Opolanie (grupa etnograficzna)

Opolanie

Miejsce zamieszkania	Polska (Śląsk Opolski)
Język	polski, śląski (gwara opolska)
Grupa	Ślązacy

Opolanie – duża grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkująca Górny Śląsk, na północ od Górzan. Odznaczają się silnym poczuciem zwartości grupowej^[1]. Opolanie dzielą się na wiele mniejszych grup^[2][3].

Małe grupy etnograficzne Opolan:

• Zaodrzoki – mieszkają za Odrą^[3];
• Goloki – mieszkają za Odrą, w części powiatu prudnickiego^[4];
• Bajoki – mieszkają za Odrą, w powiecie kozielskim^[4];
• Odrziki (Odrzocy^[2], Odrzoki^[5]) – mieszkają nad Odrą, w miejscowościach: Golczowice, Narok, Niewodniki, Skarbiszów^[3];
• Podlesioki – zamieszkują tereny bliżej lasów^[3], w powiecie prudnickim^[6];
• Leśnioki – zamieszkują w lasach, w miejscowościach: Kaniów, Ładza, Krzywa Góra, Dancyn, Murów, Domaradzka Kuźnia, Dąbrówka^[3];
• Borosie – mieszkają w miejscowościach: Ligota Tułowicka, Szydłów, Wawelno, Dąbrowa^[3];
• Krysioki (Krysiocy^[2]) – mieszkańcy powiatu opolskiego^[4];
• Kobylorze – mieszkańcy powiatu strzeleckiego i północno-zachodniego skrawka toszecko-gliwickiego^[4]. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach przedstawia także, że podgrupa Kobylarzy mieszka na terenie powiatu pyskowickiego^[7]. Stanisław Bąk wyróżnił osobno gwarę Kobylorzy^[4].

Zobacz też

• Opolanie

Przypisy

1. Janusz Kamocki: Zarys grup etnograficznych w Polsce. W: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze: Ziemia 1965 – Prace i materiały krajoznawcze. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 109.
2. Jan Kurek: Śląsk jako region kulturowy w etnografii. W: Acta Universitatis Wratislaviensis No 1447. T. VII: Struktura współczesnego społeczeństwa Polski w świetle badań śląskich. Cz. 1. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1993, s. 59. ISBN 83-229-0838-5. ISSN 0239-6661. Za: Mieczysław Gładysz: Zagadnienia śląskiej kultury ludowej. Wrocław: Książnica Atlas, 1948, s. 475, seria: Oblicze Ziem Odzyskanych. Dolny Śląsk.
3. Zygmunt Kłodnicki: Grupy etnograficzne i etnonimiczne Śląska. W: Tożsamość etniczna i kulturowa Śląska w procesie przemian. Wrocław-Cieszyn: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 2009, s. 65. ISBN 978-83-87266-87-5. Za: Maria Bytnar-Suboczowa. Główne elementy kultury ludowej na Śląsku. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 9, 1963. Wrocław. 
4. Stanisław Bąk. Zróżnicowanie narzecza śląskiego. „Prace i Materiały Etnograficzne”. XXIII, s. 417-418, 1963. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze. 
5. Józef Ligęza: Lud. W: Śląsk : ziemia i ludzie. Katowice-Wrocław: Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1948, s. 169, seria: Pamiętnik Instytutu Śląskiego.
6. FeliksF. Pluta FeliksF., Dialekt głogówecki: Fonetyka, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1963, s. 9–12 .
7. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach [online], 28 stycznia 2010 [dostęp 2016-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-28] .