Piotrowo (Poznań, Głuszyna)

Piotrowo

Dzielnica
Dwór na Piotrowie (Poznań)[1]
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miasto	Poznań
Dzielnica	Osiedle Głuszyna
Położenie na mapie Poznania Piotrowo
Położenie na mapie Polski Piotrowo
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Piotrowo
52°19′16″N 16°57′06″E

Bloki w Piotrowie

Piotrowo (niem. Adlig^[2]) – część Poznania, w osiedlu samorządowym Głuszyna. Położona pomiędzy Sypniewem na wschodzie i Głuszyną na zachodzie. Rozciąga się zasadniczo wzdłuż ulicy Głuszyna.

Historia

Była wsią szlachecką. Piotrowscy sprzedali ją w 1482 Janowi Ciołkowi z Czacza, który był burgrabim poznańskim. W 1502 wieś zakupił Jakub Goryński. W 1510 występuje jako Pyotrowo – należące do Jana Goryńskiego, syna Jakuba (trzy łany osiadłe i siedem opustoszałych). Istniał tu wówczas folwark i karczma^[3].

W latach 40. XIX wieku wieś liczyła 17 dymów (chałup) i 178 mieszkańców. W 1881 powierzchnia całkowita majątku piotrowskiego wynosiła 639,11 ha (w skład majątku wchodził też Kopylnik i Kubalin). W 1894 majątek częściowo rozparcelowano, tak że w początku XX wieku liczył już tylko 374 ha. W połowie XIX wieku właścicielem Piotrowa był Felicjan Sypniewski, twórca polskiej algologii. W 1926 zarejestrowano tutaj stadninę koni półkrwi. Właścicielem całości był Antoni Unrug. W 1923 odbył się na terenie Piotrowa pierwszy w Polsce konkurs wyżłów. W 1942 wieś włączono do Poznania. Podczas II wojny światowej majątek przejęli okupanci, a w 1945 został on zdewastowany, po wkroczeniu Armii Czerwonej – wycięto na opał część drzew w parku i podpalono dwór (pożar został szybko ugaszony). W okresie PRL nie ustawała wycinka starych drzew, m.in. wycięto dęby czerwone i tulipanowiec amerykański. W 1992 dwór wyremontowano, jednak poważnie naruszając jego stan pierwotny^[2].

W okresie powojennym wzniesiono tutaj bloki dla pracowników 31 Bazy Lotniczej.

Przyroda

Na południowy zachód od Piotrowa znajduje się ujście Pietrzynki do Kopla^[4].

Komunikacja

Do Piotrowa dojeżdża ze Starołęki autobus MPK Poznań linii 158 (kierunek: Sypniewo), oraz nocny linii 247 z Ronda Rataje.

Zobacz też

• w Poznaniu istnieje jeszcze drugie Piotrowo, na osiedlu Rataje^[5]
• Piotrowo

Przypisy

1. Dwór z 1907 zaprojektowany przez Rogera Sławskiego dla Antoniego Unruga
2. Zenon Pałat, Dwór w Piotrowie, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/2009, s.161-167, ISSN 0137-3552
3. Jacek Wiesiołowski, Wsie parafii głuszyńskiej w świetle Liber beneficiorum z 1510 roku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/2009, s.81,84, ISSN 0137-3552
4. Helena Szafran, Miasto Poznań i okolica, Poznań, PTPN, 1959 (seria "Wielkopolska w Oczach Przyrodnika", nr 3), mapa przy s.96
5. WłodzimierzW. Łęcki WłodzimierzW., Poznań od A do Z, wyd. 1, Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 105-106, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 20697590 [dostęp 2022-06-05] .

Bibliografia

• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 287, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8