Tsugiharu Ogiwara (jap. 荻原次晴 Ogiwara Tsugiharu; ur. 20 grudnia 1969 r. w Kusatsu) - japoński kombinator norweski, złoty medalista mistrzostw świata.
Kariera
W Pucharze Świata Tsugiharu Ogiwara zadebiutował 11 marca 1989 roku w Falun, gdzie zajął 28. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Był to jego jedyny start w sezonie 1988/1989 i wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Przez kilka kolejnych sezonów nie startował w PŚ. Startował wtedy w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny), zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1993/1994. Czterokrotnie stawał wtedy na podium, w tym 12 grudnia 1993 roku w Kuopio zwyciężył. Do rywalizacji w Pucharze Świata powrócił w sezonie 1993/1994. Wystąpił w trzech konkursach i już w pierwszym starcie, 4 marca 1994 roku w Vuokatti zdobył pierwsze punkty, zajmując 17. miejsce. Najlepszy wynik osiągnął 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie był dwunasty. W klasyfikacji generalnej zajął 45. miejsce.
Przełom w karierze Japończyka nastąpił w sezonie 1994/1995. We wszystkich swoich startach plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym dwukrotnie stawał na podium: 14 stycznia 1995 roku w Libercu i 9 lutego 1995 roku w Oslo zajmował drugie miejsce, w obu przypadkach przegrywając tylko ze swoim bratem Kenjim. W sezonie tym Kenji zdobył Kryształową Kulę, a Tsugiharu zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do trzeciego zawodnika, Norwega Knuta Tore Apelanda 73 punkty. Na przełomie lutego i marca 1995 roku brał udział w Mistrzostwach Świata w Thunder Bay. W konkursie indywidualnym zajmował po skokach czwarte miejsce, jednak nie utrzymał tej pozycji na trasie biegu i zawody zakończył na dziesiątej pozycji. W konkursie drużynowym wspólnie ze swoim bratem, a także Masashim Abe i Takanorim Kōno zdobył złoty medal. Japończycy byli najlepsi w skokach, co dało im dużą przewagę przed biegiem. Na mecie wyprzedzili Norwegów o blisko dwie minuty, a trzecich Szwajcarów o ponad pięć.
Dobrą formę prezentował także w sezonie 1995/1996, w którym zajął trzynaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Trzykrotnie meldował się w czołowej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 28 lutego 1996 roku w Sapporo, gdzie był czwarty. W kolejnym sezonie spisał się nieco słabiej, ani razu nie mieszcząc się w pierwszej dziesiątce, a w klasyfikacji generalnej zajął 25. miejsce. W lutym 1997 roku wystartował na Mistrzostwach Świata w Trondheim, gdzie wraz z kolegami był dziewiąty w sztafecie, a konkurs indywidualny ukończył dopiero na 34. miejscu.
Najważniejszym punktem sezonu 1997/1998 były Igrzyska Olimpijskie w Nagano. W konkursie indywidualnym Tsugiharu uzyskał trzeci wynik na skoczni i do biegu przystąpił ze stratą 51 sekund do prowadzącego Bjarte Engena Vika z Norwegii. Na trasie biegu został jednak minięty przez trzech rywali, w tym swojego brata, i do mety przybiegł na szóstym miejscu. W zawodach drużynowych Japończycy zajmowali po skokach piąte miejsce i do biegu przystąpili ze stratą 21 sekund. Na trasie biegu nie zdołali awansować, kończąc bieg na piątej pozycji ze stratą ponad dwóch minut. W zawodach pucharowych trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, najbliżej podium będąc 28 lutego 1998 roku w Sapporo, gdzie ponownie był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął 25. miejsce. W styczniu 1998 roku wygrał zawody Pucharu Świata B w Reit im Winkl. W 1998 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Wynik zwycięzcy
|
Strata
|
Zwycięzca
|
6.
|
14 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Gundersen K-90/15 km
|
41:21.1 min
|
+1:25.3 min
|
Bjarte Engen Vik
|
5.
|
20 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Sztafeta K-90/4x5 km[1]
|
54:11.5 min
|
+2:07.3 min
|
Norwegia
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Linki zewnętrzne
Przypisy
Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża) |
|
---|
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna) |
- 2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher)
- 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis)
- 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek)
- 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber)
- 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
|
---|
Sprint drużynowy (skocznia duża) |
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne: