|
| Państwo
|
 Rumunia
|
| Data i miejsce urodzenia
|
21 lipca 1981
Bukareszt
|
| Wzrost
|
198 cm
|
| Gra
|
praworęczny, jednoręczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
2000
|
| Zakończenie kariery
|
2016
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
1
|
| Najwyżej w rankingu
|
26 (6 lipca 2009)
|
| Australian Open
|
2R (2005, 2009, 2010, 2014)
|
| Roland Garros
|
QF (2005)
|
| Wimbledon
|
3R (2003, 2009, 2010)
|
| US Open
|
2R (2008, 2010)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
2
|
| Najwyżej w rankingu
|
117 (21 lipca 2008)
|
| Australian Open
|
2R (2012, 2013)
|
| Roland Garros
|
2R (2012)
|
| Wimbledon
|
2R (2005, 2008, 2009)
|
| US Open
|
2R (2005, 2010)
|
|
|
Victor Hănescu (ur. 21 lipca 1981 w Bukareszcie) – rumuński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą Hănescu był w latach 2000–2016.
Pierwsze sukcesy w zawodowym Tourze zaczął odnosić w roku 2005, kiedy to awansował do ćwierćfinału wielkoszlemowego Rolanda Garrosa. Po drodze wyeliminował Davida Nalbandiana; przegrał z Rogerem Federerem. Tegoż samego roku osiągnął finał deblowego turnieju z cyklu ATP World Tour w Bukareszcie. Partnerem Hănescu był Andrei Pavel.
W roku 2007 Hănescu zagrał po raz pierwszy w finale gry pojedynczej, podczas zawodów w Bukareszcie. Spotkanie finałowe przegrał jednak z Gilles'em Simonem. W 2008 roku Hănescu odniósł swoje premierowe zwycięstwa turniejowe, zarówno w singlu, jak i deblu. Najpierw triumfował w grze podwójnej na kortach w Kitzbühel, gdzie razem z Jamesem Cerretanim pokonał w finale parę Lucas Arnold Ker–Olivier Rochus, natomiast w singlu wygrał zawody w Gstaad. Hănescu w drodze po tytuł pokonał m.in. w półfinale najwyżej rozstawionego w rozgrywkach Stanislasa Wawrinkę, a w finale Igora Andriejewa[1].
W połowie lipca 2009 roku, podczas turnieju w Stuttgarcie Hănescu uzyskał finały w grze pojedynczej i podwójnej. Mecz o tytuł w rozgrywkach singlowych przegrał z Jérémym Chardym, z kolei w deblu wspólnie z Horią Tecău przegrali z parą František Čermák–Michal Mertiňák[2]. Na początku kwietnia 2010 roku Hănescu awansował do finału w Casablance, gdzie nie sprostał Stanislasowi Wawrince.
Drugie deblowe zwycięstwo Hănescu wywalczył pod koniec lutego 2011 roku w Acapulco, partnerując Horii Tecău. Spotkanie finałowe wygrali nad duetem Marcelo Melo–Bruno Soares. W maju tegoż samego sezonu Hănescu doszedł do finału singla w Nicei. Pojedynek o tytuł przegrał po trzysetowym meczu z Nicolásem Almagro[3].
Od roku 2001 Hănescu reprezentuje Rumunię w Pucharze Davisa. Do końca 2014 roku rozegrał w tych rozgrywkach 37 meczów (singiel i debel), z których 16 wygrał.
Hănescu 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich, w Atenach (2004) i Pekinie (2008). W Atenach wystartował w grze pojedynczej podwójnej ponosząc porażki w 1 rundach, natomiast w Pekinie uczestniczył w rywalizacji singlowej dochodząc do 2 rundy[4].
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlowym był na 26. miejscu na początku lipca 2009 roku, natomiast w zestawieniu deblistów pod koniec lipca 2008 roku był na 117. pozycji.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
|
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
|
ATP International Series /
ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (1–4)
Gra podwójna (2–2)
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
| Turniej |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
Wygrane turnieje |
Bilans w turnieju
|
| Australian Open
|
–
|
1R
|
2R
|
1R
|
1R
|
1R
|
2R
|
2R
|
1R
|
1R
|
1R
|
2R
|
–
|
–
|
0 / 11
|
4–11
|
| French Open
|
3R
|
2R
|
QF
|
–
|
1R
|
2R
|
4R
|
3R
|
2R
|
1R
|
3R
|
1R
|
–
|
–
|
0 / 11
|
16–11
|
| Wimbledon
|
3R
|
1R
|
2R
|
–
|
–
|
2R
|
3R
|
3R
|
2R
|
–
|
1R
|
1R
|
–
|
–
|
0 / 9
|
9–9
|
| US Open
|
1R
|
1R
|
1R
|
–
|
–
|
2R
|
1R
|
2R
|
1R
|
–
|
1R
|
–
|
–
|
–
|
0 / 8
|
2–8
|
| Bilans spotkań
|
4–3
|
1–4
|
6–4
|
0–1
|
0–2
|
3–4
|
6–4
|
6–4
|
2–4
|
0–2
|
2–4
|
1–3
|
0–0
|
0–0
|
N/A
|
31–39
|
Przypisy
Bibliografia
