Lucas Arnold Ker
Państwo
|
Argentyna
|
Data i miejsce urodzenia
|
12 października 1974 Buenos Aires
|
Wzrost
|
180 cm
|
Gra
|
praworęczny
|
Status profesjonalny
|
1994
|
Zakończenie kariery
|
2016
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
77 (20 lipca 1998)
|
Australian Open
|
1R (1998, 1999)
|
Roland Garros
|
2R (1998)
|
Wimbledon
|
1R (1998)
|
US Open
|
3R (1998)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
15
|
Najwyżej w rankingu
|
21 (8 marca 2004)
|
Australian Open
|
3R (1999, 2002, 2008, 2009)
|
Roland Garros
|
SF (1997)
|
Wimbledon
|
3R (2001)
|
US Open
|
3R (2003)
|
Lucas Arnold Ker (ur. 12 października 1974 w Buenos Aires) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w roku 1994. W singlu najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1998 roku na 77. miejscu. Znaczny wkład w awans do pierwszej setki rankingowej miały występy w wielkoszlemowych turniejach. Wygrywał również rozgrywki z serii ATP Challenger Tour i ITF Men's Circuit.
W grze podwójnej wygrał 15 turniejów rangi ATP World Tour oraz 18 razy dochodził do finałów. Najlepszym wielkoszlemowym wynikiem Argentyńczyka w deblu jest półfinał French Open z 1997 roku. Na początku marca 2004 roku zajmował 21. pozycję w indywidualnym rankingu deblistów.
Od roku 1997 jest również reprezentantem Argentyny w Pucharze Davisa. Do największych jego osiągnięć w tej imprezie tenisowej należą półfinały z roku 2002 i 2003.
W sezonie 2002 był w składzie drużyny argentyńskiej, która wygrała Drużynowy Puchar Świata w tenisie ziemnym. Wspólnie z José Acasuso, Guillermem Cañasem i Gastónem Etlisem doszedł do finału turnieju, w którym Argentyna pokonała reprezentację Rosji 3:0.
Znaczący wpływ na przebieg kariery tenisowej Argentyńczyka miał rak jądra, który wykryto u niego we wrześniu 2006 roku. Jednak leczenie przebiegło pomyślnie i wznowił karierę w 2008 roku[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra podwójna (15–18)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
11 sierpnia 1996
|
San Marino
|
Ceglana
|
Pablo Albano
|
Mariano Hood Sebastián Prieto
|
6:1, 6:3
|
Finalista
|
1.
|
6 października 1996
|
Marbella
|
Ceglana
|
Pablo Albano
|
Andrew Kratzmann Jack Waite
|
7:6, 3:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
13 czerwca 1999
|
Merano
|
Ceglana
|
Jaime Oncins
|
Marc-Kevin Goellner Eric Taino
|
6:4, 7:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
15 sierpnia 1999
|
San Marino
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Petr Pála Pavel Vízner
|
6:3, 6:2
|
Zwycięzca
|
4.
|
19 września 1999
|
Majorka
|
Ceglana
|
Tomás Carbonell
|
Alberto Berasategui Francisco Roig
|
6:1, 6:4
|
Zwycięzca
|
5.
|
3 października 1999
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Martín García
|
Marc-Kevin Goellner Francisco Montana
|
6:3, 2:6, 6:3
|
Finalista
|
2.
|
13 lutego 2000
|
San José
|
Twarda (hala)
|
Eric Taino
|
Jan-Michael Gambill Scott Humphries
|
1:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
6.
|
12 marca 2000
|
Bogota
|
Ceglana
|
Pablo Albano
|
Juan Balcells Mauricio Hadad
|
7:6(4), 1:6, 6:2
|
Finalista
|
3.
|
23 lipca 2000
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Donald Johnson
|
Jiří Novák David Rikl
|
7:5, 2:6, 3:6
|
Zwycięzca
|
7.
