Tino Edelmann (ur. 13 kwietnia1985 w Oberhofie) – niemieckikombinator norweski, brązowy medalista olimpijski, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zwycięzca Letniego Grand Prix.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 26 sierpnia 2000 roku, kiedy wystartował w trzeciej edycjiLetniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Zajął wtedy 54. miejsce w zawodach indywidualnych w Klingenthal. Dwa dni później był trzydziesty w Oberhofie. Pierwszy indywidualny występ w Pucharze Świata B zaliczył 4 stycznia 2002 roku w Klingenthal, kiedy zajął 25. miejsce w sprincie. W sezonie 2001/2002 tego cyklu wystartował jeszcze dziewięciokrotnie, tylko raz nie zdobywając punktów. W efekcie zajął 26. miejsce w klasyfikacji generalnej. W styczniu 2002 roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Schonach, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal, a w konkursie metodą Gunderseną był dziewiąty.
W Pucharze Świata zadebiutował 1 stycznia 2003 roku w Oberhofie, zajmując 41. miejsce w sprincie. W sezonie 2002/2003 startował jeszcze dwukrotnie, ale również nie zdobył punktów i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå zdobył złoty medal w drużynie, w sprincie był piąty, a w Gundersenie zajął 17. miejsce. Startował także w Pucharze Świata B, wygrywając zawody w sprincie w Ruce 7 marca i w Trondheim 12 marca 2003 roku. Sezon 2003/2004 Pucharu Kontynentalnego zaczął od zwycięstwa w sprincie, 5 grudnia 2003 roku w Rovaniemi. Na podium stanął także 20 grudnia w Ruhpolding, gdzie był drugi w sprincie. Od tej pory startował głównie w Pucharze Świata. Najlepszy wynik na najwyższym szczeblu rozgrywek w tym sezonie uzyskał 22 lutego 2004 roku w czeskimLibercu, gdzie był ósmy. Na początku lutego wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Stryn, gdzie zdobył srebrne medale w sztafecie, sprincie i Gundersenie.
W sezonach 2004/2005, 2005/2006 i 2006/2007 nie osiągał większych sukcesów w Pucharze Świata. Jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce Gundersenie, wywalczone 30 stycznia 2005 roku w Sapporo. W 2005 roku wystartował na mistrzostwach świata w Oberstdorfie, gdzie był osiemnasty w sprincie, a zawodów metodą Gundersena nie ukończył. Miesiąc później wywalczył kolejne trzy medale podczas mistrzostw świata juniorów w Rovaniemi. Wraz z kolegami sięgnął po złoto w drużynie, a indywidualnie był drugi w Gundersenie oraz trzeci w sprincie.
Przełom nadszedł w sezonie 2007/2008. W pierwszej części sezonu, 12 grudnia 2007 roku w austriackimRamsau Edelmann po raz pierwszy w karierze stanął na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata. Zajął tam trzecie miejsce w sprincie huraganowym, ulegając tylko dwóm rodakom: Björnowi Kircheisenowi i Ronny’emu Ackermannowi. W pozostałych zawodach jeszcze trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce: 30 grudnia w Oberhofie był siódmy w Gundersenie, 12 stycznia w Val di Fiemme był dziewiąty w tej samej konkurencji, a 9 marca 2008 roku w Oslo zajął dziesiąte miejsce w sprincie. W klasyfikacji generalnej dało mu to dwunasta pozycję. Mimo że w kolejnym sezonie nie stawał na podium, to w klasyfikacji generalnej zajął miejsce wyższe niż przed rokiem - ósme. Najbliżej podium był 30 listopada w Ruce, 4 stycznia w Schonach i 8 lutego 2009 roku w Seefeld, gdzie zajmował piąte miejsce w Gundersenie. Podczas mistrzostw świata w Libercu razem z Erikiem Frenzlem, Ronnym Ackermannem i Björnem Kircheisenem zdobył srebrny medal w sztafecie. Drugi był także w starcie masowym, przegrywając tylko z Toddem Lodwickiem ze Stanów Zjednoczonych. Ponadto w zawodach metodą Gundersena był siódmy na dużej skoczni i dziewiąty na normalnej.
W lecie 2009 roku wystartował w dwunastej edycjiLetniego Grand Prix w kombinacji norweskiej, zajmując dwukrotnie czwarte i dwukrotnie drugie miejsce. Pozwoliło mu to na triumf w klasyfikacji końcowej. Dobrą formę zdołał także utrzymać w sezonie 2009/2010, w którym był piąty w klasyfikacji generalnej. Czterokrotnie stawał na podium w tym 6 grudnia 2009 roku w norweskimLillehammer po raz pierwszy w karierze zwyciężył w zawodach Pucharu Świata. Był także drugi 29 listopada w Ruce i 19 grudnia w Ramsau, a 5 marca 2010 roku w Lahti zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver Niemcy w składzie: Johannes Rydzek, Tino Edelmann, Eric Frenzel i
Björn Kircheisen wywalczyli brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie Tino był osiemnasty w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie zajął 28. miejsce.
W dziesięciu startach w zawodach Pucharu Świata w sezonie 2010/2011 sześciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnął 19 grudnia 2010 roku w Ramsau, gdzie zajął drugie miejsce w Gundersenie, ustępując tylko Austriakowi Mario Stecherowi. Było to jedyne podium Edelmanna w tym sezonie. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem dziewiątą pozycję. Na mistrzostwach świata w Oslo w 2011 roku wspólnie z Rydzkiem, Kircheisenem i Frenzlem zdobył brązowe medale w obu konkursach drużynowych, a indywidualnie wywalczył srebrny medal w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie był piętnasty. Dobrą passę kontynuował na początku sezonu 2011/2012 – 25 listopada 2011 roku w Ruce zajął trzecie miejsce, a dzień później zwyciężył. Łącznie pięciokrotnie plasował się na podium zawodów tego sezonie i w klasyfikacji generalnej był ósmy.
.jpg)
