Autoportret przed sztalugą[1] lub Autoportret jako artysta[2] (niderl. Zelfportret als schilder), (ang. Self-Portrait in Front of the Easel)[3] – tytuł obrazu olejnego namalowanego przez Vincenta van Gogha w pierwszych miesiącach 1888 podczas jego pobytu w Paryżu. Obraz znajduje się w zbiorach Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie.
Nr kat.: F 522, JH 1356.
Historia
Vincent van Gogh w czasie swojego pobytu w Paryżu namalował najwięcej autoportretów (27 obrazów). Pierwszy zachowany autoportret artysty pochodzi z 1886. Jednym z ostatnich namalowanych w Paryżu jest Autoportret przed sztalugą; nawiązuje on prawdopodobnie do autoportretu Rembrandta z 1660, który van Gogh widział w Luwrze[4].
Opis
W liście do siostry Willeminy van Gogh stwierdził, że autoportret powstał dzięki temu, iż pozował on sam sobie do lustra. Obraz wysłał bratu Theo. Twarz artysty jest różowawo-szara, dość zaniedbana, sztywna i ponura. Oczy zielone, włosy popielate, a wokół ust i na czole zmarszczki. Ruda broda otacza pełne wargi. Artysta ubrany jest w niebieską, wiejską koszulę z szorstkiego płótna. Paleta to cytrynowa żółcień, cynober, malachitowa zieleń i kobaltowy błękit. Postać została umieszczona na szarawo-białym tle[5].
Van Gogh stwierdził, iż próbował uzyskać większe podobieństwo niż na fotografii. Zaletą impresjonizmu jest – jego zdaniem – rozporządzanie wszystkimi innymi środkami wyrazu, których nie ma do dyspozycji studio fotograficzne[5].
Artysta wygląda na obrazie dość niezdrowo i – co najbardziej uderzające – dużo starzej, niż na autoportretach namalowanych 18 miesięcy wcześniej[4].
Przypisy
Ogólne |
|
---|
Rodzina |
|
---|
Przyjaciele |
|
---|
Znawcy twórczości |
|
---|
Grupy obrazów |
|
---|
Obrazy |
|
---|
Akwarele |
|
---|
Rysunki |
|
---|
Akwaforty |
|
---|
Obrazy przypisywane van Goghowi |
|
---|
Kolekcje publiczne |
|
---|
Van Gogh w sztuce |
|
---|