Pieralberto Carrara

Pieralberto Carrara
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1966
Bergamo

Klub

G.S. Forestale

Wzrost

173 cm

Debiut w PŚ

17.01 1985, Oberhof
(24. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

17.01 1985, Oberhof
(24. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

17.01 1991, Ruhpolding (1. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebro Nagano 1998 biathlon
(b.indywidualny)
Mistrzostwa świata
złoto Kontiolahti 1990 sztafeta
złoto Borowec 1993 sztafeta
złoto Canmore 1994 b.drużynowy
brąz Ruhpolding 1996 b.drużynowy
brąz Osrblie 1997 sztafeta
Puchar Świata
3. miejsce
1992/1993

Pieralberto Carrara (14 lutego 1966 w Bergamo) – włoski biathlonista, wicemistrz olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 stycznia 1985 roku w Oberhofie, zajmując 24. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Andreasa Zingerle i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze osiem razy stawał na podium: w biegu indywidualnym był trzeci 31 stycznia 1991 roku w Oberhofie i drugi 11 lutego 1998 roku w Nagano, w sprincie był drugi 19 stycznia 1991 roku w Ruhpolding, 22 stycznia 1994 roku i 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie, a 23 stycznia 1993 roku w Anterselvie był najlepszy; ponadto 9 grudnia 1995 roku w Östersund był trzeci w biegu pościgowym, a 16 marca 1997 roku w Nowosybirsku zajął drugie miejsce w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Wyprzedzili go jedynie Mikael Löfgren ze Szwecji i Niemiec Mark Kirchner.

W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lake Placid, zajmując 42. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti wspólnie z Wilfriedem Pallhuberem, Johannem Passlerem i Andreasem Zingerle zdobył złoty medal w sztafecie. W tym samym składzie Włosi zwyciężyli także podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. W 1994 roku rozegrano mistrzostwa świata w Canmore, gdzie zawodnicy rywalizowali tylko w biegu drużynowym. Reprezentacja Włoch złożona z Pieralberto Carrary, Huberta Leitgeba, Andreasa Zingerle i Wilfrieda Pallhubera zdobyła złoty medal, wyprzedzając Rosjan i Niemców. Zdobył ponadto brązowe medale w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1996 roku i w sztafecie podczas mistrzostw świata w Osrblie rok później. W startach indywidualnych najbliżej medalu był na MŚ 1996 w Ruhpolding, gdzie był czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z rodakiem - René Cattarinussim o 0,2 sekundy.

Jego olimpijski debiut miał miejsce podczas igrzysk w Calgary w 1988 roku, gdzie zajął 13. miejsce w sprincie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville w tej samej konkurencji zajął 41. miejsce, a w sztafecie był czwarty. Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku zajął 15. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie i szóste w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Nagano w 1998 roku, gdzie zdobył swój jedyny medal olimpijski. W biegu indywidualnym zajął tam drugie miejsce, rozdzielając Norwega Halvarda Hanevolda i reprezentującego Białoruś Alaksieja Ajdaraua. Na tej samej imprezie zajął też dziesiąte miejsce w sprincie i dziewiąte w sztafecie.

Osiągnięcia

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1988 Calgary 13. nd. nd. nd.
1992 Albertville 41. nd. nd. 4. nd.
1994 Lillehammer 15. 23. nd. nd. 6. nd.
1998 Nagano 2. 10. nd. nd. 9. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1987 Lake Placid 42. nd. nd. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 14. nd. nd. 1. nd.
1991 Lahti 59. 14. nd. nd. 4. nd.
1993 Borowec 6. nd. nd. 1. nd.
1995 Anterselva 43. 9. nd. 4. nd.
1996 Ruhpolding 18. 4. nd. nd. 10. nd.
1997 Osrblie 38. DNF nd. 3. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 19. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 34. 44. 8. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
1984/1985 63.
1985/1986 67.
1986/1987 80.
1987/1988 41.
1988/1989 27.
1989/1990 32.
1990/1991 5.
1991/1992 33.
1992/1993 3.
1993/1994 16.
1994/1995 11.
1995/1996 4.
1996/1997 20.
1997/1998 17.
1998/1999 56.
1999/2000 58.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 17 stycznia 1991 Niemcy Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 53:12,7
2. 19 stycznia 1991 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 2. 0+0 27:16,4 +2,2 Siergiej Tarasow
3. 31 stycznia 1991 Niemcy Oberhof Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+0+0+1 56:39,2 +57,5 Mark Kirchner
4. 23 stycznia 1993 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 26:47,8
5. 22 stycznia 1994 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 26:47,0 +6,4 Frank Luck
6. 9 grudnia 1995 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0 27:07,0 +17,3 Ludwig Gredler
7. 18 stycznia 1997 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 27:06,7 +14,9 Wiktor Majgurow
8. 16 marca 1997 Rosja Nowosybirsk Bieg masowy na 15 km 2. 0+0+0+2 29:23,6 +7,3 Wolfgang Perner
9. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 56:14,4 +7,5 Halvard Hanevold

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!