PROFILBARU.COM

Sezon 1990
Rajdowych mistrzostw świata
Liczba rajdów	12
Pierwsza runda	Rajd Monte Carlo
Ostatnia runda	Rajd Wielkiej Brytanii
	Mistrzowie
Kierowcy	Carlos Sainz
Konstruktorzy	Lancia
	Poprzedni sezon • Następny sezon
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1990 były 18. sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 12 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1990 został hiszpański kierowca Carlos Sainz startujący samochodem Toyota Celica GT-Four ST165, wyprzedził on Didiera Auriola i Juha Kankkunena. Tytuł konstruktorów wygrała Lancia przed Toyotą i Mitsubishi.

Kalendarz

W sezonie 1990 kalendarz mistrzostw świata składał się z dwunastu rajdów, w porównaniu do ubiegłego sezonu zabrakło w nim Rajdu Szwecji.

Runda	Data	Nazwa rajdu	Zwycięzca	Wyniki
1	19–25 stycznia	58. Rajd Monte Carlo	Didier Auriol	Wyniki
2	6–10 marca	24. Rajd Portugalii	Miki Biasion	Wyniki
3	11–16 kwietnia	38. Rajd Safari	Björn Waldegård	Wyniki
4	6–9 maja	34. Rajd Francji	Didier Auriol	Wyniki
5	3–6 czerwca	37. Rajd Grecji	Carlos Sainz	Wyniki
6	30 czerwca – 3 lipca	20. Rajd Nowej Zelandii	Carlos Sainz	Wyniki
7	24–28 lipca	10. Rajd Argentyny	Miki Biasion	Wyniki
8	23–26 sierpnia	40. Rajd Finlandii	Carlos Sainz	Wyniki
9	20–23 września	3. Rajd Australii	Juha Kankkunen	Wyniki
10	14–18 października	32. Rajd San Remo	Didier Auriol	Wyniki
11	28 października – 1 listopada	22. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej	Patrick Tauziac	Wyniki
12	25–28 listopada	46. Rajd Wielkiej Brytanii	Carlos Sainz	Wyniki

Zespoły i kierowcy

Zespół	Producent	Samochód	Opony	Kierowca	Rundy
Martini Lancia	Lancia	Delta Integrale 16V	M	Miki Biasion	1–3, 5, 7, 10, 12
				Juha Kankkunen	1–3, 5, 7–10, 12
				Didier Auriol	1–2, 4–5, 7–10
				Bruno Saby	1, 4, 12
				Alex Fiorio	3, 9
				Yves Loubet	4
				Paola de Martini	7
Toyota Team Europe	Toyota	Celica GT-Four ST165	P	Carlos Sainz	1–10, 12
				Mikael Ericsson	1, 3, 5, 8–10
				Armin Schwarz	1–2, 4, 10, 12
				Björn Waldegård	3
				Jorge Recalde	7
				David Llewellin	12
				Mats Jonsson	12
Mazda Rally Team Europe	Mazda	323 4WD 323 GT-X	M	Timo Salonen	1–2, 8, 12
				Hannu Mikkola	1–2, 8, 12
				Grégoire de Mévius	2, 9–10
				Ingvar Carlsson	6, 9
				Rod Millen	6, 9
				Mikael Sundström	8, 12
				Minna Sillankorva	8
Mitsubishi Ralliart Europe	Mitsubishi	Galant VR-4	M	Kenneth Eriksson	1–2, 5, 8–9, 12
				Ari Vatanen	1–2, 5, 8, 12
				Kenjiro Shinozuka	3, 11
				Ross Dunkerton	6, 9
				Patrick Tauziac	11
Jolly Club	Lancia	Delta 16V	M	Dario Cerrato	1–2, 10
				Alex Fiorio	5, 8, 10
				Didier Auriol	12
				Robert Droogmans	12
Société Diac	Renault	5 GT Turbo	M	Alain Oreille	1–2, 4–7, 9–11
				Jean Ragnotti	4
				Sylvain Polo	4
				Claude Balesi	4
Audi Sport	Audi	90 Quattro	M	Paola de Martini	1–2, 4–5, 8–10
Audi Sport	Audi	90 Quattro	M	Rudi Stohl	3, 5, 7, 11
GM Euro Sport	Vauxhall Opel	Astra Kadett 16V	M	Louise Aitken-Walker	1–2, 4, 6, 9, 12
				David Metcalfe	12
				Chris Birkbeck	12
Subaru Technica International	Subaru	Legacy RS	M	Markku Alén	3, 5, 8, 10, 12
				Mike Kirkland	3, 6
				Peter Bourne	3, 6, 9
				Ian Duncan	3, 5
				Jim Heather-Hayes	3
				Patrick Njiru	3
				François Chatriot	10
				Derek Warwick	12
Nissan Motorsports International	Nissan	200SX	D	Vic Preston	3
				Jayant Shah	3
				Pavlos Moschoutis	5
Bastos Motul BMW	BMW	M3	P	François Chatriot	4
Volkswagen Motorsport	Volkswagen	Golf Rallye G60	P	Erwin Weber	5–6, 9
Ford Motor Company	Ford	Sierra RS Cosworth 4x4	P	Pentti Airikkala	8, 10, 12
				Malcolm Wilson	8, 10, 12
				Gianfranco Cunico	8, 10
				Gwyndaf Evans	8, 10, 12
				Alex Fiorio	12

