Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Spacer więźniów (według Dore)

Spacer więźniów (według Dorégo)
De gevangenisbinnenplaats (naar Gustave Doré)
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1890

Medium

olej na płótnie

Wymiary

80 × 64 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie

Spacer więźniów (według Dorégo) (hol. De gevangenisbinnenplaats (naar Gustave Doré), ang. Prisoners Exercising (after Doré)) – obraz Vincenta van Gogha namalowany w dniach 10-11 lutego 1890[1] podczas pobytu artysty w miejscowości Saint-Rémy.

Nr kat.: F 669, JH 1885.

Historia

Vincent van Gogh w czasie pobytu w szpitalu psychiatrycznym Saint-Paul-de-Mausole w Saint-Rémy malował kopie obrazów innych malarzy, których cenił, w tym Gustave'a Dorégo. W liście do brata Theo pisał:

Próbowałem kopiować "Pijących mężczyzn" Daumiera i "Więźniów w więzieniu" Doré; to bardzo trudne.[2]

Oryginał, miedzioryt zatytułowany Newgate: The Exercise Yard, wykonany został przez francuskiego malarza i rzeźbiarza Gustave'a Dorégo i opublikowany w 1872 przez Blancharda Jerrolda w londyńskim wydawnictwie "London, a Pilgrimage"[1]. Kopię miedziorytu przesłał Vincentowi do Saint-Rémy jego brat[3].

Opis

Miedzioryt Dorégo

Spacer więźniów należy do najbardziej uderzających obrazów van Gogha ze względu na to, że podjęty temat bardzo odpowiadał jego ówczesnej sytuacji życiowej – dobrowolnemu internowaniu[1]. Biało-czarny miedzioryt Dorégo oddał van Gogh za pomocą delikatnej, chromatycznej faktury.

Kilku mężczyzn w cylindrach obserwuje obojętnie niemający końca spacer więźniów. Mieszczańska rzeczywistość obserwujących jest przeciwstawiona przygnębieniu skazanych. Van Gogh nadał nową interpretację dziełu Dorégo: podjęty temat był dla niego ucieleśnieniem jego własnego poczucia klaustrofobicznego zamknięcia i chęci wyrwania się z niego. Wędrówka w kółko była metaforą jego własnej egzystencji: głębokiego poczucia winy i gwałtownego pragnienia wolności. Niektórzy krytycy upatrywali w jednym z więźniów o jasnych włosach, jedynym, który nie ma czapki na głowie, autoportretu samego van Gogha. Zwracając się lekko w kierunku widza więzień ten sprawia wrażenie, jakby chciał wyrwać się z kręgu spacerujących.

Odniesienie do nadziei, a także nieodwracalnie utraconej wolności, stanowią również dwa białe motyle, niewidoczne na pierwszy rzut oka, lecące razem na tle wysokich murów otaczających przygnębiający dziedziniec więzienny[4].

Przypisy

  1. a b c Vincent van Gogh gallery: The Paintings: Prisoners Exercising (after Doré). [dostęp 2011-02-20]. (ang.).
  2. webexhibits.org: Letter from Vincent van Gogh to Theo van Gogh, Saint-Rémy, 10 or 11 February 1890. [dostęp 2011-02-20]. Cytat: I have tried to copy the "Men Drinking" by Daumier and the "Convict Prison" by Doré; it is very difficult. (ang.).
  3. Anna Torterolo: Van Gogh: A Profound and Tormented Genius – His Life in Paintings. Dorling Kindersley, 1996, s. 110. ISBN 0-7894-4143-8. (ang.).
  4. Anna Torterolo: Van Gogh: A Profound and Tormented Genius – His Life in Paintings. Dorling Kindersley, 1996, s. 111. ISBN 0-7894-4143-8. (ang.).

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya