemyśla^[11],
• odznaka pamiątkowa 23 pułku piechoty z Włodzimierza Wołyńskiego^[12],
• Odznaka Honorowa „Orlęta” (wytwórca)^[13].

W latach 20. wykonał berło Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie^[14].

Był członkiem zwyczajnym Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie^[15].

W czasie II wojny światowej przebywał w Londynie, gdzie nadal zajmował się produkcją odznak (wykonał odznakę 1 pułku artylerii motorowej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie)^[16].

Zmarł 16 stycznia 1945 w Oksford i został pochowany na cmentarzu w Botley^[17].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości (28 grudnia 1933)^[18]

• Złoty Krzyż Zasługi (1938)^[19]
• Srebrny Krzyż Zasługi (30 listopada 1929)^[20]

Przypisy

1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 485.
2. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 426.
3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 201.
4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 187.
5. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 12, 949.
6. Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 253 z 3 listopada 1932. 
7. Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 256 z 6 listopada 1932. 
8. Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 7, Nr 306 z 6 listopada 1932. 
9. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 78.
10. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 247.
11. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 76.
12. Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. s. 53.
13. Warszawskie Centrum Numizmatyczne. sixbid.com. [dostęp 2015-08-24].
14. Małgorzata Porada-Labuda: Wyjechały trzy, wróciło sześć. uni.wroc.pl, 2010-01-26. [dostęp 2015-08-24].
15. Sprawozdanie Wydziału Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie zaczas od 1 kwietnia 1934 do 31 marca 1935 przedłożone Walnemu Zgromadzeniu w dniu 29 maja 1935. Lwów: Kasyno i Koło Literacko-Artystyczne we Lwowie, 1935, s. 32.
16. Marek Wroński: Pod znakiem trupiej główki. Barwa „baterii śmierci” 1. pułku artylerii motorowej w latach II wojny światowej. s. 566. [dostęp 2015-08-24].
17. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 20.
18. M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249).
19. Odznaczenia Krzyżem Zasługi wśród Legionistów Okręgu Lwowskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 204 z 9 września 1938. 
20. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 356 „za zasługi na polu pracy narodowej i społecznej”.

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918. Władysław Buszek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-15)].