|
Władimir Alikin
Władimir Alikin Владимир Аликин
| Data i miejsce urodzenia
|
10 maja 1957
Nowoiliński
|
| Klub
|
Buriewiestnik Perm
|
| Debiut w PŚ
|
Sezon 1977/1978
|
| Pierwsze punkty w PŚ
|
21.01 1979, Anterselva (5. miejsce - b.indywidualny)
|
| Pierwsze podium w PŚ
|
6.04 1979, Bardufoss
(3. miejsce - b.indywidualny)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
| Odznaczenia
|
  
|
Władimir Aleksandrowicz Alikin (rus: Владимир Александрович Аликин, ur. 10 maja 1957 w Nowoilińskim) – rosyjski biathlonista reprezentujący ZSRR, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Alikin zaczął trenować biegi narciarskie w 1969 roku, a dwa lata później również biathlon. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1977/1978. Pierwsze punkty wywalczył 21 stycznia 1979 roku w Anterselvie, zajmując piąte miejsce w biegu indywidualnym. Nieco ponad dwa miesiące później, 6 kwietnia w Bardufoss po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak, Aleksandr Tichonow i Frank Ullrich z NRD. W klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 zajął ostatecznie czwarte miejsce. Łącznie sześć razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 28 stycznia 1981 roku w Ruhpolding był najlepszy w biegu indywidualnym.
W 1979 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Ruhpolding, gdzie wspólnie z Władimirem Barnaszowem, Nikołajem Krugłowem i Aleksandrem Tichonowem zdobył brązowy medal. Ponadto był ósmy w biegu indywidualnym i czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z Włochem Luigim Weissem. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Lahti indywidualnie plasował się poza czołową dziesiątką, jednak w sztafecie po raz kolejny zdobył brązowy medal. Wspólnie z Barnaszowem, Wiktorem Siemionowem i Anatolijem Alabjewem zajął trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Mińsku w 1982 roku. Na tej samej imprezie trzeci był też w sprincie, ulegając tylko Norwegowi Eirikowi Kvalfossowi i Frankowi Ullrichowi. Brał również udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Lake Placid, gdzie reprezentacja ZSRR w składzie Alikin, Barnaszow, Alabjew i Tichonow zdobyła złoty medal w biegu sztafetowym. W sprincie Alikin wywalczył srebrny medal, rozdzielając na podium Ullricha i Alabjewa. Ponadto zajął ósme miejsce w biegu indywidualnym.
Po zakończeniu czynnej kariery został trenerem. Prowadził między innymi męską reprezentację Rosji w latach 2006–2010[1][2].
Został odznaczony m.in. Orderem Przyjaźni Narodów.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Przypisy
Bibliografia
- 1968:
 (Aleksandr Tichonow, Nikołaj Puzanow, Wiktor Mamatow, Władimir Gundarcew)
- 1972: (Aleksandr Tichonow, Rinat Safin, Iwan Biakow, Wiktor Mamatow)
- 1976: (Aleksandr Jelizarow, Iwan Biakow, Nikołaj Krugłow, Aleksandr Tichonow)
- 1980: (Władimir Alikin, Aleksandr Tichonow, Władimir Barnaszow, Anatolij Alabjew)
- 1984: (Dmitrij Wasiljew, Jurij Kaszkarow, Algimantas Šalna, Siergiej Bułygin)
- 1988: (Dmitrij Wasiljew, Siergiej Czepikow, Aleksandr Popow, Walerij Miedwiedcew)
- 1992:
 (Ricco Gross, Jens Steinigen, Mark Kirchner, Fritz Fischer)
- 1994: (Ricco Gross, Frank Luck, Mark Kirchner, Sven Fischer)
- 1998: (Ricco Gross, Peter Sendel, Sven Fischer, Frank Luck)
- 2002:
 (Halvard Hanevold, Frode Andresen, Egil Gjelland, Ole Einar Bjørndalen)
- 2006: (Sven Fischer, Michael Greis, Ricco Gross, Michael Rösch)
- 2010: (Halvard Hanevold, Tarjei Bø, Emil Hegle Svendsen, Ole Einar Bjørndalen)
- 2014:
 (Dmitrij Małyszko, Anton Szypulin, Jewgienij Ustiugow, Aleksiej Wołkow)
- 2018:
 (Peppe Femling, Jesper Nelin, Sebastian Samuelsson, Fredrik Lindström)
- 2022: (Sturla Lægreid, Tarjei Bø, Johannes Thingnes Bø, Vetle Sjåstad Christiansen)
|
![]()
|
|
