Data i miejsce urodzenia
|
15 listopada 1974 Jekaterynburg.
|
Klub
|
Dynamo Mińsk
|
Wzrost
|
187 cm
|
Debiut w PŚ
|
8.12 1994, Bad Gastein (12. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
8.12 1994, Bad Gastein (12. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
7.12 1997, Lillehammer (1. miejsce – b.pościgowy)
|
Dorobek medalowy
|
|
Ołeksij Petrowycz Ajdarow (ukr. Олексій Петрович Айдаров; białorus. Аляксей Пятровіч Айдараў / Alaksiej Piatrowicz Ajdarau; ros. Алексей Петрович Айдаров/ Aleksiej Pietrowicz Ajdarow, ur. 15 listopada 1974 w Jekaterynburgu) – biathlonista reprezentujący barwy Białorusi, a od 2006 roku Ukrainy. Brązowy medalista igrzysk olimpijskich, czterokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1993 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding zdobył srebrny medal w biegu indywidualnym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 8 grudnia 1994 roku w Bad Gastein, zajmując 12. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 7 grudnia 1997 roku w Lillehammer, wygrywając rywalizację w biegu pościgowym. W zawodach tych wyprzedził Halvarda Hanevolda z Norwegii i Rosjanina Pawła Muslimowa. W kolejnych startach jeszcze cztery razy stawał na podium: 15 stycznia 1998 roku w Anterselvie i 11 lutego 1998 roku w Nagano był trzeci w biegu indywidualnym, 16 stycznia 1999 roku w Ruhpolding wygrał sprint, a 8 lutego 2003 roku w Lahti był trzeci w tej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1997/1998 i 1998/1999, kiedy zajmował 13. miejsce w klasyfikacji generalnej.
W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie zajął 18. miejsce w sprincie i ósme w biegu drużynowym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ruhpolding wspólnie z Olegiem Ryżenkowem, Wadimem Saszurinem i Aleksandrem Popowem zdobył brązowy medal w sztafecie. W tej samej konkurencji Białorusini w składzie: Ołeksij Ajdarow, Piotr Iwaszka, Wadim Saszurin i Oleg Ryżenkow zwyciężyli podczas mistrzostw świata w Kontiolahti/Oslo w 1999 roku. W sztafecie zdobył również srebrny medal na mistrzostwach świata w Pokljuce w 2001 roku (razem z Alaksandrem Symanem, Olegiem Ryżenkowem i Wadimem Saszurinem) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku dwa lata później (razem z Władimirem Draczowem, Rustamem Waliullinem i Olegiem Ryżenkowem). W startach indywidualnych najbliżej podium był podczas mistrzostw świata w Oslo/Lahti w 2000 roku, gdzie był piąty w biegu indywidualnym.
Swój jedyny medal olimpijski wywalczył podczas igrzysk w Nagano w 1998 roku, gdzie zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Halvard Hanevold i Włoch Pieralberto Carrara. Na tej samej imprezie zajął też 37. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, zajmując między innymi 17. miejsce w biegu indywidualnym i ósme w sztafecie.
Ponadto zdobył brązowy medal w sztafecie na mistrzostwach Europy w Ridnaun (1996), srebrny w biegu indywidualnym i brązowy w sztafecie na mistrzostwach Europy w Forni Avoltri (2003) oraz złoty w sprincie podczas mistrzostw Europy w Nowosybirsku (2005).
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach chronologicznie
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
7 grudnia
|
1997
|
Lillehammer
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
1.
|
0+0+0+0
|
34:26,1
|
–
|
–
|
2.
|
15 stycznia
|
1998
|
Anterselva
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
3.
|
0+1+0+1
|
55:00,6
|
+36,7
|
Halvard Hanevold
|
3.
|
11 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Bieg indywidualny na 20 km
|
3.
|
0+0+0+1
|
56:14,4
|
+32,1
|
Halvard Hanevold
|
4.
|
16 stycznia
|
1999
|
Ruhpolding
|
Sprint na 10 km
|
1.
|
0+0
|
24:42,6
|
–
|
–
|
5.
|
8 lutego
|
2003
|
Lahti
|
Sprint na 10 km
|
3.
|
0+0
|
26:27,5
|
+6,3
|
Alexander Wolf
|
Bibliografia