Pingwin żółtooki[5] (Megadyptes antipodes) – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), występujący w Nowej Zelandii. Dawniej mylony z pingwinem małym. Zagrożony wyginięciem.
Pingwin żółtooki zyskał swą nazwę ze względu na żółte oczy; ponadto posiada bladożółtą otoczkę wokół oczu przechodzącą w tego samego koloru pasek, który ciągnie się po tył głowy. Tak jak u większości pingwinów jego upierzenie ciała jest na wierzchu czarne, natomiast pod spodem przechodzi w biel.
Rodzina pingwinów żółtookich w zagrodzie dla pingwinów w Dunedin (Wyspa Południowa)
Gatunek odbywa toki na południowych wyspach Nowej Zelandii. Samica składa w odstępie 3–5 dni[8] dwa równej wielkości jaja, zwykle we wrześniu lub październiku[7]. Wysiadywanie rozpoczyna się w momencie złożenia drugiego jaja i zajmują się nim na przemian oboje rodzice przez 39–51 dni[8] (średnio 43 dni[7]). Pisklęta są opierzone w lutym lub marcu, niekiedy dopiero w kwietniu[8]. Młode samice uzyskują dojrzałość płciową w wieku 2–3, a samce 3–4 lat[7].
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina żółtookiego za gatunek zagrożony wyginięciem (EN – Endangered) nieprzerwanie od 2000 roku; wcześniej, od 1994 roku miał on status gatunku narażonego na wyginięcie (VU – Vulnerable)[4]. Jego populację szacuje się na 2600–3000 dorosłych osobników[4]. Do największych zagrożeń dla gatunku należą zaplątywanie się w sieci rybackie oraz drapieżnictwo ze strony introdukowanychssaków takich jak fretki, gronostaje, psy, koty czy świnie[9].
