Mrokota (zm. 1196) – biskup poznański. Według Stanisława Kozierowskiego wywodził się z rodu Leszczyców.
Początkowo był kanclerzem Kazimierza Sprawiedliwego (1189), jednak w czasie buntu możnowładztwa przeciw Kazimierzowi w 1191 przeszedł na stronę Mieszka Starego. Nominacja biskupia była prawdopodobnie nagrodą od Mieszka za to poparcie. Data tej nominacji nie jest znana (między 1193 a 1196). Jedynym pewnym przekazem źródłowym o nim jako o biskupie poznańskim jest zapis w Roczniku kapitulnym krakowskim rejestrujący jego zgon w 1196 roku.
Zobacz też
Bibliografia
- Stanisław Karwowski, Biskupi poznańscy z XII i początku XIII wieku, Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego T.37, Poznań 1911, s. 123
- Karol Maleczyński: O kanclerzach polskich XII wieku, Kwartalnik Historyczny, nr 42 (1928), s. 40-41
- Stanisław Kozierowski, Leszczyce i ich plemiennik arcybiskup św. Bogumił z Dobrowa, Poznań 1926, s. 25
| Biskupi misyjni |
|
|---|
| Biskupi diecezjalni |
|
|---|
| Biskupi pomocniczy |
|
|---|