|
18 lutego 2001
|
Viña del Mar
|
Ceglana
|
Tomás Carbonell
|
Mariano Hood Sebastián Prieto
|
6:4, 2:6, 6:3
|
Zwycięzca
|
8.
|
25 lutego 2001
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
Tomás Carbonell
|
Mariano Hood Sebastián Prieto
|
5:7, 7:5, 7:6(5)
|
Finalista
|
4.
|
17 lutego 2002
|
Viña del Mar
|
Ceglana
|
Luis Lobo
|
Gastón Etlis Martín Rodríguez
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
5.
|
28 kwietnia 2002
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Gastón Etlis
|
Michael Hill Daniel Vacek
|
4:6, 4:6
|
Finalista
|
6.
|
28 lipca 2002
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Àlex Corretja
|
Robbie Koenig Thomas Shimada
|
6:7(3), 4:6
|
Zwycięzca
|
9.
|
29 września 2002
|
Palermo
|
Ceglana
|
Luis Lobo
|
František Čermák Leoš Friedl
|
6:4, 4:6, 6:2
|
Finalista
|
7.
|
23 lutego 2003
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
David Nalbandian
|
Mariano Hood Sebastián Prieto
|
2:6, 2:6
|
Finalista
|
8.
|
13 kwietnia 2003
|
Estoril
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
1:6, 2:6
|
Zwycięzca
|
10.
|
4 maja 2003
|
Walencja
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Brian MacPhie Nenad Zimonjić
|
6:1, 6:7(7), 6:4
|
Finalista
|
9.
|
13 lipca 2003
|
Båstad
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Simon Aspelin Massimo Bertolini
|
7:6(3), 0:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
11.
|
28 września 2003
|
Palermo
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
František Čermák Leoš Friedl
|
7:6(6), 6:7(3), 6:4
|
Finalista
|
10.
|
26 października 2003
|
Bazylea
|
Dywanowa (hala)
|
Mariano Hood
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 2:6
|
Zwycięzca
|
12.
|
22 lutego 2004
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Federico Browne Diego Veronelli
|
7:5, 6:7(2), 6:4
|
Finalista
|
11.
|
25 lipca 2004
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Martín García
|
František Čermák Leoš Friedl
|
3:6, 5:7
|
Zwycięzca
|
13.
|
19 września 2004
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
José Acasuso Óscar Hernández
|
7:6(5), 6:1
|
Zwycięzca
|
14.
|
3 października 2004
|
Palermo
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Gastón Etlis Martín Rodríguez
|
7:5, 6:2
|
Finalista
|
12.
|
31 października 2004
|
Bazylea
|
Dywanowa (hala)
|
Mariano Hood
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(9), 2:6
|
Finalista
|
13.
|
10 kwietnia 2005
|
Walencja
|
Ceglana
|
Mariano Hood
|
Fernando González Martín Rodríguez
|
4:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
15.
|
22 maja 2005
|
St. Pölten
|
Ceglana
|
Paul Hanley
|
Martin Damm Mariano Hood
|
6:3, 6:4
|
Finalista
|
14.
|
7 sierpnia 2005
|
Sopot
|
Ceglana
|
Sebastián Prieto
|
Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
|
6:7(7), 4:6
|
Finalista
|
15.
|
7 maja 2006
|
Estoril
|
Ceglana
|
Leoš Friedl
|
Lukáš Dlouhý Pavel Vízner
|
3:6, 1:6
|
Finalista
|
16.
|
23 lipca 2006
|
Amersfoort
|
Ceglana
|
Christopher Kas
|
Alberto Martín Fernando Vicente
|
4:6, 3:6
|
Finalista
|
17.
|
20 lipca 2008
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Olivier Rochus
|
James Cerretani Victor Hănescu
|
3:6, 5:7
|
Finalista
|
18.
|
15 lutego 2009
|
Costa do Sauípe
|
Ceglana
|
Juan Mónaco
|
Marcel Granollers Tommy Robredo
|
4:6, 5:7
|
Przypisy
Bibliografia
|
|