Wyniki

Klasyfikacja kierowców

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1990 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	20	15	12	10	8	6	4	3	2	1

Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów, aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą^[1]. Wyniki rajdów nie liczone w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.

Miejsce	Kierowca	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	CIV	GBR	Pkt.
1	Carlos Sainz	2	NU	(4)	2	1	1	2	1	2	(3)		1	140
2	Didier Auriol	1	2		1	NU		3	NU	NU	1		5	95
3	Juha Kankkunen	NU	3	2		2		NU	5	1	2		NU	85
4	Miki Biasion	3	1	NU		3		1			NU		3	76
5	Mikael Ericsson	7		3		4			NU	NU	6			32
6	Dario Cerrato	4	4								4			30
7	Rudolf Sothl			7		NU		4				2		29
8	Kenneth Eriksson	NU	NU			NU			3	NU			2	27
9	Alex Fiorio			NU		5			NU	3	8		9	25
10	Ingvar Carlsson						2			5				23
11	Alain Oreille	13	14		8	13	10	6		NU	17	3		22
12	Bjorn Waldegard			1										20
13	Patrick Tauziac											1		20
14	Peter Bourne			NU			5			4				18
15	Bruno Saby	6			4									16
16	Ari Vatanen	NU	NU			NU			2				NU	15
17	François Chatriot				3						NU			12
18	Erwin Weber					NU	3			X				12
19	Armin Schwarz	5	NU		NU						NU		7	12
20	Ross Dunkerton						4			NU				10
21	Markku Alen			NU		NU			4		NU		NU	10
22	Alain Ambrosino											4		10
23	Mats Jonsson												4	10
24	Tommi Makinen						6		11	7	13		NU	10
25	Timo Salonen	8	NU						6				NU	9
26	Gustavo Trelles		11			9	7	NU	15	8	15	NU	NU	9
27	Carlos Bica		5											8
28	Kenjiro Shinozuka			5								NU		8
29	Raimund Baumschlager				5									8
30	Ernesto Soto		12				NU	5	16					8
31	Piero Liatti										5			8
32	Patrice Servant											5		8
33	Jorge Recalde		7			NU	8	NU	22	11				7
34	Hannu Mikkola	NU	6						NU				NU	6
35	Jim Heather-Hayes			6										6
36	Laurent Poggi				6									6
37	Michele Rayneri					6	NU							6
38	Grégoire de Mevius		NU							6	NU			6
39	Michel Molinie											6		6
40	Colin McRae												6	6
41	Claude Balesi				7									4
42	Giannis Vardinogiannis					7								4
43	Marcelo Raies							7						4
44	Lasse Lampi								7					4
45	Piergiorgio Deila										7			4
46	Jean-Philippe Bernier											7		4
47	Marc Duez		8		NU									3
48	Patrick Njiru			8										3
49	Ian Duncan			NU		8								3
50	Gabriel Martin							8						3
51	Sebastian Lindholm								8					3
52	Viviane Evina											8		3
53	David Llewellin												8	3
54	Paola de Martini	NU	16		9	NU		NW	32	NU	NU			2
55	François Delecour	9			MU									2
56	Joaquim Santos		9											2
57	Ashok Pattni			9										2
58	Gilberto Pianezzola		13				9							2
59	Oscar Maccari							9						2
60	Esa Saarenpaa								9					2
61	Kiyoshi Inoue									9				2
62	Giuseppe Grossi										9			2
63	Jean-Michel Dionneau											9		2
64	Bertrand Balas	10												1
65	Ronald Holzer		10											1
66	Steve Anthony			10										1
67	Sylvain Polo				10									1
68	Pavlos Moschoutis					10								1
69	Fernando Marino							10						1
70	Risto Buri								10					1
71	Ed Ordynski									10				1
72	Alessandro Fassina										10			1
73	Adolphe Choteau											10		1
74	Robert Droogmans												10	1

