PROFILBARU.COM

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2004
2003	2005
Miejsce finału	Praga
Termin	24 kwietnia-9 maja
Liczba drużyn	16
Liczba stadionów	2 (w 2 miastach)
	Podium
Pierwsze miejsce	Kanada
Drugie miejsce	Szwecja
Trzecie miejsce	Stany Zjednoczone
	Statystyki indywidualne
Liczba meczów	56
Liczba goli	285 (5,09 na mecz)
MVP	Dany Heatley
Król strzelców	Dany Heatley; (8 bramek)
Najlepszy bramkarz	Ty Conklin
Najlepszy obrońca	Dick Tärnström
Najlepszy napastnik	Dany Heatley

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2004 – 68. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz pierwszy w niepodległych Czechach. Turniej Elity odbył się w dniach 24 kwietnia–9 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Praga i Ostrawa.

Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:

Dywizja I Grupa A: 12-18 kwietnia, Oslo (Norwegia)
Dywizja I Grupa B: 12-18 kwietnia, Gdańsk (Polska)
Dywizja II Grupa A: 12-18 kwietnia, Jaca (Hiszpania)
Dywizja II Grupa B: 12-18 kwietnia, Elektreny (Litwa)
Dywizja III: 16-21 marca, Reykjavík (Islandia)

Elita

Lp.	Drużyna
	Kanada
	Szwecja
	Stany Zjednoczone
4	Słowacja
5	Czechy
6	Finlandia
7	Łotwa
8	Szwajcaria
9	Niemcy
10	Rosja
11	Austria
12	Dania
13	Kazachstan
14	Ukraina
15	Japonia
16	Francja

W mistrzostwach elity uczestniczyło najlepszych 16 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbywały się dwie fazy grupowe, a potem systemem pucharowym 8 drużyn walczyło o mistrzostwo. Najgorsze drużyny w pierwszej fazie grupowej zagrały między sobą systemem każdy z każdym. Dwie ostatnie drużyny spadły do pierwszej dywizji. Mecze zostały rozegrane w Czechach po raz pierwszy w historii jako niepodległy kraj, zaś licząc turnieje rozegrane w Czechosłowacji po raz dziewiąty. Ostatni turniej mistrzowski odbył się tu w 1992 roku.

Hale w których odbyły się zawody to:
Sazka Arena (o pojemności 17 360 miejsc)
ČEZ Aréna (o pojemności 9 568 miejsc)

Zawody odbyły się w dniach 24 kwietnia - 9 maja 2004 roku. Pierwszy mecz odbył się o 12:15 czasu środkowoeuropejskiego. W Pradze odbył się mecz Francji oraz Austrii. Pierwszą bramkę w turnieju zdobył Austriak Dieter Kalt był to jednocześnie najszybciej zdobyta bramka na tych mistrzostwach. Krążek znalazł się w bramce w dziewiątej sekundzie meczu.

Królem strzelców został Kanadyjczyk Dany Heatley, zdobywca 8 bramek. Zawodnik ten był również najskuteczniejszy w punktacji kanadyjskiej, w której uzbierał łącznie 11 punktów (8 bramek i 3 asysty). Do szóstki gwiazd zaliczono: bramkarza reprezentacji Szwecji Henrika Lundqvista, obrońców: Słowaka Zdeno Chárę i Szweda Dicka Tärnströma oraz napastników: Fina Ville Peltonena, Kanadyjczyka Dany'ego Heatley oraz Czecha Jaromíra Jágra. MVP turnieju został wybrany Dany Heatley.

Statystyki

Klasyfikacja strzelców: Dany Heatley - 8 goli
Klasyfikacja asystentów: Radek Dvořák - 7 asyst
Klasyfikacja kanadyjska: Dany Heatley - 11 punktów
Klasyfikacja +/-: Niclas Havelid - +10
Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy: Ján Lašák - 95,38%
Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy: Ján Lašák - 1,00

Dyrektoriat turnieju wybrał trójkę najlepszych zawodników, po jednej na każdej pozycji:

Bramkarz: Ty Conklin
Obrońca: Dick Tärnström
Napastnik: Dany Heatley
Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP): Dany Heatley

Skład gwiazd wybrany przez dziennikarzy:

Bramkarz: Henrik Lundqvist
Obrońcy: Zdeno Chára, Dick Tärnström
Napastnicy: Ville Peltonen, Dany Heatley, Jaromír Jágr

Pierwsza dywizja

Grupa A

Lp.	Drużyna
1	Białoruś
2	Norwegia
3	Holandia
4	Węgry
5	Wielka Brytania
6	Belgia

Grupa B

Lp.	Drużyna
1	Słowenia
2	Włochy
3	Polska
4	Estonia
5	Rumunia
6	Korea Południowa

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata elity w 2005 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do drugiej dywizji.

Turnieje I Dywizji zostały rozegrane w dniach 12-18 kwietnia i rozgrywane były w:
Grupa A – Oslo (Norwegia)
Grupa B – Gdańsk (Polska)

Statystyki Grupy B

Dyrektoriat turnieju wybrał trójkę najlepszych zawodników, po jednej na każdej pozycji:

Klasyfikacja strzelców: Andrei Makrov - 8 goli
Klasyfikacja asystentów: Dejan Kontrec - 8 asyst
Klasyfikacja kanadyjska: Andrei Makrov - 11 punktów
Klasyfikacja +/-: Mitja Robar - +14
Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy: Robert Kristan - 95,24%
Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy: Günther Hell - 0,96

Druga dywizja

Grupa A

Lp.	Drużyna
1	Chiny
2	Chorwacja
3	Australia
4	Hiszpania
5	Izrael
6	Luksemburg

Grupa B

Lp.	Drużyna
1	Litwa
2	Serbia i Czarnogóra
3	Korea Północna
4	Bułgaria
5	Nowa Zelandia
6	RPA

W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2005 roku, zaś najsłabsze drużyny spadły do drugiej dywizji.

Turnieje II Dywizji zostały rozegrane w dniach 12-18 kwietnia i rozgrywane były w:
Grupa A – Jaca (Hiszpania)
Grupa B – Elektreny (Litwa)

Trzecia dywizja

Lp.	Drużyna
1	Islandia
2	Turcja
3	Meksyk
4	Irlandia
5	Armenia

W tej części mistrzostw uczestniczyło 5 drużyn, które rozegrały mecze w jednej grupie systemem każdy z każdym. Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju była stolica Islandii – Reykjavík.

Po raz pierwszy w historii reprezentacje Irlandii oraz Armenii uczestniczyły w mistrzostwach świata.