Polska
poznańskie
1887
1924
Poznań
664 km²
49 119
2
98
Powiat poznański wschodni (niem. Landkreis Posen-Ost) – dawny powiat z siedzibą w Poznaniu, istniejący w latach 1887–1924.
Powiat był początkowo jedną z jednostek podziału administracyjnego Prowincji Poznańskiej w Królestwie Prus.
W czasie powstania wielkopolskiego cały powiat został opanowany przez powstańców – na mocy rozejmu w Trewirze (16 lutego 1919) znalazł się po polskiej stronie linii demarkacyjnej. Na mocy postanowień traktatu wersalskiego został włączony do II Rzeczypospolitej. Od 12 sierpnia 1919 r. należał do województwa poznańskiego[1].
1 lutego 1922 rozwiązano gminę jednostkową Mechowo[2].
1 stycznia 1925 roku został połączony z powiatem poznańskim zachodnim w powiat poznański[3], oprócz gmin jednostkowych Główna, Komandoria, Rataje, Starołęka i Winiary oraz obszaru dworskiego Naramowice, które włączono do Poznania[4]. Tego samego dnia do nowo utworzonego powiatu poznańskiego przyłączono gminy jednostkowe Puszczykowo, Puszczykowo Stare i Puszczykówko z powiatu śremskiego[3].
W 1922 r. powiat składał się z 2 miast, 98 gmin wiejskich i 41 obszarów dworskich.