![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Maret_Ani_and_Andreea_Vanc.JPG/201px-Maret_Ani_and_Andreea_Vanc.JPG) Maret (z lewej) i Andreea Ehritt-Vanc(z prawej)
|
Państwo
|
Estonia
|
Data i miejsce urodzenia
|
31 stycznia 1982 Tallinn
|
Wzrost
|
175 cm
|
Gra
|
praworęczna
|
Status profesjonalny
|
1997
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0 WTA, 7 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
63 (15 maja 2006)
|
Australian Open
|
1R (2006, 2008)
|
Roland Garros
|
1R (2006, 2009)
|
Wimbledon
|
1R (2006, 2008)
|
US Open
|
1R (2002, 2006, 2008)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
0 WTA, 17 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
39 (5 kwietnia 2004)
|
Australian Open
|
SF (2004)
|
Roland Garros
|
3R (2006)
|
Wimbledon
|
2R (2006)
|
US Open
|
3R (2006)
|
|
Maret Ani (ur. 31 stycznia 1982 w Tallinnie) – estońska tenisistka, półfinalistka wielkoszlemowego Australian Open 2004 w grze podwójnej, reprezentantka Estonii w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.
Kariera tenisowa
Maret Ani rozpoczęła treningi tenisowe w wieku siedmiu lat. W 1998 rozpoczęła występy w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W styczniu 2000 była 165. juniorką świata w grze pojedynczej, a w grudniu 2000 numerem 177. w rankingu deblowym. Jednocześnie była krajową mistrzynią w koszykówce, dopiero w wieku czternastu lat zdecydowała, że będzie zawodową tenisistką. Przeprowadziła się do Włoch trzy lata po tym, jak znalazła sponsora sportowego.
Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1997 roku. Przez lata była rakietą numer jeden w swoim kraju, do czasu, gdy straciła tę pozycję na rzecz Kai Kanepi. Dopiero w lipcu 2001 po raz pierwszy brała udział w eliminacjach do turnieju WTA, miało to miejsce w Palermo i odpadła w pierwszej rundzie. W sierpniu doszła do trzeciej rundy kwalifikacji do wielkoszlemowego US Open. W lipcu 2002 zadebiutowała w zawodach WTA w Brukseli. W swoim pierwszym oficjalnym meczu pokonała Virginie Razzano 7:5, 6:7(5), 6:2, w drugim uległa Émilie Loit. W sierpniu, po przejściu eliminacji, zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej w US Open, odpadła w pierwszej rundzie.
Na przełomie 2005 i 2006 po serii występów w cyklu Międzynarodowej Federacji Tenisowej i licznych porażkach pierwszych rundach zawodów WTA awansowała do półfinału w Acapulco, notując swój pierwszy ćwierćfinał i półfinał w zawodowej karierze. Przegrała z Flavią Pennettą, ale dostała się do grona stu najlepszych tenisistek globu. Miesiąc później zagrała też w czwartej rundzie w Indian Wells, gdzie wyeliminowała Nathalie Dechy i Marion Bartoli, zatrzymując się na Annie-Lenie Grönefeld. Był to jednak chwilowy przebłysk, jej słabe występy w następnych zawodach spowodowały, że znów znacznie spadła w rankingu. Dopiero po dwóch latach, w kwietniu 2008 ponownie znalazła się w półfinale turnieju WTA w Estoril, pokonała ją Iveta Benešová. W lutym 2009 zagrała w ćwierćfinale w Acapulco. Maret Ani nigdy nie przeszła pierwszej rundy w indywidualnym turnieju wielkoszlemowym. 15 maja 2006 zajmowała najwyższe w karierze, 63. miejsce w singlowym rankingu WTA.
Maret Ani ma większe osiągnięcia w grze podwójnej. Według stanu na 20 lipca 2011 jest finalistką dwóch turniejów WTA, a w notowaniach deblowych z dnia 5 kwietnia 2004 zajmowała 39. miejsce. Obydwa finały osiągnęła w 2003, pierwszy w Estoril z Emmanuelle Gagliardi (przegrały z Petrą Mandulą i Patricią Wartusch), a drugi w Sopocie z Libuše Průšovą (przegrały z Tatianą Perebyjnis i Silviją Talają). Razem z Průšovą osiągnęła półfinał Australian Open 2004. Estonka i Czeszka zatrzymały się wówczas na Swietłanie Kuzniecowej i Jelenie Lichowcewej.
W swoim jedynym występie w grze mieszanej w turnieju wielkoszlemowym odpadła w pierwszej rundzie French Open 2004 w parze z Martinem Dammem po meczu z Jeleną Bowiną i Nenadem Zimonjiciem.
Od 1998 reprezentuje Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 2011 przyczyniła się do awansu swojej reprezentacji do Grupy Światowej II. Bilans jej meczów w tym turnieju to 43-25.
W 2004 i 2008 reprezentowała Estonię w letnich igrzyskach olimpijskich. W grze pojedynczej w Pekinie przegrała w pierwszej rundzie z Lucie Šafářovą. Podobnie zakończyły się jej starty deblowe w parze z rodaczką Kaią Kanepi.
Życie prywatne
Maret Ani jest córką Andresa, właściciela prywatnej firmy i Mari, trenerki siatkówki. Ma jedną siostrę, Pille i brata Priita. Jej ulubioną nawierzchnią jest twarda, najsilniejsze uderzenia to serwis i forehand. Mówi po estońsku, angielsku i włosku. Mieszka we Włoszech.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $
|
turnieje z pulą nagród 75 000 $
|
turnieje z pulą nagród 50 000 $
|
turnieje z pulą nagród 25 000 $
|
turnieje z pulą nagród 15 000 $
|
turnieje z pulą nagród 10 000 $
|
Gra pojedyncza
|
Data
|
Turniej
|
($) |
Naw.
|
Finalistka
|
Wynik
|
1. |
17/10/2005
|
Saint-Raphaël
|
50 000 |
twarda
|
Mara Santangelo
|
6:3, 7:5
|
2. |
22/01/2007
|
Capriolo
|
25 000 |
dywanowa
|
Carmen Klaschka
|
2:6, 6:1, 6:1
|
3. |
07/02/2007
|
Tipton
|
25 000 |
twarda
|
Elise Tamaela
|
5:7, 7:6(3), 7:5
|
4. |
26/03/2007
|
Patras
|
25 000 |
twarda
|
Mervana Jugić-Salkić
|
5:4 krecz
|
5. |
02/04/2007
|
Putignano
|
25 000 |
twarda
|
Carmen Klaschka
|
7:6(8), 6:4
|
6. |
01/10/2005
|
Troy
|
50 000 |
twarda
|
Stéphanie Dubois
|
3:6, 6:4, 6:2
|
7. |
01/11/2009
|
Stambuł
|
25 000 |
twarda
|
Johanna Larsson
|
7:5, 6:7(5), 6:2
|
Bibliografia