Kolor	Opis
Złoty	Zwycięzca
Srebrny	2. miejsce
Brązowy	3. miejsce
Zielony	Punktowane miejsce
Niebieski	Ukończył nie punktował
Fioletowy	Nie ukończył NU
Czarny	Wykluczony X
Biały	Nie wystartował NW
Puste	Nie brał udziału

Klasyfikacja zespołowa

W sezonie 1990 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º	9º	10º
Punkty	10	9	8	7	6	5	4	3	2	1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja	1º	2º	3º	4º	5º	6º	7º	8º
Punkty	8	7	6	5	4	3	2	1

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem najlepszych występów. Aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą i należało wystartować w co najmniej ośmiu rajdach. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Nowej Zelandii i Wybrzeża Kości Słoniowej nie były brane pod uwagę w klasyfikacji zespołowej^[1].

Miejsce	Zespół	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	FIN	AUS	ITA	GBR	Pkt
1	Lancia	1	1	2	1	(2)	1	(5)	1	1	(3)	137
2	Toyota	2		1	2	1	2	1	(2)	(3)	1	131
3	Mitsubishi			5				2	7		2	56
4	Subaru			6		8		4	4			43
5	Mazda	8	6					6	5			30
6	Renault				7		6					24
7	Audi			7	9		4	9				24
8	Ford		8							9	6	22
9	BMW				3							14
10	Volkswagen				5							10
11	Citroën				6							8
12	Renault Argentina						7					8
13	Fiat Argentina						8					6
14	Daihatsu			9								3
15	Peugeot	9										2
16	Nissan					10						2
Miejsce	Zespół	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	ARG	FIN	AUS	ITA	GBR	Pkt

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę siedem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą^[1].

Miejsce	Kierowca	MCO	PRT	KEN	FRA	GRE	NZL	ARG	FIN	AUS	ITA	CIV	GBR	Pkt.
1	Alain Oreille	10	4		10	5	4	10			(3)	13		56
2	Gustavo Trelles		10			10	10		7	10	5			52
3	Tommi Mäkinen						13		13	13	7			46
4	Jorge Recalde		13				7		2	4				26
5	Ernesto Soto		7					13	5					25
6	Gwyndaf Evans								1		10		13	24
7	Gilberto Pianezzola		5				5				4			14
8	Bertrand Balas	13												13
	Patrick Njiru			13										13
	Claude Balesi				13									13
	Ian Duncan					13								13
	Alex Fassina										13			13