Teren parku stanowią: pola uprawne (65%), użytki zielone (8,5%) oraz lasy (14,7%)[3]. Głównymi celami parku są: ochrona rzadkiego w skali kontynentu krajobrazu kulturowego oraz realizacja nowoczesnego rolnictwa na ekologicznych zasadach funkcjonowania przyrody.
Obszar parku wyróżnia bogata fauna i flora; cechuje go także specyficzny mikroklimat. Największym kompleksem leśnym jest Las Rąbiński. Tereny parku obejmują unikatowy w skali kraju krajobraz rolniczy z siecią zadrzewień śródpolnych, stworzoną jeszcze za czasów generała Chłapowskiego[5]. Od kilkudziesięciu lat teren ten jest miejscem badawczym, na którym wypracowywane są podstawy funkcjonowania ekosystemów krajobrazu rolniczego oraz zasady ochrony środowiska przyrodniczego. Badania te prowadzone są przez Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN[6]. Od powstania parku jego krajobraz jest wzbogacany przez nowe zalesienia, zwłaszcza przy drogach lokalnych oraz restytucję dawno zanikłych oczek wodnych. Na terenie parku żyje obecnie około 270 gatunków roślin i 43 gatunki motyli. Stwierdzono tu występowanie rzadkiego w Polsce gatunku pszczoły – porobnicy murarki(inne języki) (Anthophora plagiata), jak również nowego dla fauny polskiej, trzpiennikaTremex magus. Występuje tutaj także: bóbr europejski, wydra, łoś, daniel oraz jenot.
Przez teren parku przebiegają piesze szlaki turystyczne[5]:
↑ abAlicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6. Brak numerów stron w książce
↑Paweł Anders: Pojezierze Leszczyńskie. Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1985, s. 106.